"Normaal gesproken krijg je een melding en ga je er direct naartoe. Nu moeten we eerst uitgebreid doorvragen of iemand symptomen van corona heeft voordat we erheen kunnen. Soms moeten we dan bepaalde situaties telefonisch afhandelen.
Ik werk als jeugdagent in Enschede-West. Dat betekent dat alles wat met jongeren te maken heeft, bij ons terechtkomt. Ik ga met mijn collega's de straat op, draai hulpdiensten en handel 112-meldingen af.
Op dit moment bestaan de meldingen vooral uit overlast van jongeren op straat. Jongeren beginnen zich nu langzamerhand te vervelen. Ze zijn het thuis zat en gaan daarom de straat op. Maar dat doen ze vooral in groepjes. Het zijn geen ernstige dingen, maar hoe lang gaat het duren voor er wel grotere problemen komen?
In het begin van deze crisis hebben we veel gewaarschuwd bij samenscholing. Je wilt ze wel een kans geven om het goed te doen. Maar we zeiden wel altijd dat het bij één waarschuwing blijft en we daarna boetes gaan uitdelen. Ik heb er nu ongeveer vijf uitgedeeld. Gelukkig zijn er naast wijkagenten ook jongerenwerkers die jongeren aanspreken op hun gedrag.
Wat je ook ziet, is dat pesten op sociale media nu lijkt toe te nemen. Jongeren zitten meer op sociale media, omdat ze niet naar buiten mogen en daardoor lijkt er wel meer gepest te worden. We krijgen er meerdere meldingen over. Laatst was ik op huisbezoek bij een pester en dan geef je wel aan: 'tot hier en niet verder.' Anders moeten we misschien wel juridische actie ondernemen.
Vanuit de politie krijgen we duidelijke instructies mee over hoe we ons zo goed mogelijk beschermen tegen het virus. We houden, waar mogelijk, anderhalve meter afstand van elkaar, we wassen regelmatig onze handen en we nemen desinfecterende handgel mee. Ook kunnen we een pak aantrekken als we bij iemand langsgaan die ziek is.
Bij aanhoudingen kunnen we geen anderhalve meter afstand houden. Wij als politie zijn uitgezonderd van de regels. We kunnen anders ons werk niet doen. Ook hebben we speciale 'spuugmaskers' die we opdoen als iemand bij een aanhouding begint te hoesten of te spugen.
Mijn vriend werkt ook bij de politie en hij heeft een hartafwijking. Hij valt dus onder de risicogroep. Normaal sta je daar niet echt bij stil, maar nu is het iets waar je extra alert op bent. Ik heb ook twee kinderen. Daarom ben ik juist in deze tijd echt voorzichtig.
Ik ga graag de straat op en help mensen waar nodig. Ik heb altijd plezier in mijn werk, dat is niet anders dan normaal. Mijn werk is iedere dag weer anders, ook in deze tijd. En wat het nog mooier maakt, is dat we in deze tijd veel waardering krijgen voor ons werk. Dat is geweldig."