Na selfies met Japanse scholieren zijn para-atleten klaar voor WK: 'Titels verdedigen'
Het zijn drukke en belangrijke weken voor de Nederlandse para-atleten. Vandaag beginnen de wereldkampioenschappen para-atletiek in het Japanse Kobe, het laatste grote toernooi voor de Paralympische Spelen van deze zomer in Parijs.
Maar er is ook tijd voor ontspanning. Op een atletiekbaan in Chiba, iets ten noorden van Tokio, staan de acht afgevaardigde Nederlandse atleten in aanloop naar het toernooi in het middelpunt van de belangstelling. Een kleine week voor de WK nemen ze de tijd om met Japanse kinderen en hun ouders hard te lopen.
"We willen ze laten zien hoe leuk atletiek is", aldus Fleur Jong, op het WK in Kobe titelverdedigster bij het verspringen en op de sprint.
Voor het eerst sinds de Paralympische Spelen van 2021 zijn de atleten terug in Japan. Nu is alles anders, want dit soort interactie tussen atleten en publiek was drie jaar geleden vanwege de coronapandemie niet mogelijk. De sporters mochten alleen in hun hotel of op hun sportlocatie zijn en supporters werden geweerd.
Een groot gemis voor de Japanse fans, die dat bij dit WK in proberen te halen. Tientallen lachende scholieren staan al klaar met hun telefoons om selfies met de Nederlanders te nemen. "Een warm welkom", benadrukt Jong.
Ondanks de levendige activiteiten hangt er toch wat spanning in de lucht, want de Nederlandse ploeg is vooral in Japan om op WK-medailles te jagen. Zowel fervente 'veteranen' als jonge talenten maken deel uit van het team.
Nieuwe blades
"Ik ben hier wel om mijn titels te verdedigen", vertelt de ervaren Fleur Jong. Ze is de grote favoriet op de 100 meter sprint (T-64 klasse, beenamputatie) en bij het verspringen (T-64/T-62-klasse, dubbele beenamputatie). Vorig jaar veroverde ze twee keer goud bij de wereldkampioenschappen in Parijs.
Het was een beetje alsof een Formule 1-auto iets test in een windtunnel, waarna op het circuit blijkt dat het toch niet zo snel gaat.
In de winter heeft Jong met nieuwe blades geëxperimenteerd om haar prestaties naar een nog hoger niveau te tillen. "Ik snakte wel naar een nieuwe impuls, ik wil niet dit jaar weer dezelfde tijden lopen als vorig jaar", vertelt ze.
Dat experiment ging niet helemaal goed, dus besloot Jong om op het WK toch weer met haar oude uitrusting te starten. "Het was een beetje alsof een Formule 1-auto iets test in een windtunnel, waarna op het circuit blijkt dat het toch niet zo snel gaat. Dat was bij mij ook zo. De aanpassingen aan mijn blades leverden toch geen snelheid op. Maar dan is het wel fijn om te merken dat de progressie vooral in mezelf zit, niet per se in het materiaal."
Tweevoudig paralympisch kampioen Marlène van Gansewinkel (op de 100 en 200 meter T-64) staat ook klaar om voor eremetaal te strijden. Het is de eerste keer sinds de Paralympische Spelen van Tokio dat ze weer terug in Japan is.
'Nieuwelingen'
De oranje-equipe heeft een ook aantal jonge atleten meegenomen naar Japan. Zoals Joël de Jong (22): hij won vorig jaar verrassend WK-goud op de 100 meter sprint (T-63-klasse, beenamputatie op of boven de knie) en werd verkozen tot Parasportman van het Jaar. Met alle ogen op hem gericht moet De Jong in Kobe voor het eerst zijn titel verdedigen.
"Ik heb 12,03 gelopen in Zwitserland en daarmee stond ik eerste in de ranking", vertelt De Jong trots. Hij realiseert zich dat de verwachtingen hoog zijn. "Je moet het nog maar even doen op zo'n toernooi, met alle druk die daarbij komt kijken."
Onverhoopt is hij enkele dagen geleden door zijn enkel gegaan. Daarom deed hij voor de zekerheid niet mee aan de hardloopsessie met de scholieren. Ondanks de plotselinge blessure ziet de jonge Fries het positief in: "Ik ga me vooral op mijn taak richten. Reageren op het startschot en laag blijven bij de start. Zo simpel is dat."
Focus op Parijs
De Jong doet ook mee aan het verspringen, samen met Noah Mbuyamba, die pas een paar jaar op de atletiekbaan staat. Vorig jaar werd hij bij het WK zesde, dit jaar is hij goed in vorm en heeft hij zijn persoonlijk record al verbeterd.
De Limburger (25), de oudere broer van FC Volendam-speler Xavier Mbuyamba, pakt het wel anders aan dan zijn collega's: hij traint in Sittard, terwijl de meeste topatleten op het nationale sportcentrum in Papendal of bij Team Para Atletiek in Amsterdam te vinden zijn.
"De connectie met de anderen hoef ik niet te missen," verzekert Mbuyamba. "Die spreek ik veel op toernooien of via sociale media. Maar als het op de lange termijn nodig is om mijn resultaten te verbeteren, ben ik zeker bereid om te verhuizen."
Voorlopig heeft hij vertrouwen in zijn huidige trainingsroutine. "Ik verwacht dat ik beter kan presteren dan normaal in Kobe", vertelt hij. Maar zijn uiteindelijke doel ligt aan het einde van de zomer, op de Paralympische Spelen in Parijs.
Mbuyamba heeft de limiet gesprongen, maar zit nog wel in de wachtkamer of hij ook daadwerkelijk naar de Spelen mag. Er zijn een beperkt aantal plekken voor alle landen, maar de focus ligt al wel degelijk op Parijs: "Ik wil nu niet op mijn best zijn, dat moet ik aan het einde van zomer zijn."
