Ook buitenlandse fans juichen om historische zege San Marino: 'Alsof ze WK wonnen'
Voetbalfans in San Marino zullen een korte nacht hebben gehad na de historische voetbalavond van gisteren. Voor het eerst in 20 jaar wist San Marino weer eens een voetbalwedstrijd te winnen, met 1-0 van Liechtenstein.
Maar niet alleen de San Marinesi genoten. Ook Nederlander Freek van Pelt en Engelsman Paul Watson keken op de tribune hun ogen uit. "Ik heb mensen zien huilen, spelers vielen op hun knieën. Het leek alsof de wereldbeker werd gewonnen", aldus Watson.
Het is geen pretje om fan te zijn van San Marino, de nummer 210 (en laatste) op de wereldranglijst. Van de 176 wedstrijden in de historie werden er 171 verloren. De ploeg scoort amper en wint vrijwel nooit.
Maar dan was daar de Nations League-wedstrijd tegen Liechtenstein (FIFA-199), het land waarvan in 2004 het laatst werd gewonnen. Dat bood perspectief en lokte ook echte voetbalfans naar het nationale stadion in Serravalle.
'Tu, tu, tu, tu, San Marino'
"Wij waren in Italië voor het werk en wilden graag een wedstrijd zien", vertelt Van Pelt. "Italië speelde uit, maar San Marino was om de hoek. Voor 12 euro kochten we kaarten en we hadden er enorm veel schik in dat we naar San Marino-Liechtenstein gingen."
"We zijn namelijk al bij veel slechte wedstrijden geweest, maar deze categorie had ik nog nooit meegemaakt. In je achterhoofd zit dan wel dat het erg leuk is als ze nu eens zouden winnen."
De Nederlander zag zo'n duizend supporters op de tribune zitten. "Onder hen nog meer Nederlanders, ik denk een stuk of tien. De sfeer was goed en door de duizend man die er zaten werd er best aardig gezongen. Tu, tu, tu, tu, San Marino. Ik deed ook lekker mee."
San Marino won met 1-0 door een doelpunt in de 53ste minuut van Nicko Sensoli. Bij de goal ging het publiek helemaal los, maar na het laatste fluitsignaal helemaal, zag Van Pelt. "De stadionspeaker ging ook uit zijn dak. Ik weet niet wat hij riep, maar je kon elkaar niet meer verstaan. Hij blèrde de hele microfoon vol. Ik hoorde iets van historica".
'Kind denkt dat San Marino altijd wint'
Engelsman Watson is als journalist en podcastmaker buitengewoon geïnteresseerd in de slechtste nationale teams op aarde. Hij bezoekt ze regelmatig en legt zijn avonturen vast in verhalen, documentaires en podcasts. Watson ging al twee keer eerder naar San Marino om ze te zien winnen, tegen de Seychellen en tegen Saint Kitts en Nevis. Beide keren keerde hij teleurgesteld terug.
Gisteravond was het ineens anders. "Ongelooflijk. Wat een avond. Een geweldig gevoel is dit", jubelt hij nog vlak voordat hij in het vliegtuig terug naar Engeland stapt. "De zeven minuten extra tijd gaven enorm veel zenuwen. Iedereen dacht: fluit nu maar gewoon af."
Toen dat gebeurde, keek Watson nog eens goed om zich heen. "Ik zag oudere mensen huilen, maar ook vrouwen met hele jonge kinderen. Ik denk dat ik een kind van ongeveer een half jaar oud zag. Dat moet nu denken dat San Marino altijd wint."
Watson zag supporters na het laatste fluitsignaal naar de boarding sprinten om de overwinning met de spelers te vieren. "De spelers vielen zelf op hun knieën, alsof ze het WK wonnen."
Ik zag een kind van een half jaar oud, dat moet denken dat San Marino altijd wint.
En hij zag een klein groepje fans van Liechtenstein. "Zes of zeven fans. Dat moet voor hen toch wel de slechtste wedstrijd uit hun leven zijn geweest."
'Shirt krijgt mooi plekje'
De spelers van beide landen zullen de wedstrijd niet snel vergeten, maar dat geldt ook voor Watson en Van Pelt. "Ik heb nog een shirtje gescoord", vertelt de Nederlander. "Ik heb dus een aandenken overgehouden aan deze wedstrijd en die gaat wel een mooi plekje krijgen. Deze wedstrijd blijft me nog wel even bij."
Voor de Engelse journalist betekent het vooral dat hij nu voorlopig op zoek moet naar andere verhalen. "Dit hoofdstuk kan ik in ieder geval vrolijk sluiten. Ik kom er zeker nog weleens terug, maar misschien moet ik me nu gaan bezighouden met Liechtenstein. Die hebben al veertig wedstrijden op rij niet gewonnen."