Peter R. de Vries, misdaadjournalist die voor niets of niemand wilde wijken
Petra Steenhoff
redacteur Online
Petra Steenhoff
redacteur Online
Met talloze primeurs op zijn naam en een eigen televisieprogramma dat zeventien jaar lang werd uitgezonden was misdaadverslaggever Peter R. de Vries (64) tientallen jaren lang de bekendste misdaadjournalist in Nederland.
Zijn jarenlange onderzoek naar de moord op de 23-jarige Christel Ambrosius in de Puttense moordzaak bracht een van de grootste gerechtelijke dwalingen in Nederland aan het licht. Hij veroorzaakte grote opschudding met zijn onthullingen over de verzwegen relatie van prinses Mabel met de Amsterdamse drugsbaron Klaas Bruinsma en hield ruim 7 miljoen mensen aan de buis gekluisterd met een uitzending waarin opnamen werden getoond van gesprekken met Joran van der Sloot over de verdwijning van de Amerikaanse Natalee Holloway op Aruba.
Door zijn manier van werken raakte De Vries soms in opspraak. Zo onderhield hij nauwe contacten met criminelen als Klaas Bruinsma en Heinekenontvoerder Cor van Hout. Op basis van gesprekken met die laatste schreef hij een bestseller over de Heinekenontvoering vanuit Van Houts gezichtspunt.
Na de liquidatie van Van Hout plaatste De Vries een rouwadvertentie. Daarin noemde hij Van Hout "de meest bijzondere man die ik heb ontmoet". Ook sprak hij op zijn begrafenis. Volgens De Vries is zijn onafhankelijkheid als journalist door deze contacten nooit in gevaar gekomen.
Bekijk hier een terugblik op het leven van De Vries:
De Vries stond ook in contact met een andere Heinekenontvoerder, de Amsterdamse crimineel Willem Holleeder. Hij bezocht Holleeder en Van Hout meerdere malen tijdens hun detentie in Frankrijk, halverwege de jaren 80, en sprak Holleeder als eerste journalist na zijn vrijlating in 2012.
Niet lang daarna ontstond er een conflict tussen hen over een Hollywood-verfilming van de Heinekenontvoering op basis van het boek van De Vries. Holleeder wilde niet dat zijn naam zou worden gebruikt in de film en ging daarom 's avonds laat naar het huis van De Vries om hem te bedreigen. De Vries deed daarvan aangifte en Holleeder werd in 2016 veroordeeld voor die bedreiging.
Wraak kan je persoonlijk leed behoorlijk verzachten.
Met de zussen van Willem Holleeder had De Vries nauw contact: hij hielp hen in het geheim opnames te maken van hun gesprekken met hun broer. Die twee zaken leidden ertoe dat De Vries waarschijnlijk op een dodenlijst van Holleeder kwam te staan.
De Vries was niet verbaasd daarover. "Ik denk dat hij in een positie zit waarin hij weinig te verliezen heeft. Dan kan wraak je persoonlijke leed behoorlijk verzachten."
Crime Time
De Vries begon zijn loopbaan in 1978 als leerling-journalist bij De Telegraaf. In die periode onderzocht hij zijn eerste moordzaak en ontstond zijn liefde voor misdaadjournalistiek. Al snel werd hij door de krant benoemd tot misdaadverslaggever.
Zijn naam op dat gebied werd definitief gevestigd in 1983 door zijn verslaggeving over de ontvoering van biermagnaat Alfred Heineken.
In 1987 stapte hij over naar het weekblad Aktueel, waar hij hoofdredacteur werd. Onder zijn leiding werd het blad omgevormd tot een misdaadmagazine. Vier jaar later maakte hij samen met Jaap Jongbloed het eerste misdaadprogramma op tv: Crime Time.
De Vries richtte ook een eigen persbureau op dat misdaadreportages en columns leverde aan onder meer het Algemeen Dagblad (AD), Panorama en Crime Time. Naast zijn boek over de Heinekenontvoering schreef De Vries diverse andere true crime-boeken en een boek over zijn jeugd.
In 1994 had hij een grote primeur door Heineken-ontvoerder Frans Meijer op te sporen in Paraguay, op dat moment al jarenlang de meest gezochte crimineel van Nederland.
Een jaar later kreeg hij zijn eigen programma, Peter R. de Vries, misdaadverslaggever, dat hij zeventien jaar lang bleef maken. In zijn programma maakte hij als een van de eersten gebruik van de verborgen camera.
Natalee Holloway
Daarmee wist hij bijvoorbeeld in 2008 aan Joran van der Sloot opzienbarende uitspraken te ontlokken over de verdwijning van de Amerikaanse tiener Natalee Holloway op Aruba. Met deze uitzending trok De Vries meer dan 7 miljoen kijkers. Het was de best bekeken tv-uitzending sinds het EK voetbal 2004.
In 2003 vertoonde hij in zijn programma een interview met de Chileense ex-lijfwacht van Klaas Bruinsma ('De Lange'), die daarin zei dat de toenmalige vriendin van prins Friso, Mabel Wisse Smit, "wijf van die Lange" was geweest en dat ze dus meer dan oppervlakkig bevriend waren.
De regering werd hierdoor ernstig in verlegenheid gebracht en besloot geen toestemmingswet in te dienen toen het paar wilde trouwen. Toen prins Friso trouwde met Wisse Smit verloor hij daardoor zijn recht op de troon.
Een andere grote zaak waar De Vries zich uitvoerig mee bezighield, was de Puttense moordzaak. In zijn programma besteedde hij daar meer dan veertig keer aandacht aan. Voor de moord op de 23-jarige stewardess Christel Ambrosius waren Wilco Viets en Herman Du Bois veroordeeld.
Ten onrechte, meende De Vries, en hij spande zich in voor een herziening van de zaak, wat gebeurde in 2002. De mannen werden uiteindelijk vrijgesproken. In 2008 werd een nieuwe verdachte opgepakt, Ronald P., die werd veroordeeld tot 18 jaar.
De Vries gold als de luis in de pels van justitie, omdat hij met zijn programma vaak de aandacht vestigde op gerechtelijke dwalingen en machtsmisbruik bij justitie.
Emmy Award
Met zijn misdaadprogramma won hij diverse nationale en internationale prijzen. Hij kreeg in Nederland een Academy Award voor zijn rol bij het oplossen van een drievoudige moord in Amsterdam die op het punt stond te verjaren, was Omroepman van het jaar en kreeg een internationale Emmy Award voor zijn reportage over de verdwijning van Holloway.
In 2005 richtte De Vries samen met oud-politiewoordvoerder Klaas Wilting en oud-voorzitter van Leefbaar Nederland Jan Nagel de Partij voor Rechtvaardigheid, Daadkracht en Vooruitgang (PRDV) op. Veiligheid was een van de speerpunten. De bedoeling was om in 2007 mee te doen aan de Tweede Kamerverkiezingen, maar door een gebrek aan steun voor de PRDV zag hij ervan af.
Je hebt altijd te maken met zaken van leven en dood, dat laat je mentaal niet onberoerd.
In 2011 kondigde hij aan te stoppen met het misdaadprogramma omdat het een enorme wissel op zijn leven trok. "Het is een baan die vaak 24/7 doorgaat. Je hebt altijd te maken met zaken van leven en dood, dat laat je mentaal niet onberoerd", zei hij in de Volkskrant.
De laatste uitzending was een jaar later. Daarna ging hij weer aan de slag als freelance verslaggever. Ook was hij regelmatig als misdaadkenner te gast in talkshows en actualiteitenprogramma's en presenteerde hij een programma over pesten op internet.
Samen met zijn zoon en de inmiddels overleden oud-Ajacied Piet Keizer richtte hij in 2014 het bureau PR Sportmanagement BV op, dat de belangen van topsporters, en met name profvoetballers, behartigt. Ze verwierven daarvoor een officiële licentie als voetbalmakelaars van de KNVB/FIFA.
Dit jaar liet hij zich van een geheel andere kant zien, toen hij als dragqueen Emmi Beautycase zijn opwachting maakte in het RTL-programma Make Up Your Mind, waarmee wordt gevraagd voor de acceptatie van de dragcultuur.
Coldcasezaken
De laatste jaren was De Vries betrokken bij verschillende coldcasezaken, zoals de zaak-Vaatstra, de Posbankmoord en de moord op Rose Sulaiman in Thailand. In 2018 keerde hij terug op tv met het programma De Raadkamer bij SBS6.
Vorig jaar stond De Vries als adviseur de ouders van de vermoorde Nicky Verstappen bij in de rechtszaak tegen Jos B.. De Vries steunde hen al sinds 1998, toen het jongetje van elf dood gevonden werd op de Brunsummerheide. Onlangs lanceerde hij de stichting De Gouden Tip. Daarmee hoopte hij via crowdfunding 1 miljoen euro in te zamelen voor de gouden tip in de zaak van de studente Tanja Groen, die in 1993 in Maastricht verdween.
Marengo
De Vries trad sinds vorig jaar op als de vertrouwenspersoon van Nabil B., kroongetuige in het proces tegen de groep rond Ridouan Taghi. In die zaak werd B.'s advocaat Derk Wiersum doodgeschoten. Ook B.'s broer is vermoord.
Ook was er volgens De Vries informatie dat Taghi, de hoofdverdachte in het Marengo-proces, hem wilde vermoorden. Later kwam De Vries nog met een brief die van Taghi zou zijn, waarin stond dat de journalist niets te vrezen had.
Een misdaadverslaggever die op echt spannende momenten aan komt zetten met 'nu wordt het mij iets té intens' kan beter bij Libelle gaan werken.
"Ik ben niet bang aangelegd, maar de broer van Nabil en zijn vroegere advocaat zijn vermoord, dus je hoeft niet hysterisch te zijn om te denken dat er best iets zou kunnen gebeuren", zei hij hierover onlangs in een interview met Vrij Nederland. "Dat is part of the job. Een misdaadverslaggever die op echt spannende momenten aan komt zetten met 'nu wordt het mij iets té intens' kan beter bij Libelle gaan werken."
De Vries (64) werd dinsdagavond 6 juli neergeschoten toen hij uit de studio van RTL Boulevard kwam. Hij werd met zware verwondingen naar het ziekenhuis gebracht en is daar overleden.
