'Ik heb geen drank-, drugs- of seksverslaving. Dus waar moet het dan over gaan?'
"Wil je mijn nieuwste klusproject zien?", vraagt Gertjan Verbeek. Natuurlijk, waarom niet? Ik sta op het punt om te vertrekken uit de bosrijke omgeving van Dalfsen, maar stel het afscheid nog even uit.
We lopen om zijn (inmiddels befaamde) zelfgemaakte blokhut heen. Nog geen minuut later staan we voor een fundering. Hier moet een nieuwe blokhut gaan herrijzen. "Als er dit jaar geen club meer belt, ben ik aan het eind van het seizoen een heel end", grapt Verbeek.
Het had de dag moeten zijn van zijn boekpresentatie. Waarschijnlijk in een kroeg in Heerenveen, vol met bekenden. Maar het coronavirus gooit roet in het eten. Geen presentatie, wel een boek. Recht voor z'n raap, opgetekend door journalist Eddy van der Ley.
Geen seksverslaving
Of Verbeek trots op het boek is? "Nou... In ieder geval tevreden", vertelt hij aan zijn keukentafel. Hij twijfelde lang of hij het wel moest doen. "Kijk, ik heb geen drank-, drugs- of seksverslaving gehad. Dus waar moet het dan over gaan?"
Het is inderdaad geen boek van schandalen of sappige verhalen. Verbeek gaat in het boek langs bij mensen die veel voor hem hebben betekend, zoals Riemer van der Velde, Foppe de Haan en Jan Smit. Samen halen ze herinneringen op. "Het is een goede weergave van wie ik ben."
Verbeek wordt weleens bot genoemd. Een hork. Nors, eigenwijs, tot het irritante aan toe. In het boek ontkent de trainer ook niet dat het soms lastig is om met hem te werken. Maar het laat toch vooral die andere kant van hem zien. De onderbelichte kant. De kant van een lieve man.
Zo wordt er geschreven over hoe Verbeek zich ontfermt over Orlando Smeekes, een jeugdspeler van sc Heerenveen. Zijn vader was een junk, zijn moeder een verslaafde prostituee. Verbeek nam hem in huis en hielp Smeekes meerdere keren zijn leven op de rit te krijgen.
Soms rook hij in het begin van de ochtend al naar drank.
Of neem Fritz Korbach, de in 2011 overleden kleurrijke oud-trainer van Verbeek bij Heerenveen. Korbach kampt jarenlang met een drankprobleem en mist een dagelijks ritme. Verbeek, dan zelf trainer bij Heerenveen, neemt de werkloze Korbach als een soort assistent aan.
"Soms rook hij in het begin van de ochtend al naar drank. Dat kon niet door de beugel. Hij begreep dat ik hem weg moest sturen", vertelt Verbeek, die Korbach tot aan zijn dood blijft opzoeken. "Ik heb veel aan hem te danken. Een prachtige kerel."
Papa geniet
Het is juist die zachte kant die naar bovenkomt aan de keukentafel in Dalfsen. Sabine, de vrouw van Verbeek, heeft dochter Sinne opgehaald. Het meisje van 3,5 jaar oud kruipt meteen bij haar 58-jarige papa, die daar zichtbaar van geniet.
Het geeft Sabine tijd en ruimte om de lunch klaar te maken. Het is dan al erg gezellig in de blokhut. Naast Van der Ley is er nog een eter. Een goede vriend van Verbeek, met wie hij normaal samen buiten aan de nieuwe blokhut werkt.
Maar omdat Verbeek wordt geïnterviewd, staat hij er even alleen voor. Dat snapt hij, volgens Verbeek.
Als de pompoensoep op is en de tafel (met de hulp van dochter Sinne) is afgeruimd, snelt Van der Ley naar de woonkamer. Hij is een afspraak aan het regelen met Omrop Fryslân. Omdat er geen officiële presentatie is, heeft het duo het maar druk met mediaverzoeken.
Ondertussen kan ik vragen naar iets dat me fascineert en waar ikzelf nu ook aan mee ga doen: bij Verbeek gaat het altijd over zijn karakter. Dat hij soms dwars kan zijn, lastig in de omgang.
Stoort je dat? Bij andere trainers lijkt het daar minder over te gaan.
"Maar ik ben natuurlijk ook erg uitgesproken. Op het moment dat ik goed presteer, dan gaat het redelijk gelijkop. Maar als het minder gaat, zoals bij Feyenoord en Twente, dan steekt dat de kop op. En dat blijft schijnbaar langer hangen."
En wat vind je daarvan?
"Jammer, maar daar kan ik niet veel aan doen. In Nederland zijn we goed om mensen in hokjes te duwen en dan naar bevestiging te zoeken. Dat is bij mij makkelijk te vinden."
Hoe bedoel je?
"Tijdens een wedstrijd ben ik als trainer 85 procent van de tijd emotieloos. In die 15 procent toon ik wel emotie. Dan sta ik op en geef ik aanwijzingen. Ja, dan schreeuw ik, want anders ben ik niet te verstaan. Dat doet iedere coach, maar bij mij laten ze dat beeld zien op tv."
Ben je weleens jaloers op trainers met een ander imago?
"Nee, want ik ben wie ik ben. Ik kan mezelf in de spiegel aankijken en ga met veel plezier door het leven."
Maar stel dat je nog steeds Gertjan Verbeek bent, maar dat je vanuit de media een hoger knuffelgehalte krijgt?
Voordat Verbeek reageert, breekt zijn vrouw Sabine in. "Jij doet ook vaak genoeg een arm om een speler heen, alleen laten ze dat nooit zien."
Van der Ley komt terug en vertelt Verbeek dat hij 's middags om half drie een cameraploeg van Omrop Fryslân over de vloer krijgt.
In het boek staat ook een nieuwtje. Aan het begin van het seizoen 2008/2009 is AZ op zoek naar een nieuwe impuls. De club heeft onder leiding van Louis van Gaal een dramatisch jaar achter de rug met een elfde plaats.
De directie wil, onder leiding van toenmalig algemeen directeur Toon Gerbrands, voor verfrissing zorgen. Het idee is om Van Gaal wat meer als manager op de achtergrond te houden en een nieuwe veldtrainer aan te stellen.
AZ denkt aan Verbeek, die er dan net vier succesvolle jaren op heeft zitten als trainer van Heerenveen. Na een gesprek met de clubleiding van AZ bedankt Verbeek voor de klus. Hij ziet het niet zitten om als assistent te fungeren.
Wat vond je van het aanbod?
"Ik vond het mooi dat ze bij mij uitkwamen, want hun filosofie was dat ze de beste trainers wilden. Ik was erg benieuwd naar hun voorstel. Van Gaal zelf was nog niet aanwezig bij het eerste gesprek. Hij was ervan op de hoogte en had er toestemming voor gegeven, maar zou pas bij een eventueel tweede gesprek aanschuiven."
Dat is er nooit gekomen?
"Nee, ik zag het niet zitten om in die fase van mijn carrière een stap terug te doen als assistent."
AZ zou dat seizoen kampioen worden. Heb je daar geen spijt van?
"Een jaar later was ik na mijn ontslag bij Feyenoord als analist aanwezig bij een duel van AZ. Toen was net bekend geworden dat hij naar Bayern München zou gaan. Dus ik vroeg hem toen wel gekscherend of ik als assistent mee mocht."
Wat was zijn reactie?
"Hij zei: 'Nee, je hebt je kans gehad...'"
