Bijna dertig Nederlandse zangeressen hebben in een open brief opgeroepen dat er meer mogelijkheden moeten komen voor artiesten om seksueel grensoverschrijdend gedrag te melden en dat mannen in de muziekindustrie trainingen krijgen over dit onderwerp. De brief is een initiatief van zangeressen Linde Schöne, Laura Jansen en Aafke Romeijn en werd onder anderen ondertekend door Claudia de Breij, Glennis Grace en Hadewych Minis.
De zangeressen komen onder meer met de oproep naar aanleiding van de BOOS-onthullingen over The Voice of Holland. Voormalig muzikaal leider van het programma Jeroen Rietbergen, coach Ali B en een regisseur worden beschuldigd van seksueel grensoverschrijdend gedrag.
'Hand op je bil'
De zangeressen benadrukken dat seksueel overschrijdend gedrag regelmatig voorkomt in de muziekindustrie. "Vrijwel ieder van ons heeft een of meerdere verhalen te vertellen. Over de producer die ineens zijn lul tevoorschijn haalde, of de vijftien jaar oudere manager die een relatie met je aanging toen je achttien was. De collega-artiest die zijn hand op je bil legde. De radioproducer die ongepaste opmerkingen maakte. Of de talentenjachtcoach die ineens achter je aanzat."
Wat speelt er precies bij The Voice? Bekijk het in de video:
Ze spreken in de brief over de druk waaronder beginnende artiesten staan en hoe daar misbruik van wordt gemaakt. "Zangeres, dat is een van die beroepen waarvan je als klein meisje al droomt (...) Voor jou geen tien, maar wel duizend anderen en dat voel je wanneer je de muziekindustrie voor het eerst betreedt. Of het nou bij The Voice is, een studiosessie met een gevestigde naam, of bij een platenmaatschappij: je eerste grote kans voelt meteen als je enige grote kans."
Angst voor imagoschade
De vrouwen geven drie redenen waarom de uitzending van Hofman nodig was om seksueel grensoverschrijdend gedrag aan te kaarten. In de eerste plaats durven sommige vrouwen niet te praten omdat ze de pijn niet willen herbeleven. "Om op een later moment die trauma's weer naar boven te moeten halen is super intens."
Ook is er de angst voor imagoschade, zeggen ze. "Als een zangeres één keer publiekelijk praat over seksueel geweld dat haar is overkomen, zal daar tijdens elk volgend interview opnieuw naar gevraagd worden. En voor je het weet ben je "die zangeres die ooit is misbruikt", of, nog erger: "die zure feminist".
Shockerend
Daarnaast is er de angst dat de slachtoffers niet worden geloofd. "Wat de BOOS-documentaire deed, was een versie van de werkelijkheid blootleggen die voor de meeste mannen onzichtbaar is en waarvoor ze tot nu toe dan ook makkelijk konden wegkijken", schrijven ze. "Wij snappen dat dat shockerend is. Wij waren ook in shock toen we dit voor het eerst ervoeren. Alleen zat er bij ons helaas geen beeldscherm en geen documentairemaker tussen."
De culturele en creatieve sector heeft al een eigen meldpunt voor misstanden: Mores. De zangeressen willen echter een uitgebreider meldpunt, laten ze in de brief weten. Mede-initiatiefnemer van de brief Romeijn noemt Mores "een heel mooi initiatief, maar zij worden tot nu toe alleen gefinancierd door de creatieve fondsen (onder meer het Fonds Podiumkunsten, red.) en we zouden graag willen hebben dat het onafhankelijk zou zijn en dat er genoeg financiering beschikbaar is om te zorgen dat mensen hier 24/7 terechtkunnen."
Vertrouwenspersonen
Naast een verbeterd meldpunt voor de industrie, willen de zangeressen ook dat er onafhankelijke vertrouwenspersonen komen bij onder meer de platenlabels en dat beginnende artiesten worden voorgelicht over de mogelijkheden waar ze aan de bel kunnen trekken. Ook moeten volgens hen aan mannen binnen de industrie trainingen over seksueel overschrijdend gedrag worden gegeven.
"Waarschijnlijk zal dit het probleem alsnog niet oplossen, maar het is in elk geval een begin. Iets om ervoor te zorgen dat het meisje dat op dit moment met haar borstel voor de spiegel aan het zingen is niet dezelfde shit mee hoeft te maken als wij."
