Mollema vierde in slopende wegrace, Carapaz bezorgt Ecuador tweede goud ooit
Geen Wout van Aert of één van de Slovenen, maar Richard Carapaz pakt het goud bij de wegwedstrijd voor de mannen in Tokio. De Ecuadoriaan reed in de afdaling van één van de laatste beklimmingen weg bij een elitegroep, waartoe ook Bauke Mollema behoorde, en kwam alleen aan.
Het zilver was voor topfavoriet Wout van Aert, het brons voor Tourwinnaar Tadej Pogacar. Bauke Mollema greep net naast de medailles in de sprint van het groepje; hij werd vierde.
Het koersverloop was aanvankelijk traditioneel. Een groep van acht renners met exotische namen kreeg een grote voorsprong van bijna twintig minuten, maar op het zware parcours slonk deze zienderogen toen Slovenië (Jan Tratnik) en België (Greg Van Avermaet) tempo gingen maken in het peloton.
Zoals verwacht begon de finale pas op de steile Mikuni Pass, op veertig kilometer van de finish, ook al wilden enkelingen als Remco Evenepoel en Vincenzo Nibali vlak voor die beklimming (6,8 kilometer lang à 10,1 procent) er al vandoor. En ook Wilco Kelderman schoof even mee.
Maar toen de klim eenmaal begon, was het andermaal België dat met Mauri Vansevenant het tempo bepaalde voor Wout van Aert, één van de favorieten. Het zorgde ervoor dat Tom Dumoulin op 38 kilometer van de finish moest passen.
Niet veel later opende Tourwinnaar Tadej Pogacar de finale. Zijn demarrage werd in eerste instantie alleen door Brandon McNulty en Michael Woods beantwoord.
Bauke Mollema behoorde tot de eerste tien achtervolgers, net als Van Aert, Richard Carapaz, Rigoberto Uran, Alberto Bettiol, Michal Kwiatkowski, Maximilian Schachmann, Jakob Fuglsang, David Gaudu en Adam Yates.
Derde medaille Ecuador
De vlucht van Pogacar werd tenietgedaan, waarop Carapaz een goed moment uitkoos met de Amerikaan Brandon McNulty. De twee sloegen een beslissend gat en in de laatste kilometers op het Fuji-circuit, waarop de weg nog venijnig oploopt, liet Carapaz McNulty achter zich.
De Amerikaan werd nog ingerekend door de achtervolgers, maar Carapaz bleef uit de greep en bezorgde zijn land de derde olympische medaille ooit. In 1996 en 2008 bezorgde Jefferson Pérez Ecuador respectievelijk goud en zilver.
Dylan van Baarle was de tweede Nederlander; hij kwam als vijftiende over de finish.
Bekijk hieronder de reacties van Bauke Mollema, Dylan van Baarle en Tom Dumoulin na afloop van de wegwedstrijd:
Van teleurstelling was geen sprake bij Mollema. "Pogacar drukte me een beetje weg in de sprint, hij zat al in het wiel van Van Aert. Ja, die mannen zijn te snel voor mij. Topvijf is goed."
Mollema was de kopman van de Nederlandse equipe en had van de olympische wegrace een hoofddoel gemaakt. "Ik zat er goed bij. Ik had niet veel over. Ik heb niets verkeerd gedaan, de mannen die voor mij zitten hebben verdiend de medailles gepakt", verwijst hij naar Van Aert en Pogacar.
"Het weer en die vochtigheid... Dat maakt het ontzettend zwaar. Halverwege merk je al dat je het warm hebt en dan moet je nog honderd kilometer."
