Zwarte honkballers nu ook in MLB-recordboeken: Babe Ruth raakt records kwijt
"Een historische dag voor het honkbal", zo stelt de Major League Baseball (MLB). De organisator van de Amerikaanse honkbalcompetitie heeft besloten de statistieken van de zogenoemde Negro Leagues eindelijk te erkennen. En dat zorgt voor een aardverschuiving binnen de recordlijstjes.
De iconische Babe Ruth is opeens enkele records kwijtgeraakt aan Josh Gibson. En een andere legende in de sport, Ty Cobb, heeft plots niet meer het beste slaggemiddelde in de geschiedenis van het Amerikaanse honkbal. Sinds gisteren worden zij afgetroefd door zwarte atleten uit het verleden.
"Je kunt het verhaal van honkbal niet vertellen zonder de Negro Leagues mee te nemen", aldus de MLB.
Segregatie
Lange tijd mochten zwarte Amerikanen niet meedoen in de hoogste sportcompetities. Het American football zag in 1920 zijn eerste zwarte atleet, maar sporten als honkbal (1947), basketbal (1950) en ijshockey (1958) verwelkomden pas na de Tweede Wereldoorlog zwarte Amerikanen.
Het honkbal was, net als vrijwel alles in de VS in het begin van de twintigste eeuw, gesegregeerd. Witte Amerikanen speelden in de MLB, zwarten moesten het doen met eigen competities, die Negro Leagues werden genoemd. Liefst 2.300 zwarte honkballers speelden gedurende zes decennia in die competities.
Zeven van die zwarte competities werden in 2020 erkend als 'major leagues.' De statistiekenliefhebbers in de VS (en dat zijn er nogal wat) bogen zich vervolgens over de vraag: wat doen we met alle records en cijfers uit die tijd?
De afgelopen jaren is er hard gewerkt en zijn alle archieven binnenstebuiten gekeerd om de complete statistieken van de Negro Leagues te verzamelen. Dat is nu grotendeels gelukt, met een aantal opvallende uitkomsten.
Josh Gibson, beste honkballer aller tijden?
Zo heeft Josh Gibson opeens enkele records te pakken. De alleskunner uit Georgia werd al langer erkend als een van de beste ooit en werd als tweede zwarte honkballer ooit opgenomen in de 'Hall of Fame'. Maar nu blijkt ook uit de statistieken hoe goed hij was.
Het meest in het oog springt zijn slaggemiddelde: het aantal ballen dat hij ook daadwerkelijk wist te raken als slagman. Zijn gemiddelde van 37,2 procent blijkt het beste in de geschiedenis van het Amerikaanse honkbal, waarmee hij Cobb van de troon stoot.
En ook Babe Ruth moet eraan geloven, hij is op enkele andere statistieken ('slugging' en 'on-base plus slugging') zijn kroon kwijt aan Gibson. Niet voor niets werd die laatste al tijden 'de zwarte Babe Ruth' genoemd. De vraag is of dat niet andersom had moeten zijn: was Ruth niet de witte Gibson?
"Dit is een teken van respect voor grote spelers die vanwege omstandigheden buiten hun invloed niet konden uitkomen in de MLB", zo stelt een commissaris van de competitie. "Ze hebben in de Negro Leagues laten zien echte Major Leaguers te zijn."
Dat vindt ook Bob Kendrick, directeur van het Negro Leagues Museum. "Gibson was de beste die ooit een honkbaluniform aan had. Hij was de echte. Zijn naam zal nog lang weerklinken."
Toch klinkt er ook kritiek op de beslissing. Critici vragen zich af of de Negro Leagues niet kwalitatief slechter waren dan de MLB, waardoor het makkelijker was om goede statistieken te noteren? En waarom zou je nu niet álle honkbalstatistieken, bijvoorbeeld uit Japan en Cuba, meenemen in de vergelijking?
Appels en peren
MLB-historicus John Thorne probeerde de kritische vragen te pareren in de New York Times. "Vergelijkingen tussen verschillende tijdperiodes en competities zijn altijd een beetje appels en peren. Ik kan niet zeggen of Gibson beter was dan Ruth, maar ik zou de discussie graag voeren."
Thorne is verder duidelijk over de zuiverheid van de statistieken: "Als je de beste zwarte spelers van die tijd hun rechtmatige plek in de recordboeken zou ontzeggen, dat zou pas onzuiver zijn."
Discussie of niet, de officiële cijfers zijn nu in ieder geval duidelijk, tot blijdschap van Sean Gibson, achterkleinzoon van Josh: "Als je nu de naam van mijn overgrootvader hoort, is het niet meer een van de beste zwarte honkballers ooit, maar een van de all-time greats."