De logische traan van hockeyster De Goede: 'Geloof nog steeds niet dat ik hier ben'
Bij het horen van het volkslied kwam alles eruit. De zware kruisbandblessure, de revalidatie; het heeft er ingehakt. Maar ze was er, Eva de Goede. Op het WK hockey in eigen land.
"Het kwam er even uit, ja", zei De Goede na de gewonnen wedstrijd tegen Ierland, waarin ze zelfs als vanouds basisspeler was. "Het was even een momentje. Ik zei vanochtend nog: 'Ik geloof nog steeds niet dat ik hier ben.' Ik heb het gewoon gedaan."
Op jacht naar haar derde gouden WK-medaille, De Goede had het niet durven dromen toen ze ruim zeven maanden geleden de voorste kruisband van haar rechterknie afscheurde. Weg WK, vreesde de toenmalige aanvoerster van Oranje. En misschien zelfs wel einde hockeyloopbaan op het hoogste niveau.
Verslaggever Vlado Veljanoski sprak vlak voor het WK hockey uitgebreid met Eva de Goede.
Maar nee, de 33-jarige speelster van HGC heeft het voor elkaar gekregen om het 'onmogelijke' te presteren en de revalidatierace tegen de klok in haar voordeel te beslechten. Toch ook wel een beetje tot haar eigen verbazing.
Drievoudig olympisch kampioene De Goede wist natuurlijk heel goed dat voor het herstel van een dergelijke zware blessure minimaal negen maanden staat. "Ik denk dat je daar ook wel een beetje geluk bij moet hebben, maar ook doorzettingsvermogen."
"Het was ook wel een eenzaam traject, maar je moet jezelf daar gewoon doorheen sleuren. Het helpt ook wel dat ik ervaren ben en weet wat mijn lijf kan."
Depay als inspiratie
Aan de broodnodige motivatie ontbrak het evenmin. "Allereerst vind ik het gewoon heel erg leuk om te hockeyen, dus dat wilde ik graag zo snel mogelijk weer doen. En nu had ik natuurlijk ook het WK in eigen land in mijn achterhoofd. Prachtig als je dat kunt spelen."
"Maar ik heb mij daar niet blind op gestaard. Ik ben van dag tot tot dag bezig geweest. Als je merkt dat het elke dag een beetje beter gaat, helpt dat heel erg."
Bovendien liet ze zich inspireren door anderen. Door Memphis Depay bijvoorbeeld, de spits van het Nederlands voetbalelftal. "Ja, je moet jezelf natuurlijk nooit met anderen vergelijken, maar het werkt wel inspirerend als je zulke verhalen leest of hoort. Als iemand anders het heeft gedaan, waarom zou het mij dan niet lukken?"
"Het is een heel andere sport en er zijn verschillen tussen mannen en vrouwen, maar mij hielp het wel heel erg qua motivatie."
"Bij Depay was het vooral de snelheid waarmee hij het gedaan heeft. Hij was er na zes maanden alweer, geloof ik. Dat is supersnel. Daar zit wel risico in, denk ik, maar ik vond het mooi dat-ie er vol voor ging. En het gaat ook nog steeds goed met hem. Want je ziet ook vaak dat het na een snelle revalidatie na een tijdje toch weer mis gaat. Bij hem gaat het vooralsnog goed en dat inspireerde mij en daardoor sta ik er nu weer."
Genieten
Of het WK, dat Oranje in eigen land begint en hopelijk eindigt in Spanje dat medeorganisator is, haar laatste toernooi zal zijn, durft De Goede niet te zeggen. "Het is zo'n verrassing en zo bijzonder dat ik hier sta. Ik gun mezelf dat ik eerst van dit WK ga genieten."
"Ik kijk heel erg naar nu en niet naar wat ik hierna ga doen. Ik heb in ieder geval mijn wereldreis nog niet geboekt."