Klaver en Bonevacia schitteren op EK met bronzen medailles op 400 meter
Binnen tien minuten was de Nederlandse atletiekploeg maandagavond bij de Europese kampioenschappen in Rome twee bronzen medailles rijker.
Veteraan Liemarvin Bonevacia (35) stuntte acht jaar na zijn bronzen medaille bij de EK in Amsterdam met een bronzen medaille op de 400 meter. Lieke Klaver kopieerde even later zijn klassering. Voor haar was het brons de eerste individuele medaille op een internationaal titeltoernooi in buitenlucht.
Uitgerekend het tweetal dat op de openingsdag niet in de juiste vorm stak om de favoriete Nederlandse estafetteploeg op de 4x400 meter gemengd naar goud te loodsen, schitterde maandag in Stadio Olimpico.
Bonevacia voelde zich schuldig vrijdagavond, toen Nederland genoegen moest nemen met brons. "Ik voelde me echt schuldig. Het ging slecht met de mix", gaf hij na afloop toe. De Antilliaan loopt al lang mee in de top en is een belangrijke kracht voor de estafetteploegen op de 4x400 meter. Individueel was het de laatste jaren lastig.
Belofte aan zoontje
In Rome liet hij zien dat hij nog niet afgeschreven mag worden. "Ik heb vooraf mijn zoontje gebeld. Papa belooft je een medaille, heb ik gezegd. De laatste 100 meter heb ik voor hem gedaan. Iets zei me vooraf: geloof in je laatste 100 meter."
Op dat stuk maakte de Nederlander veel terrein goed. Bonevacia liep na het uitkomen van de laatste bocht op de vijfde plaats en leek geklopt. Een geweldige inhaalrace bracht hem toch nog op het podium. "Ik wilde dit. Ik heb tactisch goed gelopen. Ik werd niet gek toen ze onder me doorkwamen. Ik wil een inspiratie zijn voor alle Nederlandse kinderen. Geweldig dit."
De Belg Alexander Doom veroverde de titel in 44,15, zilver was voor de Brit Charles Dobson (44,38). Bonevacia, die de Italiaan Luca Sito zag instorten, liep met 44,88 zijn beste seizoentijd.
Dat deed ook Lieke Klaver. Ze had zichzelf onder druk gezet voor de EK in Rome. Ze wilde eindelijk een medaille voor zichzelf.
Na succesvolle optredens in de diverse estafetteploegen veroverde ze indoor al twee individuele medailles op de 400 meter. Zowel bij de EK indoor vorig jaar als de wereldkampioenschappen indoor dit jaar in Glasgow haalde ze het podium. In beide gevallen was de opbrengst zilver.
In elk geval een medaille
De Europese titel was haar grote wens, maar een medaille met een andere kleur dan goud zou ook een grote opluchting betekenen. In de finale maandagavond trof ze twee geduchte tegenstandsters. De Poolse Natalia Kaczmarek kwam als nummer één van de Europese ranglijst naar de Italiaanse hoofdstad.
Twee jaar geleden finishte ze in München als tweede achter Femke Bol, die in Rome de 400 meter vlak aan haar voorbij liet gaan. Vorig jaar bij de WK in buitenlucht pakte Kaczmarek ook zilver, dit keer achter Marileidy Paulino uit de Dominicaanse Republiek.
En dan had Klaver in de Ierse Rhasidat Adeleke nog een tweede geduchte opponente. De pas 21-jarige atlete was vrijdagavond in Rome de drijvende kracht achter de gouden medaille van Ierland op de 4x400 meter gemengd.
Kaczmarek liep op weg naar de EK meer wedstrijden dan Klaver. De Poolse kwam met 49,80 in haar bagage naar Rome, gelopen bij haar zege in de Diamond League in Oslo. Klaver, die in de Noorse hoofdstad haar buitenseizoen op de 400 meter individueel begon met de vierde plaats in 50,62, noteerde zondag in Rome na een goede race 50,57. Adeleke was net iets sneller dan de Nederlandse met 50,54 in de halve finales.
Richtpunt
De drie hoefden in de race om een finaleplaats niet tot het uiterste te gaan. Maandagavond was dat wel het geval. Adeleke (baan zes) en Kaczmarek (baan zeven) hadden in Klaver (baan acht) een mooi richtpunt. Bij het uitkomen van de laatste bocht was het Klaver al duidelijk dat de titel er niet inzat.
Ze controleerde haar race zo goed dat ze brons binnenhaalde. Kaczmarek maakte haar favorietenrol waar met de titel (48,98).
"Eindelijk een medaille voor mezelf", zei Klaver blij, nadat ze met 50,08 haar beste seizoentijd liep. "Ik had dit even nodig. Ik loop al zolang mee in de top, ook op wereldniveau. Nu heb ik zelf iets tastbaars. Dit is een keer geen estafettemedaille."
Voor Klaver was het een belangrijk moment, ook op weg naar de Olympische Spelen in Parijs. "Ik heb een flinke stap gezet hier."
