Hoogerland in Andere Tijden Sport: 'Prikkeldraad aan mij verbonden, zolang ik leef'

Hij heeft zich erbij neergelegd. Johnny Hoogerland. "Prikkeldraad blijft aan mij verbonden, zolang ik nog leef." De tijd dat de actie van chauffeur Adrien in de Tour de France van 2011 hem achtervolgde, ligt inmiddels achter de Zeeuw, zo vertelt hij in Andere Tijden Sport.

Eenvoudig was het niet om dat boek te sluiten.

"We reden volle bak", blikt Hoogerland terug op die bewuste dag, 10 juli 2011. Hij zat in de vlucht van de dag en inmiddels was duidelijk dat de kopgroep uit de greep van het peloton zou blijven.

Hoogerland had de bergtrui al heroverd en nu waren er plotseling ook kansen op de ritzege. "We draaiden goed rond. De laatste 30, 35 kilometer was het vlak. En ja, toen kwam onze vriend langs."

De chauffeur van de auto wilde de kopgroep passeren, maakte een inschattingsfout en raakte de Spanjaard Juan Antonio Flecha, die hard onderuit ging. In een reactie op de val van Flecha, stuurde Hoogerland de berm in, waar hij over de kop ging en in het prikkeldraad belandde.

Hoogerland reed de Tour nog wel uit. Met veel pijn. Maar het voorval liet littekens na, letterlijk en figuurlijk. Waar Hoogerland het langste mee kampte, was zijn nieuwe imago. Hij was opeens de man van het prikkeldraad.

Mensen zagen hem niet meer als een renner, een klimmer, een Zeeuw of gewoon als een mens, nee. Ze zagen hem als degene die in het prikkeldraad belandde.

"Dat mensen schaamteloos bukten, foto's namen van mijn littekens. Bijna mijn littekens wilden voelen. Dat vond ik wel moeilijk."

De manager van Hoogerland, Aart Vierhouten, ging al snel aan de slag met het juridische gedeelte. Hoe nu verder? Wie is aansprakelijk? En wie compenseert de gederfde inkomsten?

Hoogerland kreeg enkele dagen na de aanrijding een fax binnen van de chauffeur. Vierhouten: "Een geschreven brief. Dat het niet had mogen gebeuren. Duizendmaal excuses."

Prudhomme

"De chauffeur is schuldig bevonden, heeft een geldstraf moeten betalen aan de rechtbank, maar hij verdwijnt vervolgens van het toneel."

Vierhouten klopt aan bij de ASO. Direct na het incident is Tourbaas Christian Prudhomme furieus over wat er gebeurde. Maar zodra Vierhouten contact met hem opneemt, wuift hij de aansprakelijkheid weg. Uit angst dat voortaan elke renner die in een greppel belandt, bij de ASO aan gaat kloppen.

Vierhouten en Hoogerland komen uiteindelijk uit bij de allriskverzekering van de maatschappij die de auto had verhuurd aan de TV-maatschappij. En wat blijkt? "Die verzekeringsmaatschappijen zijn heel goed in het traineren."

Kortom: Hoogerland kreeg niet direct een schadevergoeding. Hij mocht eerst aantonen wat de blijvende schade was. Eens in de zoveel tijd werd er een medisch onderzoek verricht om de littekens op te meten.

En dat ging een tijdje zo door, op kosten van Hoogerland zelf, tot het moment dat hij in juni 2013 het Nederlands kampioenschap won.

'Geen euro tegenop'

Vierhouten: "Er kwam redelijk vlot na dat kampioenschap een brief binnen van de verzekeringsmaatschappij. Dat ze het dossier wilden sluiten. Ze wilden een voorstel doen, want Johnny was terug op niveau, ondervond geen schade meer van zijn prikkeldraad-affaire. En ze wilden het bedrag ontzettend naar beneden schroeven."

Er werd een schikking getroffen. De hoogte ervan mocht niet naar buiten komen, daar is voor getekend. Maar het is een fractie van het oorspronkelijke bedrag.

Hoogerland zegt er dit over: "Dat het Nederlands kampioenschap niet goed was voor de afhandeling is wel duidelijk. Maar ik was wel heel blij dat het na 3,5 jaar klaar was. Niet om de vergoeding die ik kreeg, maar om van het gezeik en het heen-en-weer verdedigen af te zijn."

Spijt heeft hij niet. "Ik heb een jaar lang in de NK-trui gereden, ben er zelfs mee gestart in de Tour. Daar kan geen euro tegenop."

De zaak was niet het enige waar Hoogerland mee te kampen kreeg in 2013. Hij had een angst ontwikkeld om te vallen. Dat had vooral te maken met een incident dat in februari van dat jaar plaatshad.

Tijdens een training in Spanje, ter voorbereiding op het nieuwe seizoen, zag een auto Hoogerland over het hoofd en die botste frontaal op hem. Hij lag in kritieke toestand.

Hij krabbelde op, wonderwel, maar Hoogerland kon zich daarna nog maar moeilijk focussen. Lag om de haverklap op het asfalt. "Het vuur was weg", zegt hij er zelf tien jaar later over.

Nu rijdt hij rondjes door Oostenrijk, in de omgeving van zijn eigen pension, dat hij in 2018 kocht met zijn vrouw.