Van top tot teen geschaafd. Het beeld van de bloedende Tony Martin na amper dertig kilometer in de elfde etappe paste precies in de Tour de France van Jumbo-Visma. De Nederlandse succesformatie, die vorig jaar van start tot de voorlaatste dag domineerde in La Grande Boucle, bleef in de eerste tien dagen niets bespaard.
Van de groet aan Opi en Omi tot de beuk van Sonny Colbrelli, van de opgave van Robert Gesink tot het afscheid van Primoz Roglic. In de hoek waar de klappen vallen paste het uitvallen van Tony Martin volledig.
Nu is wielrennen bij uitstek een sport, waarbij tranen van verdriet en van blijdschap dicht bij elkaar liggen. Vandaag kwamen die vreugdetranen op het conto van alleskunner Wout van Aert.
'Mooiste zege op meest iconisch klim'
"Ik ben sprakeloos", stotterde Van Aert kort na zijn legendarische zege in de rit met twee beklimmingen van de Mont Ventoux. "Natuurlijk had ik nooit gedacht om deze etappe te winnen. Maar ik geloofde er wel in en vroeg de ploeg of ik in de ontsnapping mee mocht."
"Dit is een van de meest iconische beklimmingen in het wielrennen", zei Van Aert hoofdschuddend. "Misschien is dit wel mijn mooiste zege ooit."
Een opvallende uitspraak voor een man die drie keer wereldkampioen veldrijden werd, Strade Bianche, Milaan-Sanremo, Gent-Wevelgem won en ook al drie Touretappes op zijn erelijst heeft staan.
Met lichtere klimmers als Julian Alaphilipe, Bauke Mollema en Kenny Elissonde in zijn wiel, was een zege van de 72 kilo zware Van Aert niet vanzelfsprekend. Maar toch reed hij ze alle drie uit het wiel.
"Natuurlijk is dit emotioneel", vervolgde Van Aert, die zelf een moeilijke voorbereiding kende vanwege een blindedarmontsteking. "Het was voor mij moeilijk om in goede vorm aan de Tour te beginnen. En in de eerste week hebben we zoveel pech gehad met ons team, zelfs vandaag weer met Tony Martin."
"Als je erin gelooft, dan is alles mogelijk", besloot Van Aert. "Ik ben heel erg trots."
Zeeman: 'Was een voorrecht om hierbij te zijn'
Niet alleen Van Aert excelleerde op de Mont Ventoux, ook Jonas Vingegaard liet zich zien door alle concurrenten - inclusief de tot vandaag ongenaakbare Tadej Pogacar - uit het wiel te rijden.
En dus glom sportief directeur Merijn Zeeman van trots. "Het was een voorrecht om hierbij te zijn."
"Je moet een beetje gek zijn", verklaarde Van Aert zijn prestatie na de huldiging en de dopingcontrole voor de camera van de NOS. "Een paar jaar geleden had ik nooit gedacht dat ik ooit zou kunnen winnen op de Mont Ventoux. Hier is zoveel geschiedenis geschreven."
Meesprinten om de zege, klassiekers winnen en nu ook bergetappes winnen. Kan Van Aert dan werkelijk alles op de fiets? "Nee, dat wil ik niet zeggen", lachte Van Aert de suggestie weg. "Maar als ik mijn dag heb, kan ik wel veel."
