Mijn 2017: koele kikker Dolberg kan ook ontdooien

• Jesse Wieten

  Redacteur

Geen voetbalvolger ontkwam de afgelopen maanden aan de euforie. Van kritische journalist tot de bondscoach. Verschillende woorden, één conclusie. Een ster was geboren. Kasper Dolberg blies iedereen omver.

Blijf daar maar eens nuchter onder. De 19-jarige Dolberg kan het. Veel complimenten gaan aan hem voorbij. “Leuk dat mensen mooie dingen over me schrijven”, zegt de Deen. “Maar ik lees niet alles en ga er niet naar op zoek. Ik ben niet iemand die zijn eigen naam googelt.”

Wie wel op Dolberg googelt, heeft grote kans ook op John Steen Olsen te stuiten. De 73-jarige Deense meesterscout bezorgde Ajax met Dolberg een nieuwe groeibriljant. “Ik wist dat hij goed was, maar hij ontwikkelt zich nog sneller dan ik dacht. Kasper is snel volwassen geworden, is sterk geworden”, aldus Steen Olsen. “Hij laat zich niet meer wegzetten.”

Het is vrijdagmiddag op sportpark De Toekomst. Ajax werkt de laatste training af voor de topper tegen PSV. Verslaggevers, cameramensen, fotografen staan langs de lijn. In een hoek van het veld zit Steen Olsen in stilte te genieten. Hij is even over uit Kopenhagen en slaat vanuit zijn klapstoel de verrichtingen van Dolberg gade.

“Ik ben trots op Kasper”, zegt de scout. "Ook op hoe hij is. Hij is rustig, maar dat is goed. Sommige mensen zeggen juist te veel."

Na de training volgt een warme omhelzing, als bij een weerzien tussen vader en zoon. Ook die andere meer ervaren Deense speler komt erbij staan, Lasse Schöne, de oudere broer. Als laatsten blijven ze hangen, keuvelend in onvervalst Deens.

“Als Kasper zo doorgaat, ziet het er goed uit voor Ajax en Denemarken. Het WK gaat zo nog dichtbij komen”, zei Schöne begin november. Een week later debuteerde Dolberg voor zijn land. Dat debuut tegen Kazachstan ging niet onopgemerkt voorbij. De euforie had ook Denemarken bereikt. De toeschouwers scandeerden zijn naam en in de 82ste minuut kreeg het publiek zijn zin.

“Het voelde als een film”, zegt Dolberg. “Een half jaar geleden speelde ik nog voor Denemarken onder 19. Ik besefte niet goed wat me overkwam. Nu ik eraan terugdenk, realiseer ik me dat wel. Iedereen sprak over me en dat waar iedereen over sprak, mijn debuut, gebeurde. Een bijzonder moment.”

Het Deens kwartiertje naast het trainingsveld zit erop. Schöne en Steen Olsen gaan naar binnen en in de kantine neemt Dolberg plaats op een kruk. Hij houdt een zak met ijs op zijn rechtervoet. “Ik heb een gekke hiel”, zegt hij. “Niemand weet wat het is. Toen ik 14, 15 jaar was, had ik al last en nu weer. Frustrerend. Een raar gevoel in beide voeten, maar vooral in mijn rechter. Ik kan gewoon spelen, maar draag wel aangepaste schoenen.”

Achter hem hangen foto’s van oude Ajax-elftallen aan de muur. Een deel van die oud-spelers loopt zoals elke dag rond op De Toekomst. De altijd aanwezige Mister Ajax Sjaak Swart zit alleen aan een tafeltje met zijn telefoon te pielen. Achterin eten jeugdtrainers Aron Winter, Winston Bogarde en John Bosman een broodje met algemeen directeur Edwin van der Sar.

Oud-spits Bosman komt Dolberg een hand geven. “Hij was mijn eerste persoonlijke trainer”, zegt Dolberg over Bosman. “De eerste trainer die met me sprak over een specifieke positie, een nieuwe positie, de spitspositie. Ik kwam hier als vleugelaanvaller, want ik speelde alleen de laatste maanden bij mijn oude club Silkeborg als spits. Het was moeilijk in het begin, maar met zijn hulp werd het makkelijker.”

Over dat achterwaarts koppen, zoals hij tegen Celta de Vigo al probeerde en zoals hij tegen NEC met succes deed. Hoogst ongebruikelijk. Buitengewoon zelfs. Uniek. Niet het werk van Bosman. “Instinct”, legt Dolberg uit. “Van niemand geleerd. Natuurlijk kop ik bij voorkeur met mijn voorhoofd, maar als dat niet kan, moet je een andere manier vinden.”

Dolberg toont zich een fijne gesprekspartner. Geen overbodige woorden, zoals hij op het veld geen overbodige handelingen uitvoert. Maar bij vlagen ontdooit hij.

John Bosman, Lasse Schöne, John Steen Olsen. Belangrijke mannen bij de start van je loopbaan. Hoe is het om te werken met Dennis Bergkamp?

“Een eer. Hij was een fantastische speler. Wel een beetje van voor mijn tijd. Alles wat hij doet met de bal is nog steeds ongelooflijk om te zien. Maar ik zie hem vooral als trainer en persoon. Hij is een fantastisch persoon.”

Met hetzelfde karakter?

“We zijn allebei erg rustig en kalm. Misschien lijken we wel een beetje op elkaar.”

Bergkamp zei onlangs dat jouw karakter ook je kracht is. Dat hij geen reden ziet om jou te veranderen. Hoe zie jij dat?

“Eens. Zo ben ik nu eenmaal. Het maakt me niet uit als mensen zeggen dat ik zo stil ben. Ze hebben gelijk. Tijdens interviews geef ik soms niet de langste antwoorden, maar ik zeg gewoon wat ik denk. Soms kort, maar als ik zo denk, dan maar kort.”

Zit je karakter je ook weleens in de weg?

“Als het moet, kom ik voor mezelf op. Ik ga niet snel in discussie, maar als ik iets wil zeggen, doe ik dat. Als iemand kritiek heeft, denk ik daarover na en probeer ik te doen wat ik moet doen. Ik weet zelf het beste wat goed voor mij is. Het hangt er ook vanaf wie wat zegt. Naar mijn teamgenoten en trainers luister ik. Ik weet wanneer ik moet luisteren en wanneer ik het moet laten begaan.”

Hoe verliep na je komst vorig jaar de omgang met de veelal mondige jongens in de jeugd van Ajax?

“Natuurlijk was het een beetje moeilijk in het begin. In de A1 viel het de trainers en spelers ook op dat ik niet veel zeg. Dat zeiden ze dan ook tegen me. Ze hadden gelijk. Ik haalde mijn schouders op. Nu accepteren ze me. Ze respecteren wie ik ben en weten dat ik niet schreeuw. Ik voel me goed.”

Je kwam bij Ajax terecht in een talentvolle generatie. Met jou kloppen er veel talenten aan de deur. Was je op de hoogte van het aanwezige potentieel?

“Tijdens mijn stage zag ik al dat Ajax talentvolle spelers had en ik had ook al wat gelezen op internet. Pas binnen de club, toen ik dagelijks met ze ging trainen, zag ik pas echt hoe goed ze zijn. Het niveau is hoog.”

Je speelde al met leeftijdsgenoten als Donny van de Beek en Abdelhak Nouri in het eerste. Matthijs de Ligt maakte zijn debuut. Wie kunnen we dit jaar nog meer verwachten?

“Carel Eiting (18 jaar, A1/Jong Ajax, red.) is de volgende die de stap naar het eerste team gaat zetten. Hij ziet het spel zo goed. Een genot om mee te spelen. Door hem was ik echt verrast. Hij weet ook veel over voetbal. Ik kan altijd bij hem terecht. Hij heeft me veel geholpen het afgelopen jaar, heeft veel met me gepraat. Carel is een goede jongen. Ik gun hem het beste.”

Zijn er bij Ajax spelers die je ook buiten het veld ziet?

“Vanaf het begin is dat Markus Bay (19 jaar, Jong Ajax, red.). Hij is ook Deens en dus makkelijk om mee om te gaan. Ik woon in Zeeburg (Amsterdam-Oost) en hij in Almere, maar meestal is hij bij mij. We chillen samen en gaan weleens uit eten, echt uitgaan doen we niet.”

Wat houdt je verder zoal bezig buiten het voetbal?

“Ik speel veel op de Playstation, FIFA natuurlijk of Uncharted. Verder kijk ik net als mijn vrienden vaak NBA. Mijn neef woont in Amerika en sinds ik daar een paar jaar geleden ben geweest, ben ik verkocht. Russell Westbrook van Oklahoma City Thunder is momenteel mijn favoriet. Ik ben gek op zijn spel. Hij kan heel hoog springen en kan als spelverdeler eigenlijk alles. Fantastisch.”

Westbrook toont zijn veelzijdigheid met een aaneenschakeling van triple-doubles, Van Kasper Dolberg kan je ook zeggen dat hij op verschillende vlakken zijn klasse toont. Hij is een complete spits.

De Westbrook van de eredivisie. Weer een (gekke) vergelijking. Naast die met voorgangers Wim Kieft, Marco van Basten, Dennis Bergkamp, Patrick Kluivert en Zlatan Ibrahimovic. Dolberg laat de vergelijkingen wijselijk langs zich heengaan.

“Ik weet wie ik ben en weet wat ik moet doen”, besluit Dolberg. “Ik laat me niet gek maken.”

John Steen Olsen komt nog even om de hoek kijken. Met een blik op 2017. “Kasper blijft met beide benen op de grond”, zegt de scout. “Hij verandert niet en moet ook niet veranderen. Ik ben ervan overtuigd dat hij het dit jaar ook goed gaat doen. Hij is nog zo jong en wordt hier beter en beter.”