Pogacar pakt met monstersolo ook wereldtitel, derde plaats Van der Poel
Tadej Pogacar is in Zürich wereldkampioen wielrennen op de weg geworden na een aanval van meer dan honderd kilometer. Titelverdediger Mathieu van der Poel eindigde achter de Sloveen en de Australiër Ben O'Connor op de derde plaats.
Door het bemachtigen van de regenboogtrui heeft Pogacar al zijn doelen van dit seizoen behaald: winst van de Giro d'Italia, de Tour de France en de WK. Hij vervolmaakt daardoor de 'triple crown of cycling', iets wat slechts drie renners eerder deden.
De Sloveen liet iedereen achter zich en verzwakte als favoriet geen moment. Ondanks diverse aanvalspogingen kregen de Belg Remco Evenepoel en Van der Poel, outsiders voor de wereldtitel, het gat niet meer dicht.
"Waarom zou ik niet vanaf de start demarreren?", grapte Pogacar vooraf. Het werd iets later, maar nog steeds bijzonder vroeg. Hij viel aan met nog honderd kilometer te rijden. Van der Poel en Evenepoel lieten zich verrassen, waardoor ze moesten achtervolgen.
Vooruitgeschoven pion
Pogacar was echter niet alleen. Slovenië had namelijk een vooruitgeschoven pion in de wedstrijd. Jan Tratnik was al meegesprongen met een eerdere ontsnapping vol outsiders en had zo een voorsprong op het moment dat zijn kopman demarreerde. Tratnik wachtte hem op en bracht hem naar de andere vroege vluchters.
Achter Pogacar probeerden de Belgen wanhopig de koers in handen te nemen voor Evenepoel, maar Pogi had al een minuut voorsprong bemachtigd met nog tachtig kilometer te gaan.
Alarmfase 2 bij Evenepoel, die om zich heen keek en zocht naar bondgenoten. Geen van de andere landen hielp de olympisch kampioen, waardoor de Belgen snel door hun manschappen heen waren. Het gat was echter wel teruggebracht naar een halve minuut. Er leek nog wat mogelijk.
Pogacar ontdeed zich intussen één voor één van de andere vroege vluchters. Enkel Pavel Sivakov kon een tijdje mee, de Fransman is in het dagelijks leven ploeggenoot van Pogacar bij UAE en toonde zich ook bij de WK een waardige helper. Hij kon niet veel kopwerk meer doen, was zichtbaar vermoeid, maar kon zijn UAE-kopman toch af en toe helpen.
Hollen en stilstaan
Achter hen was Evenepoel de wanhoop nabij. Ook zijn laatste knecht was leeggestreden, waardoor hij zelf moest achtervolgen. Hij wilde echter niet de rest op sleeptouw nemen. Waar Pogacar een gestaag tempo op kop reed, plaatsten Evenepoel en Van der Poel de ene na de andere tempoversnelling om de rest te lossen. Zonder succes.
De koploper reed efficiënt, terwijl er achter hem met krachten gesmeten werd. Pogacar kon zich gaan focussen op het uitbouwen van zijn voorsprong. Ook Sivakov liet hij achter zich. Hij jaagde solo op de regenboogtrui, met nog altijd meer dan een uur koers te gaan en een ruime minuut voorsprong.
Lang was er geen vuiltje aan de lucht voor de eenzame leider, maar in de finale werd het gat toch ineens steeds kleiner. De eerste achtervolgers kwamen tot een ruime halve minuut achterstand en iets daarachter leken Evenepoel en Van der Poel de handen ineen te slaan. Een groep van zeven ging achter Pogacar aan.
Waardig opvolger
De Sloveen had zijn inspanning alleen bijzonder goed ingedeeld en viel niet stil in de laatste tien kilometers. Achter hem daalde het besef definitief in: hun strijd was niet meer voor de overwinning. Op het moment dat Pogacar weer in de buurt kwam van Zürich, begonnen de achtervolgers elkaar weer te bestoken in de hoop op een medaille.
In de straten van de Zwitserse bankiersstad schudde Pogacar zijn hoofd. Vol ongeloof keek hij meermaals achterom, maar er was echt niemand te zien. De topfavoriet bemachtigde op fenomenale wijze de wereldtitel. Achter hem pakte O'Connor na een slimme late aanval de tweede plaats. Van der Poel werd derde.
Meteen na de finish reed de Nederlandse kopman naar de winnaar toe om hem met een grote lach op het gezicht te omhelzen. Van der Poel is zijn regenboogtrui kwijt, maar Pogacar is zonder twijfel een waardige opvolger.
