Van Vleuten vindt geel speciaal: 'Maar hier solo te winnen is het bijzonderste'
Na een indrukwekkende solo van 62 kilometer door het hooggebergte greep Annemiek van Vleuten in de zevende etappe van de Tour de France de gele trui. En dat terwijl ze de eerste dagen van de Tour nog doodziek op de fiets zat.
Het maakte haar zege nog specialer, aldus een geëmotioneerde Van Vleuten na de finish. "Ik kan niet uitleggen hoe ziek ik ben geweest. Ik heb nog nooit zo slecht en zo ziek op de fiets gezeten. En dan toch zo herstellen en erin blijven geloven. En ik ben zo goed geholpen door mijn ploeg. Dat maakt het een overwinning met heel veel meer glans."
De 39-jarige Van Vleuten had de zesde etappe, met drie beklimmingen van de eerste categorie, van tevoren al omcirkeld. "Toen ik deze rit ging verkennen, dacht ik al: dit is echt een etappe die op mijn lijf geschreven is. Hier komt het echt aan op fitheid."
En wie fitheid zegt, zegt Van Vleuten, die bekendstaat als trainingsbeest en voor de Tour al als grote favoriete werd gezien. "Ik wil wel uit de wereld helpen dat mensen denken dat mijn collega's niet genoeg trainen. Het heeft te maken met heel veel trainingsjaren die ik al op de fiets zit, waardoor ik zoveel training aankan. Dat betaalt zich nu uit in zo'n etappe."
Dat was ook de reden dat Van Vleuten al heel vroeg in de aanval ging. "Ik weet dat als er drie beklimmingen inzitten, dat het in mijn voordeel is om op de eerste klim al te gaan. Want dan maak ik het zo zwaar mogelijk. En ik weet zeker dat ik op de derde klim ook nog levend bovenkom."
Zondag start Van Vleuten in de slotetappe in de gele trui, met 3.14 voorsprong op Demi Vollering. "Als ik kijk hoeveel mensen er zijn en hoeveel de Tour leeft, dat er zoveel mensen aan de kant staan en tv kijken bij het vrouwenwielrennen. Dat vind ik écht een mijlpaal. De gele trui is supergaaf, maar het gevoel om hier solo te winnen, dat is echt het bijzonderste."
Vollering: 'Leek of er geen einde aan kwam'
Vollering werd zaterdag tweede en staat ook in het algemeen klassement tweede achter Van Vleuten. Ze had het zwaar in de zesde etappe. "Oh, het was niet te doen. Het leek of er geen einde aan kwam. Ik heb mezelf helemaal leeggereden", verzuchtte Vollering in haar bolletjestrui tijdens het uitfietsen na de finish.
Vollering was samen met Van Vleuten ontsnapt, maar vlak voor de top van de tweede berg, de Platzerwasel, ging Van Vleuten ervandoor. "Toen ging ik even staan en verzuurde ik compleet. Ik kon niet meer. Dan weet je: kut, dit wordt echt een verschrikkelijk zware dag nu."
Het was afzien voor Vollering, maar ze haalde de finish wel en werd keurig tweede. "Ik ben zo diep gegaan dat mijn lichaam in een soort overlevingsmodus kwam. Ik ben gewoon nog niet zo sterk genoeg. Maar ik ben pas 25 en Annemiek is ietsje ouder. Dat is het grote verschil tussen ons."
Zondag volgt de laatste etappe, maar daar wil Vollering nog niet aan denken. "Ach houd op. Daarom ben ik nu aan het uitfietsen, anders kom ik echt niet meer vooruit. Zoals ik me nu voel, weet ik niet hoe ik boven op de Planche moet komen. Want dat is echt een moordende klim."
Geen geel maar groen voor Vos
Marianne Vos kwam op ruim 23 minuten van Van Vleuten over de finish en nam afscheid van haar gele trui. Maar ze is wel al zeker van de groene trui. "Nou, eerst nog naar de finish hè", zei ze na "een pittig dagje" in de bergen.
