"Lege vakantieparken, lege parkeerplaatsen en lege stranden. Zeker met zulk mooi weer als de afgelopen dagen is Zeeland een soort spookprovincie geworden. Het is allemaal heel onwerkelijk. Zowel voor ons als handhavers, als voor de inwoners zelf.
Normaal gesproken zijn we rond deze tijd van het jaar druk bezig met toeristen die overlast veroorzaken, maar nu houden we ons vooral bezig met handhaving van de noodverordeningen. Toeristen mogen hier niet meer overnachten en daar controleren we op. Als we dan bijvoorbeeld 's avonds een auto zien staan op een vakantiepark, gaan we even kijken.
Soms is er toestemming voor het verblijf, maar als dat niet zo is, mogen we mensen wegsturen en een boete uitdelen. Laatst waren er nog een paar bij wie een klus aan hun vakantiehuisje was uitgelopen. Die geef je dan niet meteen een boete, maar je vraagt ze wel om snel te vertrekken. Toen we even later weer langsreden, waren ze gelukkig weg."
"Ook letten we extra op samenscholingen. Daar komen de meeste meldingen over binnen. Dat mensen in speeltuinen, skatebanen en dergelijke niet genoeg afstand houden. Vooral de jeugd heeft moeite om zich aan de maatregelen te houden. Zo komen er soms meldingen binnen over coronafeestjes. Dat heb ik zelf nog niet meegemaakt, maar ik hoor het wel van collega's in andere gemeenten. Jongeren denken dan 'het is een vervelende tijd, laten we er toch iets leuks van maken', maar ook zij moeten zich natuurlijk aan die anderhalve meter afstand houden.
Over het algemeen begrijpen mensen het wel en reageren ze best positief. 'Goed dat jullie daarop controleren', zeggen ze dan. Maar collega's vertellen ook wel eens dat er met geweld wordt gedreigd als ze mensen aanspreken op hun gedrag.
We nemen alle voorzorgsmaatregelen in acht dus zelf ben ik niet zo bang om besmet te raken. Helemaal uit te sluiten is dat risico natuurlijk niet. Maar ik ben 26 en kerngezond, dus ik val niet in de risicogroep. En ik ben blij dat ik op deze manier een bijdrage kan leveren aan het indammen van het virus."