Dinja van Liere naar Spelen, broer Joeri naar Paralympics: 'Allebei onwijze strebers'
Broer en zus Joeri en Dinja van Liere komen deze zomer allebei uit op de Spelen in Parijs. De één, Dinja, op de Olympische Spelen, de ander, Joeri, op de Paralympische Spelen. Dinja als dressuuramazone. Joeri als rolstoelbasketballer.
"Voor ons is dit misschien minder bijzonder dan voor de buitenwereld. Het was voor ons allebei gewoon hét doel", zegt de 33-jarige Dinja nuchter. "We zijn allebei onwijze strebers. We willen allebei heel graag het hoogst haalbare bereiken. En in de sport is dat toch wel de Olympische Spelen."
Dat streberige kan Joeri (38) beamen. "Met alles wat we doen willen we sowieso winnen. Dat heeft iedereen bij ons in de familie."
Dinja, lachend: "Het was heel vervelend om spelletjes met ons te doen, ook met elkaar. We wilden heel graag winnen en konden misschien ook wel een beetje slecht tegen ons verlies."
En ja, Dinja is vastbesloten zich te revancheren. Tijdens de Spelen in Tokio in 2021 was ze met haar paard Hermès geselecteerd voor het Nederlandse dressuurteam, maar dat ging op het laatste moment niet door. Hermès was ingeschreven als Duits paard. En dat is tegen de regels van de Spelen waar ruiter en paard dezelfde nationaliteit moeten hebben.
"Ik was er helemaal kapot van", zegt Dinja. "De Olympische Spelen zijn iets magisch. We waren zo dichtbij, er helemaal klaar voor. Dat het door zo iets lulligs niet doorgaat... ja, heel veel zuurder gaat het niet worden."
Tuinen van Versailles
Dat Dinja er nu in Parijs toch bij is, in de prachtige tuinen van Versailles, verbaast haar broer niks. "Ik ben heel trots op haar, maar aan de andere kant: ik had ook niet anders verwacht. Ik wist dat ze dit kon. Ik ken het ook van mezelf. Wij zijn gewoon typetjes die altijd de puntjes op de i willen. En als je ergens hele dagen mee bezig bent, dan komt het er wel een keer uit."
Ook Dinja is vol vertrouwen. "Hermès is superfit. Ik heb ook nog een reservepaard, Hartsuijker, dat ook superfit is. Ik ben zelf superfit. Ik kan niet wachten om Versailles binnen te rijden en echt olympiër te worden."
Voor Joeri geen toernooi in Versailles. Het rolstoelbasketbal wordt gehouden in de Parijse wijk Bercy. Laat dat nou net de plek zijn waar hij al bijna zijn hele leven van droomde. Vroeger hoopte hij als motorcrosser in Bercy mee te doen aan het grootste supercrossevenement van Frankrijk.
Tot hij zijn rug brak bij een val met de motor en een dwarslaesie opliep. "En nu kom ik tien jaar na mijn ongeluk op een hele andere manier toch in Bercy, met het rolstoelbasketbal. Dat is wel heel bijzonder. Ik ben vooral benieuwd naar het stadion waar ik vroeger van droomde. Maar natuurlijk ook alles eromheen, de opening van de Spelen, de vele mensen die erop afkomen."
Dinja: "Joeri heeft met het rolstoelbasketbal iets gevonden waar hij nog steeds het hoogst haalbare mee kan bereiken. Hij is nog steeds dezelfde Joeri, nog even fanatiek in alles. Ik vind dat supermooi om te zien en daar ben ik als zijn kleine zusje ook wel trots op."
Medaille pakken
Voor Joeri zijn de Spelen geslaagd als hij met zijn ploeg een medaille pakt. "Dat zou heel mooi zijn. Als dat lukt, als we eenmaal op dat podium staan, dan wordt dat een enorme ontlading na die vier jaar die ik erin heb gestoken."
Toch is Dinja voorzichtiger: "Ik hoop dat alles heel goed gaat." In juni toonde ze olympische topvorm door bij het 75ste CHIO in Rotterdam de kür op muziek te winnen met een persoonlijk puntenrecord. "Alles viel samen. Ik hoop dat we dat in Parijs ook kunnen laten zien."
Dinja: "Maar ik denk dat we na de Spelen sowieso heel tevreden kunnen zijn en terug kunnen kijken op een bijzondere zomer. Dit gebeurt niet bij heel veel families. Daar mogen we trots op zijn. Maar ons kennende denken we ook meteen verder en focussen we stiekem wel weer op de volgende Spelen."
