Werkloosheid Griekenland nog altijd hoog, jongeren op banenjacht in buitenland
Conny Keessen
Correspondent Griekenland
Conny Keessen
Correspondent Griekenland
Kinderen en jongeren in Poolse, Roemeense en Bulgaarse klederdracht zwermen in en uit het conferentiecentrum Zappion, een historisch gebouw in het centrale park van Athene. Op het plein ervoor is een groot podium gebouwd, geflankeerd door Europese vlaggen. Een Ierse band repeteert er alvast.
Over een half uur begint er een evenement georganiseerd door de Europese Commissie, waarin Europa centraal staat, met muziek en dans.
Mina Chatzifotiou kijkt ernaar en zucht. "Ik ga graag naar dit soort festivals, maar helaas moet ik straks werken." Mina is 31 jaar, afgestudeerd econoom met een master in market management.
Veel kansen op een goede baan heeft ze niet gehad. Het eerste bedrijf waar ze werkte, ging failliet in de crisis. Ze raakte werkloos, maar pakte elk baantje aan dat ze kon krijgen. Nu werkt ze voor 700 euro per maand bij een benzinestation.
"Ik kan ervan leven. Ik had mijn eigen appartement, maar omdat ik mijn baan verloor, was ik gedwongen om weer bij mijn ouders te gaan wonen."
Naar ouders of naar buitenland
Zij is niet de enige. De vrienden die nog achtergebleven zijn, wonen nu weer thuis, vertelt ze. Want de meesten, net als Mina goed opgeleid, zijn vertrokken naar andere Europese landen of nog verder. "Ze werken nu in Engeland, Duitsland en Zwitserland, een paar in de Verenigde Staten. Mijn vrienden hier zitten in dezelfde situatie als ik, werken onder hun niveau, en voor een laag loon."
Maar wilde zij niet in het buitenland werken? "Ik had wel de kans in Duitsland te gaan werken. Mijn ouders hebben dat jaren gedaan in Düsseldorf. Maar ik wilde het toch liever hier in Griekenland proberen. Ook om familieredenen."
Braindrain
Sinds 2010 zijn naar schatting tegen de 400.000 jonge Grieken geëmigreerd naar voornamelijk andere Europese landen. Het zijn twintigers en dertigers, van wie driekwart een universitaire opleiding heeft. En de meesten zullen niet gauw naar Griekenland terugkeren, zo blijkt uit verschillende studies.
Intussen loopt de werkloosheid iets terug, maar blijft die nog steeds de hoogste van de EU-lidstaten: 18,5 procent. De jeugdwerkloosheid, tot 25 jaar, is nu tegen de 39 procent. Van nieuwe banen die worden gecreëerd, vormen flexibele en parttime contracten meer dan de helft. En bij veel banen zijn de lonen laag.
Ook Thodoris Mousis en Elena Thoma staan in het park te luisteren naar de muziek. Ze zijn 35 en 33 en ingenieur en computerprogrammeur. Opmerkelijk genoeg zijn ze sinds oktober terug in Griekenland na een afwezigheid van tien jaar. Ze hebben gestudeerd en gewerkt in België en het Verenigd Koninkrijk.
Als je hier net van de universiteit komt, heb je weinig kans denk ik.
Thodoris vertelt dat hij nu bij een bouwbedrijf werkt. "Eigenlijk had ik vrij snel een baan. Maar dat komt doordat ik veel werkervaring heb opgebouwd in die jaren in het buitenland. Als je hier net van de universiteit komt, heb je weinig kans denk ik."
Ook Elena, die uit Cyprus komt, had binnen een maand een baan. "De situatie is hier niet zo slecht als wij vaak hoorden. Ik was vooral verrast door de vele mogelijkheden in de IT. Griekenland is een softwarehub geworden."
Beiden hadden de behoefte terug te keren naar hun roots. "Thodoris' familie is hier, en mijn familie, op Cyprus, op een uurtje vliegen. Als je zo lang van huis bent, mis je toch op een gegeven moment je vrienden, familie en de cultuur."
Thodoris en Elena houden zich niet zo bezig met de verkiezingen, maar zijn wel overtuigd pro-Europees. "Ik heb de kans gekregen om te studeren en te werken vanwege de EU, dus ik heb alleen maar positieve gevoelens over Europa", zegt Thodoris.
Econoom Mina denkt er hetzelfde over. "Ik behoor tot de overgrote meerderheid in Griekenland die gelooft in Europa. Wij behoren tot Europa, wij steunen Europa, en Europa steunt ons."