Op amateursportvelden is er veel veranderd sinds het uitbreken van de coronapandemie. Ook in positieve zin, ontdekken sommige trainers. Want vanwege de maatregelen zijn ouders langs de lijn niet welkom en dat scheelt een boel geschreeuw, discussie en soms ook stress voor kinderen.
Bij Voetbalvereniging Dokkum mag weer getraind worden en om er toch een beetje een competitie van te maken, hield de club de afgelopen drie zaterdagen een klein toernooi voor kinderen onder de 13. Het viel jeugdtrainer Theo de Vries meteen op hoe anders het was nu er geen ouders langs de lijn stonden.
"Wat een rust en wat een kalmte", zegt hij tegen het NOS Jeugdjournaal. "Er was geen geschreeuw, geen commentaar, geen vragen. Niet dat dat altijd verkeerd bedoeld is hoor, maar het zorgde denk ik wel voor minder prikkels voor de kinderen. Normaal roepen ouders wat en dan reageren kinderen daarop. En soms weten ze niet meer naar wie ze moeten luisteren. Nu was het duidelijk: de coach zegt iets en dat volg je op."
Zo'n toernooi zonder ouders langs de lijn was wel even anders, maar het beviel de spelers eigenlijk wel:
"Bij voetbal vindt iedereen altijd overal iets van en bij rugby beheersen ouders zich wat beter", zegt jeugdtrainer Jan Grondsma van Rugbyclub Drachten. "Maar toch merken we ook verschil nu ouders er niet bij mogen zijn. De kinderen zijn niet meer afgeleid, meer gefocust op de training en de sfeer is meer ontspannen."
"In sommige gevallen leiden ouders langs de kant af van de training, maar het kan spelers natuurlijk ook motiveren", vindt een van de jeugdtrainers van VV Sneek Wit Zwart. De voetbalvereniging heeft een aantal keer getraind zonder ouders. "Vooral bij de jongste leden is het een gemis dat er geen ouders langs de kant staan. Dat is vooral praktisch: denk aan losse veters of even een trainingsjack snel aan- of uitdoen."
Voor veel kinderen is het prima als die ouders er zijn. Maar er zijn ook kinderen die er angstig van worden.
Kinderpsycholoog Tischa Neve weet alles van ouders rond het sportveld. Ze geeft les aan trainers over hoe ze om moeten gaan met ouders en leert ouders hoe zij zich moeten gedragen. "Voor veel kinderen is het prima als die ouders er zijn. Maar er zijn ook kinderen die er angstig van worden. Of die zich schamen voor hun ouders."
Ouders hebben volgens Neve vaak geen idee wat de gevolgen zijn van hun gedrag. "Deze coronatijd is een mooie aanleiding voor trainers om eens in gesprek te gaan met de ouders. Dat de club ook laat zien wat het verschil is tussen als de ouders er wel zijn en als ze er niet zijn. Het zou al mooi zijn als ouders er bij de trainingen wat minder bovenop staan. Dat zou een mooi begin zijn."
Bij wedstrijden kan dat niet, vindt jeugdtrainer De Vries. "We gaan ouders niet weren want de kinderen voetballen ook voor papa, mama, oma en opa. Dus dat is absoluut niet aan de orde. Maar wat we wel kunnen proberen is om ouders niet direct om de kleine velden te laten staan, maar iets meer op afstand."
