Staatsbezoek Macron aan Duitsland: smeerolie nodig voor stroeve EU-motor
De Franse president Macron is in Berlijn aangekomen voor een driedaags bezoek aan Duitsland. Het is een officieel staatsbezoek en dat is uitzonderlijk. Jacques Chirac was in 2000 de laatste Franse president die zo'n officieel bezoek aan Duitsland bracht.
Het is dan ook hard nodig om de banden aan te halen. Parijs en Berlijn gelden historisch als de motor van de Europese Unie, maar lijken al een paar jaar op ramkoers te liggen. De Franse televisie had het over "irritaties over en weer". De krant Libération schreef over "wederzijdse spanningen en frustraties". En dat terwijl er over twee weken Europese verkiezingen zijn en er aan de rand van Europa al twee jaar een oorlog woedt.
Emmanuel Macron en bondskanselier Olaf Scholz zijn niet alleen karakterologisch verschillend - flamboyant versus stoïcijns - maar zorgen ook voor onzekerheid over de toekomst van de EU. "Scholz bemoeit zich nauwelijks met Europa en Macron heeft nog maar drie jaar te gaan als president", constateert Le Monde.
Botsingen
Parijs en Berlijn botsen de laatste jaren over een serie uiteenlopende kwesties, van energie tot economie. Maar de oorlog in Oekraïne was een soort katalysator: die legde nieuwe en bestaande spanningen bloot. Allereerst pleit Macron al jaren voor een eigen Europese koers als het om defensie gaat, minder afhankelijk van de Verenigde Staten. Scholz blijft vertrouwen op de band met Washington.
De Fransen en de Britten besloten begin dit jaar langeafstandsraketten aan Oekraïne te leveren. Berlijn weigerde dat. Scholz pleit voor een antiraketsysteem met Amerikaanse technologie, zonder Franse inbreng.
En soms wordt diplomatieke taal achterwege gelaten, laait de spanning op en wordt het een robbertje diplomatiek straatvechten. Macron zei in februari niet uit te sluiten dat het Westen troepen naar Oekraïne stuurt. Het koele antwoord van Scholz: "Europese landen noch NAVO-landen zullen ook maar één soldaat naar Oekraïne sturen." Waarna Macron kritiek had op de 'lafheid' van sommige landen en Berlijn zei geen zin te hebben in een discussie over wie het 'stoerst' is.
Openbaar gevecht
Toch denken specialisten dat de as Parijs-Berlijn niet in acuut gevaar is. "Het is een tijd van extreme spanningen. Door de crisis in Oekraïne staat alles in de schijnwerpers", zei onderzoeker Marie-Sixte Imbert op de Franse tv. "De Frans-Duitse relaties zijn nooit een kabbelend riviertje geweest. Het verschil is alleen dat alles nu in het openbaar wordt uitgevochten."
In zowel Parijs als Berlijn weten ze dat beide landen én ook de Europese Unie gediend zijn met een goed gesmeerde tandem. De twee hebben elkaar nodig om gezamenlijk vooruit te komen. Geruzie tussen Macron en Scholz verzwakt Europa en daar zit niemand op te wachten met een onberekenbare Poetin die voor de deur staat.
De Duitse correspondent Michaela Wiegel, die sinds 1998 in Parijs werkt voor de Frankfurter Allgemeine Zeitung, zei vorig jaar: "Er is geen sprake van een echte breuk in de betrekkingen, maar de wereld verandert en dat zorgt voor verwijdering. Maar de band is sterk genoeg om misverstanden weg te nemen."
Het driedaagse bezoek van Macron aan Duitsland moet daarom "de unieke wederzijdse betrekkingen onderstrepen", wordt op het Élysée gezegd. De landen werken sinds de jaren 50 intensief samen. Dat wordt nu nog eens onderstreept met een staatsdiner met de Duitse president Steinmeier, gesprekken met jongeren, een bezoek aan het Holocaustmonument in Berlijn en gesprekken over kunstmatige intelligentie, sport en cultuur.
Dat moet zorgen voor nieuwe smeerolie in de stroef lopende machine die Frankrijk en Duitsland samen vormen.
