Het aantal Nederlanders dat onder de armoedegrens leeft is voor het eerst sinds het uitbreken van de crisis afgenomen. Dat blijkt uit een rapport van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP). Er is alleen één groep die niet profiteert van de economische groei in Nederland: de langdurige armen.
Het SCP concludeert dat het aantal langdurig armen in Nederland juist stijgt. In 2012, het laatste gemeten jaar, waren er in heel Nederland 660.000 mensen langdurig arm, tien procent meer dan het jaar daarvoor. Dat is ongeveer de helft van alle armen.
Langdurige armoede
Volgens het SCP is er vooral armoede in achterstandswijken van de Randstad en in gemeenten in de periferie. Zo ook in Leeuwarden waar veel mensen wonen die langdurig arm zijn. De stad heeft 9007 huishoudens die leven op minima niveau, waarvan ruim de helft (5369 huishoudens) al drie jaar lang.
Langdurig arm ben je wanneer je als alleenstaande langer dan drie jaar van rond de duizend euro per maand moet rondkomen. Voor een stel met twee kinderen is dat tweeduizend euro.
De gemeente Leeuwarden maakt zich zorgen, omdat juist bij deze groep schulden ontstaan. "Mensen die lang in armoede leven, zijn zo veel bezig met hun financiële problemen, dat er geen ruimte meer is om logische oplossingen te bedenken voor die problemen", zegt Esther Houttuin van Wijkteam Leeuwarden Noord.
Leven van 70 euro per week met twee kinderen, dat gaat echt maar net.
Houttuin, die sociaal werker is, gaat regelmatig langs bij inwoners die langdurig in armoede zitten. Zoals Martha de Lange, zij moet rondkomen van 80 euro per week. "Dat lukt, maar ik heb geen geld voor extra dingen", vertelt De Lange. "Naar de kapper gaan zit er bijvoorbeeld niet in."
Ook haar kinderen, die niet meer thuis wonen, ziet ze minder vaak dan ze zou willen. "Als ik mijn dochter wil bezoeken, moet ik met de trein en een retourtje kost 11 euro. Dan moet ik ook nog met de bus. Dat red ik gewoon niet en dat maakt me verdrietig."
Ook Georgina Tan leeft al jaren net op of onder de armoedegrens. Op dit moment leeft zij met haar twee kinderen van 70 euro per week. "Dat gaat echt maar net. Je wordt er heel erg praktisch van, altijd de aanbiedingen in de gaten houden. En soms kunnen we bij vrienden of familie eten", vertelt Tan.
"Soms aan het einde van de week of maand zit ik heel erg krap. Dan zorg ik dat in ieder geval mijn kinderen kunnen eten. Dan eet ik wel een broodje." Binnenkort mag ze naar de Voedselbank. "Daar had ik eerst geen recht op, omdat ik twee euro te veel kreeg. Maar dat is nu gelukkig geregeld. Ik ben heel erg benieuwd."
Mijn oudste zoon vraagt wel eens wanneer wij op vakantie gaan. Maar daar is geen ruimte voor.
Nu haar kinderen ouder worden, merken ze steeds meer dat voor bepaalde dingen te weinig geld is. "Mijn oudste zoon hoort dat vriendjes uit zijn klas op vakantie gaan of bijvoorbeeld een pretpark bezoeken. Wij doen dat niet", zegt Tan.
"Hij vraagt dan wel eens wanneer wij zoiets gaan doen. Of we er niet voor kunnen sparen. Maar dat is gewoon geen optie, ik heb er geen ruimte voor. Het geld is nodig voor brood of drinken."
De gemeente besloot twee jaar geleden het armoedebeleid radicaal om te gooien en richt zich nu op de langdurig armen. De Friese hoofdstad besteedt jaarlijks bijna tien miljoen euro aan het armoedebeleid.
"Armoedeproblematiek in Leeuwarden is een groot en hardnekkig probleem", zegt CDA-wethouder Harry van der Molen. "Na een kritisch rapport van de Rekenkamer waaruit bleek dat ons beleid niet efficiënt en effectief was, besloten we het oerwoud van regelingen af te schaffen en langdurig armen het speerpunt te maken."
Toch is juist de afgelopen twee jaar in Leeuwarden het aantal huishoudens dat langdurig leeft van een laag inkomen met 600 huishoudens toegenomen. Dit komt erop neer dat acht procent van alle huishoudens al meer dan drie jaar leeft van een minimuminkomen.
