Inge Rathje uit Eindhoven heeft haar demente moeder Ria in huis genomen, uit angst voor een corona-besmetting. In het verpleeghuis waar haar moeder normaal gesproken woont, zijn meerdere mensen besmet. Maar de zorg voor haar moeder is zwaar. Tevergeefs heeft Inge aangeklopt bij de huisartsen in haar gemeente.
"Ik heb een huisarts nodig, vooral ook voor de verzorgingsmaterialen die mijn moeder nodig heeft", zegt Inge Rathje. "Dat gaat allemaal op recept."
De huisartsen die ze heeft gebeld, zeggen dat ze vol zitten. "Of ze vinden haar een passant, omdat mijn moeder uiteindelijk weer teruggaat naar het verpleeghuis. Al is spoedeisende hulp gegarandeerd, ze willen haar niet aannemen als patiënt."
Dilemma
Actiz, de brancheorganisatie van verpleeghuizen, heeft nog geen zicht op hoeveel mensen beslissen om vanwege corona familieleden in huis te nemen, en hoopt dat de beslissing van Inge Rathje uitzonderlijk is. "We ontmoedigen mensen met plannen om ouderen uit het verpleeghuis in huis te nemen. Het is echt niet verstandig."
De specialist ouderengeneeskunde uit het verpleeghuis heeft voor Ria Rathje rondgebeld. Maar ook haar is het niet gelukt een huisarts te vinden. Het verpleeghuis zegt dat ze verder niets voor haar kunnen doen.
Jako Burgers, woordvoerder van het Nederlands Huisartsen Genootschap, ziet het dilemma van een huisarts. "Een huisarts is integraal verantwoordelijk voor deze complexe patiënt. Ze voelen zich wellicht niet bekwaam genoeg. Een verpleeghuis is beter uitgerust en heeft de expertise van een specialist in huis."
Bewoners van een verpleeghuis vallen onder de zorg van de verpleegarts. Maar die zorg stopt na twee weken buitenshuis te hebben gewoond. Ria Rathje is een a-typisch geval omdat ze tijdelijk bij haar dochter woont. "Ik doe nu alles 24 uur per dag zelf", zegt Inge Rathje. "Thuiszorg aanvragen kan met een persoonsgebonden budget (pgb) voor mijn moeder."
Van het verpleeghuis heeft ze een beperkte voorraad verzorgingsmiddelen meegekregen. "Ze hadden niet veel", zegt Rathje. "Ik heb gesproken met het verpleeghuis en gezegd dat ik ook een zorgtrajectbegeleider nodig heb. Ook voor de aanvraag van een pgb."
Burgers benadrukt dat de acute zorg aan haar moeder is gegarandeerd. Hij adviseert om de hulpvraag bij het zorgkantoor neer te leggen en ook de verzekeraar te benaderen. "Vraag daar: hoe gaan we dit regelen? Want de zorgverzekeraar heeft ook een zorgplicht."
Leed
Het zorgkantoor in haar regio kijkt wat de mogelijkheden zijn. Maar het probleem is de noodzaak van een maatoplossing. Moeder Ria houdt een link met het verpleeghuis, omdat ze slechts tijdelijk bij haar dochter woont. Inge Rathje denkt dat meer mensen met hetzelfde probleem te maken hebben. "Bijvoorbeeld ouders die nu hun gehandicapte kind in huis nemen."
Ook al is haar beslissing wellicht een onverstandige, Inge Rathje heeft er geen moment spijt van. "Nee, nee, nee, ik kreeg vandaag nog een brief van het verpleeghuis met de nieuwste regels. Zo mag je nog maar beperkt bellen en niet wanneer je zelf wilt. Alles is heel strikt, zij bepalen de regels. Er komt steeds meer isolement. De tol van de eenzaamheid is enorm, het leed is er enorm."
Zodra het verpleeghuis geen cohortafdeling meer heeft - een verpleegafdeling die is ingericht voor patiënten met een bewezen infectie van het coronavirus, waar de patiënten bij elkaar verblijven - kan Ria wat haar dochter betreft terug. "Ze gaat pas terug als alles veilig is."
Vorige week maakten we een reportage met Inge Rathje: "De zorg voor mijn moeder is zwaar. Ik kan haar geen seconde alleen laten. Want het is wel een grote baby waar ik non-stop voor moet zorgen."
