Minder tiki-taka, meer goals: hoe pragmaticus De la Fuente het Spaanse voetbal vernieuwde
Goede kans dat veel mensen anderhalf jaar geleden nog nooit van Luis de la Fuente hadden gehoord. Toen hij na het WK 2022 tot bondscoach van Spanje werd benoemd, werden in binnen- en buitenland flink wat wenkbrauwen gefronst.
Nu staat hij, na het winnen van de Nations League in Nederland vorig jaar, in de EK-finale tegen Engeland. Spanje is volgens velen niet alleen het beste team van dit toernooi, het is ook de ploeg die het mooiste voetbal speelt.
"Iedereen maakt een speelplan waarmee hij probeert te winnen", zei De la Fuente op een persconferentie eerder deze week. "En in ons geval komt het erop neer dat we dat doen met een prachtig spektakel."
Magie uitgewerkt
Het is een wereld van verschil met het Spaanse elftal van het WK 2022. Dat strandde in de achtste finales en kreeg bakken met kritiek over zich heen. Bondscoach Luis Enrique werd ontslagen, nadat het spel en de resultaten flink waren tegengevallen.
De magie van tiki-taka, ooit een oogverblindend passingspel waarmee Spanje heel de wereld tureluurs tikte, was uitgewerkt. Wat overbleef was een team dat de bal eindeloos van links naar rechts schoof zonder kansen te creëren.
Tijdens de WK-uitschakeling tegen Marokko verstuurde Spanje meer dan 1.000 passes, maar noteerde het slechts één schot op doel.
Met de aanstelling van De la Fuente sloeg de Spaanse voetbalbond een nieuwe weg in. Hij stond niet bekend als een geniaal tacticus of een tiki-taka-adept. Eerder was De la Fuente een pragmaticus en een uitstekende 'people manager'.
Bovendien was hij al een decennium actief als trainer van Spaanse jeugdploegen: hij werd Europees kampioen met de onder-17 en de onder-19 en leidde de Spaanse olympische ploeg naar de finale van het toernooi in Tokio in 2021.
Daardoor kent De la Fuente meer dan de helft van zijn huidige selectie nog van jeugdteams. Dani Olmo, Marc Cucurella, Pedri en Unai Simón zaten bijvoorbeeld in zijn olympische team. Rodri en Mikel Merino vormden het middenveld van de onder-19-ploeg die Europees kampioen werd in 2015.
Gecontroleerde anarchie
De la Fuente pakt het anders aan dan zijn voorganger, vertelde routinier Dani Carvajal. "We kwamen uit een periode van strikte regels, nu is het allemaal wat relaxter. De sfeer is geweldig, het is gecontroleerde anarchie", zei de verdediger.
Daar sloot spits Joselu zich bij aan. "De la Fuente is altijd open en eerlijk tegen iedereen, zo gaan zelfs de bankzitters mee in zijn verhaal. Die familiaire aanpak heeft ons klaargestoomd voor succes", zei hij.
Merino, die De la Fuente al zijn halve leven kent, is net zo lovend. "Hij kent ons allemaal en weet van iedereen de goede en slechte eigenschappen. Daardoor groeien wij meer naar elkaar toe dan andere nationale teams. Het is een soort chemie die ik alleen ken van het clubvoetbal."
Nu de EK-finale is bereikt, mede dankzij overwinningen op toplanden Kroatië, Italië, Duitsland en Frankrijk, kan worden gesteld dat de aanpak van De la Fuente geweldig werkt. Dat is met het blote oog te zien, maar het blijkt ook uit de cijfers.
Veel minder passes, meer goals
Tijdens het WK in Qatar verstuurde Spanje nog gemiddeld 939 passes per wedstrijd, een record in de WK-geschiedenis. Op dit EK versturen ze er nog 'maar' 582 per duel. Toch wordt er meer gescoord dan ooit.
Spanje maakte al dertien goals op dit toernooi in Duitsland. Alleen Frankrijk in 1984 maakte ooit meer goals op één Europees kampioenschap (14).
Zo heeft De la Fuente, die als speler een bescheiden linksback was en als trainer vooral jeugdploegen onder zijn hoede had, het Spaanse voetbal in een mum van tijd opnieuw uitgevonden.
63 jaar is hij inmiddels, slechts twee trainers waren ooit ouder in een EK-finale. Zondagavond beleeft hij zijn moment suprême na een leven in de voetballerij. Net als de wijnen uit zijn geboortestreek La Rioja wordt De la Fuente beter met de jaren.
