Eén keer verliezen doet pijn, twee keer al helemaal: Sarina Wiegman heeft als coach voor de tweede keer op rij de WK-finale verloren. Met Engeland speelde ze in het olympisch stadion van Sydney, Australië een moeizame eindstrijd tegen Spanje, dat met 1-0 te sterk was.
In 2019 ging het voor Wiegman als bondscoach van Nederland al mis in de finale tegen de Verenigde Staten. Het was voor de 53-jarige Haagse coach de vierde grote finale in zeven jaar tijd. Eerder won ze de Europese titel met Nederland (2019) en Engeland (2022).
Tegen Spanje was Engeland zeker niet kansloos. Engeland raakte de lat en had meerdere grote kansen, maar tegen het Spaanse tiki-taka-spel en het vroege druk zetten bleek het lastig voetballen.
Dertien spannende minuten blessuretijd
Met power en inzet probeerde Engeland Spanje te ontregelen, maar Spanje had aan een goal van Olga Carmona genoeg voor de wereldtitel. Jenifer Hermoso miste na rust voor Spanje zelfs nog een strafschop.
In de zeker op het eind bloedstollende dertien minuten extra tijd - wegens blessurebehandelingen en een VAR-check - jaagde Engeland vol op de gelijkmaker, maar die viel niet. De wereldtitel ging naar Spanje.
Het geloof in Wiegman was sinds de EK-titel in 2022 onbegrensd in Engeland. Maar in aanloop naar het WK sloeg de twijfel plots toe toen drie sterspeelsters Beth Mead, Leah Williamson en Fran Kirby in een maand tijd ernstig geblesseerd raakten en het wereldkampioenschap zouden gaan missen.
Ook tijdens het toernooi bleek het Engelse spel allerminst zeker. Van Haïti, Denemarken, China, Nigeria, Colombia en Australië werd gewonnen, maar vanzelf ging het niet. De Engelsen wiegden elkaar in slaap met de gedachten 'In Sarina we trust', wetende dat zij de Haagse succescoach in de dug-out hadden zitten.
Reden voor optimisme voorafgaand aan de finale was er wel degelijk: de Engelsen groeiden in het toernooi, zagen de geboorte van een dynamisch spitsenduo Russo-Hemp en Japan had laten zien dat Spanje kwetsbaar was toen ze de Spaanse vrouwen in de groepsfase met 4-0 afdroogden.
Prima combinatiespel
Toen Georgia Stanway zondagmiddag al na een kwartier de lat raakte na prima combinatiespel, nam de hoop alleen maar toe. Maar al gauw namen de Spanjaarden de regie over aan de hand van Aitana Bonmati, die werd uitgeroepen tot speelster van het toernooi.
Spanje creëerde enorme kansen, zoals een misser van de 19-jarige Salma Paralluelo die in de kwartfinale tegen Nederland en de halve finale tegen Zweden haar land een ronde verder had geschoten,
Engeland kwam er lang amper meer uit. De keren dat het wel lukte, was het met gevaarlijk in de counter. De Spaanse 1-0 van aanvoerder Olga Carmona was dan ook terecht. Na goed opkomen schoof de linksback de bal in de verre hoek binnen.
Engeland was wat van slag door de tegentreffer en kwam vlak voor rust nog goed weg toen Paralluelo de buitenkant van de paal raakte.
In de rust gooide Wiegman de fysiek sterke aanvalster Lauren James erin. Tegen het technische Spaanse spel moest Engeland extra power leveren. Maar de tweede helft was nog geen vijf minuten oud toen Spanje al bijna op 2-0 kwam. Keepster Mary Earps zette nog knap een hand tegen de stuiterbal van Mariona Caldentey.
Gemiste penalty
Een klein half uur voor tijd leek het helemaal mis te gaan bij Engeland, toen Keira Walsh de bal wat ongelukkig op de hand kreeg in het eigen strafschopgebied. Geen penalty, oordeelde scheidsrechter Penso, maar de VAR greep in: wel een strafschop.
De spanning van elf meter was zelfs de ervaren Jenifer Hermoso te groot: keepster Earps, die uitgeroepen werd tot doelvrouw van het toernooi, pakte de matig ingeschoten penalty klemvast. Door het stadion in Sydney ging een golf van enthousiasme en Engeland kreeg een boost.
Een Engels aanvalsoffensief werd opgezet, een die in het resterende half uur in fases richting het Spaanse doel golfde en een waarin Engeland serieuze mogelijkheden kreeg, zoals de knal van James die goed gered werd door de Spaanse keepster Catalina Coll.
Door het energiek aanvallen gaf Engeland, waar de krachten ook langzaam wegvloeiden, achterin zelf veel ruimte weg, waardoor Spanje nog de grootste kansen kreeg om de wedstrijd te beslissen. Maar spanning en vermoeidheid voorkwamen dat er nog een doelpunt viel.
'Las 15'
Spanje kende een zeer onrustige aanloop naar het WK in Australië en Nieuw-Zeeland. Vijftien Spaanse voetbalsters dreigden een klein jaar geleden dat zij niet meer zouden uitkomen voor hun nationale elftal zolang de huidige bondscoach Jorge Vilda de baas bleef. Allemaal uit onvrede over de werkwijze van de 41-jarige Spanjaard.
De Spaanse voetbalbond besloot dat Vilda kon blijven zitten waar hij zat en dat hij Spanje zou gaan leiden op het WK. Vilda hield meerdere speelsters van 'Las 15' buiten de selectie, een aantal ging wel mee, maar de Spaanse vrouwen toonden aan dat ze zelfs met onenigheid binnen de selectie uitstekend konden voetballen. Als de beste van de wereld zelfs.
