'Krajicek had gezicht van een baby, maar service van een man'

• Daan Floor

  redacteur NOS Sport

Het is twintig jaar geleden dat Richard Krajicek Wimbledon won. De enige Nederlandse grandslamtitel ooit in het herenenkelspel. Met zijn zeven tegenstanders van toen blikken we deze Wimbledon-editie om de dag terug op 1996. Vandaag: de finale tegen Malivai Washington.

Doet de naam Melissa Johnson een belletje rinkelen? Deze 23-jarige Britse brengt op Wimbledon 1996 pizza's rond en neemt een groot deel van Richard Krajiceks spanning weg voor zijn finale tegen Malivai Washington.

Krajicek is de favoriet en voelt dat ook. "Ik wist zeker: als ik ooit nog een grandslamfinale haal dan is Malivai niet mijn tegenstander. Hij was een baseliner met weinig ervaring op de grote toernooien. Ik was dus gewoon beter en die druk voelde ik wel", zegt de Nederlander in 1999 in het NOS-programma Sport in Beeld: Oranje Paars.

Krajicek staat dus vol zenuwen op de baan. En dan is daar Melissa Johnson. Met alleen een schort om rent ze het Centre Court op als eerste streaker ooit op Wimbledon. Dat breekt het ijs voor Krajicek, die vervolgens de finale met 6-3, 6-4, 6-3 eenvoudig wint.

Wat weet Washington nog van de streaker? "Ik geloof niet dat ze veel invloed had op mijn spel. Maar het kan iemand wel uit zijn concentratie halen of juist laten ontspannen en beter spelen. Streaker of niet, Richard was de betere speler. Sterker nog, hij was die twee weken de beste speler ter wereld."

Is het een verrassing voor de Amerikaan dat Krajicek Wimbledon wint? "Ik weet het niet. Op Wimbledon was Richard zeker altijd een gevaarlijke klant vanwege zijn service en zijn forehand. Je weet pas of iemand de potentie heeft om een grandslam te winnen, als hij er een wint."

Voor Washington, die tegenwoordig een makelaarskantoor runt en een stichting heeft om kansarme kinderen aan een betere toekomst te helpen, is de nederlaag tegen Krajicek pijnlijk. "Het was de belangrijkste wedstrijd uit mijn loopbaan. Die niet winnen, that stinks."

Washington gaat verder. "Ik had hier zo hard voor gewerkt en zo lang over gedroomd. Je leven verandert als je in de finale van Wimbledon staat, laat staan als je die finale wint. Ik denk er met plezier aan terug, ook al was het mijn grootste teleurstelling in het tennis."

Krajicek beseft niet meteen dat hij Wimbledon heeft gewonnen. "Toen ik me liet vallen, twijfelde ik opeens: was het wel matchpoint?", zegt hij na de finale. Bij de prijsuitreiking laat hij vervolgens het deksel van de trofee vallen en zijn er zenuwen voor zijn dans met Steffi Graf, de winnaar bij de vrouwen, bij het afsluitende Wimbledon-diner.

Later geeft het winnen van Wimbledon Krajicek wel rust. "Het was een heel speciaal moment. Ik was voor altijd een grandslamkampioen. Ik had vaak gehoord dat ik het in me had en na twee halve finales (bij de Australian Open en Roland Garros) was het zover."

En zo komt er een einde aan deze serie over Krajiceks triomftocht op Wimbledon 1996. Het laatste woord is aan Washington: "Richard had het gezicht van een baby, maar de service van een man."