In juli 2014 wordt de 79e luchtlandingsbrigade van het Oekraïense leger naar de grens met Rusland gestuurd. Ze belanden op een heuvel in de buurt van het plaatsje Marinovka. Deze positie is cruciaal. Zolang het leger de grens met Rusland controleert, kunnen ze voorkomen dat wapens voor de rebellen vanuit Rusland worden aangevoerd.
In de nacht van 15 op 16 juli breekt de hel los. De Oekraïense posities worden van twee kanten bestookt door artillerie, ook vanuit Rusland. Dit groeit uit tot het strijdtoneel waarbij een dag later - in een bizarre wending - een internationaal passagiersvliegtuig met 298 mensen aan boord betrokken raakt.
16 juli
Een Oekraïense commandant vraagt in de ochtend van 16 juli om luchtsteun, maar die komt pas in de middag. Tegenstanders worden uitgeschakeld maar omdat het strijdtoneel inmiddels alweer zo veranderd is, raken de vliegtuigen ook de eigen Oekraïense soldaten. Voor de commandant is het reden om daarna geen luchtsteun meer te vragen.
De separatisten bij Marinovka hebben tot dan zwaar te lijden onder de Oekrainse overmacht in de lucht. Een inlichtingenofficier laat weten uit te kijken naar de komst van een Buk-raketinstallatie, de volgende dag. "Als ik 's ochtends op tijd de BUK-installatie krijg, breng ik die erheen. Dan is het goed. Zo niet, dan zit ik in de shit."
En die Buk komt er, zo bewijzen de talloze filmpjes die naderhand op het internet verschenen. Ook de Oekraïense geheime dienst wist op de dag zelf al van het transport van de Buk, van Donetsk naar het strijdtoneel.
"Ze hadden tenminste één spion", vertelt Anton Gerasjenko, adviseur van de minister van Binnenlandse Zaken. "Hij had opdracht om alles te filmen wat er aan materieel langskwam. Hij maakte het beroemde beeld van die Buk op de trailer, met één ontbrekende raket."
17 juli
Op 17 juli liggen de Oekraïense troepen bij grensplaats Marinovka opnieuw zwaar onder vuur. Op videobeelden is te zien hoe ze vanuit Rusland worden bestookt. Toch vraagt de commandant niet om luchtsteun, want er is de dag daarvoor een Oekraïens toestel door de rebellen neergehaald.
Commandant Sergei Mandalina van het Oekraïense leger benadrukt dat er die dag dus geen Oekraïense vliegtuigen meer in de lucht zijn. "Een hoge functionaris had gezegd dat er geen luchtsteun meer ingezet zou worden. Dat kostte te veel."
In de middag krijgt de commandant van een van zijn verkenners te horen dat er weer een vliegtuig is neergehaald. De commandant denkt dat het om een Oekraïens transportvliegtuig gaat. Maar als hij door zijn verrekijker tuurt, is de commandant in verwarring.
Rebellencommandant
Aan de andere kant van de gevechtslinie hoort rebellencommandant Som van zijn manschappen wat er is gebeurd. "Volgens mijn mannen is er vanaf de grond geschoten. Een rechte lijn en dan rechtsaf. Pas nu denk ik: een Buk-raket."
Intussen ziet de Oekraïense commandant hoe de MH17, daalt in golven, draaiend en min of meer zwevend naar beneden. Daarna wordt de commandant door een van zijn mannen aangesproken. Die heeft het spoor van een raket gezien die het vliegtuig heeft neergehaald.
De commandant besteedt er op dat moment geen aandacht meer aan. De artillerie van de tegenstander slaat weer links en rechts in. Het neergestorte vliegtuig is voor hem op dat moment een detail. De oorlog gaat verder.
