Waarmee is Dumoulin tevreden in de olympische tijdrit? ‘Niemand weet het...’
Op 10 augustus 2016 staat een man uit te hijgen op de Avenida Lúcio Costa in Rio de Janeiro. Zijn gezicht loopt rood aan van de inspanning, het zuur spuit bijna uit de oren.
Als Tom Dumoulin een beetje op adem is gekomen, zegt hij: "Zilver. Daar kwam ik niet voor...."
Vijf jaar geleden lachte het leven de Limburger toe. In de Tour de France mocht hij zijn gang gaan. Spelenderwijs won Dumoulin de koninginnenrit naar Andorra en even later klopte hij iedereen in de tijdrit. En toen brak hij zijn pols in een knullige valpartij.
Met zijn gekwetste pols in een brace werd hij nog bijna olympisch kampioen. "Na die tijdrit in Rio de Janeiro was hij enorm teleurgesteld", vertelt oud-tijdritspecialist Stef Clement. "Daar begreep ik toen niets van. Hij won zilver en werd geklopt door de beste aller tijden, Fabian Cancellara."
Clement werd zelf negende in de olympische tijdrit van 2008 in Beijing, toen ook al achter winnaar Cancellara. De vraag is of Dumoulin die uitslag woensdag in de olympische tijdrit in Tokio kan overtreffen. "Hij heeft het al eens gedaan, dus hij kan het. Maar als je me vraagt of hij morgen gaat winnen? Nee, dat lijkt me niet."
Dromen van de Spelen
We kennen het verhaal van Dumoulin allemaal. Begin januari verraste hij vriend en vijand met zijn besluit om per direct uit het wielrennen te stappen. Zijn ploeg gaf hem de ruimte om het plezier op de fiets terug te vinden.
Bij de Amstel Gold Race liet hij zich zien als toeschouwer. Niet veel later kondigde hij zijn comeback aan, met een duidelijk omschreven doel: de olympische tijdrit.
Als jongetje droomde Dumoulin niet van zegevieren op de Mortirolo of de Alpe d'Huez. Hij droomde van de Olympische Spelen. Specifieker, van olympisch goud. En daarom was de teleurstelling ook zo groot in Rio de Janeiro.
Logisch dat de liefde voor de fiets, die in de afgelopen jaren stap voor stap gereduceerd werd tot een waakvlammetje, door het vooruitzicht van Tokio aangewakkerd werd.
Maar is het genoeg om ook na Tokio te blijven fietsen? "Een medaille op de tijdrit zou een grote verrassing zijn", denkt Clement. "De vraag is meer wanneer deze Spelen voor Dumoulin geslaagd zijn? Ik heb geen idee. Niemand weet het..."
Wie weet rijdt Dumoulin morgen wel zijn laatste wedstrijd? We weten het niet.
"Ik heb nog geen 'nieuwe Dumoulin' gezien", vervolgt Clement. "Hij heeft alles op zijn eigen manier gedaan, maar ik zie nog geen vuur in zijn ogen."
"Voor de Spelen zei Dumoulin dat zijn prestatie geen invloed zou hebben op zijn beslissing of hij wielrenner wil zijn of niet. Maar als het toch niet uitmaakt, dan had hij ook allang kunnen zeggen wat hij wil? Wie weet rijdt hij morgen wel zijn laatste wedstrijd? We tasten volledig in het duister."
Clement denkt dat olympisch goud te veel gevraagd zal zijn voor Dumoulin. Wie zijn voor hem de favorieten? "Wout van Aert heeft in de wegrit laten zien dat hij de beste allrounder is op de planeet. Als hij een schaatser was zou hij de allroundtitels aan elkaar rijgen. Maar misschien wel zonder afstandszeges."
"Van Aert kan de tijdrit winnen, maar eigenlijk had hij al olympisch kampioen moeten zijn. Als Remco Evenepoel tot in de finale had gereden, had Van Aert gewoon de sprint gewonnen. Maar Evenepoel koos ervoor om zich te sparen voor de tijdrit. En die gaat hij niet winnen. De onbevangen Evenepoel is weg".
Filippo Ganna dan? De wereldkampioen was vorig jaar onklopbaar tegen de klok, maar dit jaar is hij in sommige tijdritten kwetsbaar. Clement: "En Ganna wil ook olympisch kampioen worden op de baan, dus niemand weet hoe hij getraind heeft."
"Ik houd vooral Rohan Dennis in de gaten. Als Dennis zich kwaad maakt, dan is hij levensgevaarlijk. En hij is kwaad, omdat hij door zijn ploeg Ineos buiten de Tourselectie is gelaten. Al dan niet omdat hij volgend jaar voor een andere ploeg gaat rijden (naar verluidt: Jumbo-Visma, red.). En hij heeft nog wat recht te zetten van Rio."
Bij de vorige olympische tijdrit in 2016 reed Dennis lang als snelste rond, tot hij zichzelf tegenkwam op een klimmetje. Een stuurbreuk even later wierp hem vervolgens ver terug. "Dennis trok zich terug voor de wegrit om zich beter te kunnen voorbereiden op de tijdrit. In Nederland dachten we dat dat niet mocht, maar blijkbaar kan het wel. En dit parcours is op zijn lijf geschreven."
Spannendste olympische tijdrit ooit
"Het is een parcours met veel dalen en klimmen, waardoor het moeilijk is om in het ritme te komen. Daarom denk ik dat grote motoren als Stefan Küng, Kasper Asgreen, Rémi Cavagna en ook Ganna weleens in problemen kunnen komen."
"Dumoulin schaar ik net als Primoz Roglic onder de outsiders. En dan is er voor mij nog een gevaarlijke outsider: Brandon McNulty. Tot aan de Tour reed hij dit seizoen heel goede tijdritten. In de wegwedstrijd was hij enorm sterk. En hij is een Amerikaan, hè. Die kunnen altijd wat meer op de Olympische Spelen."
"Ik heb de olympische tijdrit maar een keer mogen rijden en vond het heel bijzonder dat ik daar was. Maar ik heb nooit het idee gehad dat ik kon winnen. Dit jaar is er voor het eerst geen uitgesproken favoriet. Veel renners kunnen winnen, zelfs Dumoulin als écht alles meezit. Dit wordt de spannendste olympische tijdrit ooit."