Na zijn depressie van Tokio wil sprinter Lyles in Parijs oogsten: 'The champ is here!'
"Tadada, tadada!"
De duffe olympische perszaal wordt wakker geschud als de Amerikaanse atleet Noah Lyles de ruimte betreedt. Bij gebrek aan intromuziek kondigt hij zijn eigen entree maar aan: "The champ is here!"
De 27-jarige sprinter is in Parijs de grote favoriet op de 100 meter en de 200 meter. En ook op de 4x100 meter is een olympische titel heel goed mogelijk. Lyles gaat voor drie keer goud en de hele wereld mag het weten. "Als Noah Lyles Noah Lyles is, dan is niemand beter."
Lyles, met petje, zware gouden schakelketting en een horloge dat zo glimt, dat journalisten op de eerste rij bijkans een zonnebril nodig hebben, zegt het zonder een spoortje ironie. "Moet ik dan zeggen dat ik ga verliezen?"
Depressief in Tokio
Verliezen deed hij op de Spelen van Tokio nog wel. Naar zijn eigen maatstaven dan. Want een bronzen medaille (op de 200 meter) is niet winnen, dus verliezen. Bovendien kampte Lyles destijds met een depressie.
"Normaal gesproken voel ik vlak voor de start: het is showtime! Maar in het startblok in Tokio dacht ik: dit is niet leuk, ik wil dit helemaal niet. Het was waardeloos."
Na die ervaring wist Lyles dat er iets moest veranderen. Sindsdien heeft hij drie therapeuten die hij regelmatig consulteert. Met succes.
"Gosh! Wat is het fijn om nu eindelijk naar de Spelen te gaan zonder depressief te zijn. Het voelt geweldig. Zoveel beter dan drie jaar geleden. En ik ben klaar om dat te laten zien."
Zelfvertrouwen of arrogantie?
Aan zelfvertrouwen overduidelijk geen gebrek bij de Amerikaan. Arrogantie zou je het ook kunnen noemen. "Dat is een dunne lijn", weet Lyles zelf ook. Maar hij wijst erop dat zijn zelfvertrouwen hem verder gebracht heeft dan iedereen voor mogelijk heeft gehouden.
"Ik heb in mijn leven zo vaak gehoord dat ik iets niet zou kunnen. Sporten met astma? Wordt 'm niet. Jij naar college? Dacht het niet. Records breken? Lukt je niet. Maar hier ben ik, ik doe het toch."
Zeg hem dus vooral niet dat de wereldrecords van Usain Bolt (9,58 op de 100 meter en 19,19 op de 200 meter) onhaalbaar zijn. Met respectievelijk 9,81 en 19,31 is Lyles nog niet in de buurt gekomen.
'Wereld- en binnenkort ook olympisch kampioen'
Toch noemde hij zichzelf onlangs op zijn eigen sociale media-kanalen al de snelste man op aarde. Het leverde een stortvloed aan reacties op van mensen die hem op de tijden van Bolt wezen. Lyles maakte op de persconferentie op een voor hem heel vanzelfsprekende wijze een einde aan die discussie.
"Volgens mij is de titel van snelste man op aarde voor degene die wereld- of olympisch kampioen is. Het ene ben ik al en het andere binnenkort ook."
Persconferenties van Lyles zijn zelden saai. Tijdens de WK atletiek in Boedapest deelde de drievoudig wereldkampioen een sneer uit aan de NBA-sterren:
