Dankzij bodem bij ADO en Telstar staat Schouten op EK: 'Niet zeiken, maar doorbijten'
"Wil ik dit nog wel?" Op een persconferentie vorige week van het Nederlands elftal vertelde Jerdy Schouten over zijn twijfel van vroeger. Als speler van de A2 (JO19-2) van ADO Den Haag wachtten hem potjes tegen onder meer Excelsior Maassluis. Liever wilde hij tegen Ajax en Feyenoord spelen.
Schouten twijfelde. Toch kwam het goed. Omdat er mensen waren die in hem geloofden, omdat hij in zichzelf geloofde, omdat er mensen waren die zijn talent herkenden en omdat hij keuzes maakte die cruciaal waren voor zijn ontwikkeling. En nu speelt hij een EK met Oranje, met vrijdag Frankrijk als tegenstander (21.00 uur).
Aan de international werd op de persconferentie gevraagd welke trainer uit het verleden hij zou willen bedanken. "Het zijn er heel veel", zei de 27-jarige PSV'er. "Maar als ik echt een naam moet noemen dan is het Aleksandar Rankovic."
'Niet moeilijk zijn kwaliteit te zien'
Rankovic was de trainer die Schouten rond 2015 van de A2 van ADO naar de A1 haalde. "Hij zag het in me zitten", aldus Schouten. "En hij heeft me harder gemaakt, wat ook nodig is in deze wereld."
Vanuit Singapore, waar hij coach is van Lion City Sailors, aanvaardt Rankovic het compliment dankbaar. "Mooi van Jerdy", zegt de Serviër. "Maar ik heb hem niet ontdekt. Dat zou oneerlijk zijn naar de andere trainers. Het is geweldig dat ik een klein onderdeel van het succes van Jerdy ben."
"Het was voor mij niet moeilijk zijn kwaliteit te zien", zegt Rankovic. "Hij viel misschien niet zo op, omdat hij zo simpel speelt. Eén, twee keer raken. Net als nu. Maar dat is juist het moeilijkste. Hij was heel intelligent."
Rankovic pakte Schouten soms hard aan. Het waren topsportlessen van de Serviër: "De voetbalwereld is niet makkelijk. Je moet hard werken, elke dag weer, niet opgeven en je kansen pakken. Je krijgt niets cadeau. Voor mij is dat normaal. Misschien is het mijn cultuur."
Compartimentsyndroom
Schouten had bij ADO te maken met een complexe kwetsuur, een zogenoemd compartimentsyndroom, wat staat voor een pijnlijke druk op de spieren in de onderbenen. Hij onderging meerdere operaties om het probleem te verhelpen. Een volledig herstel had tijd nodig.
Die tijd had ADO niet. "Zijn grootste pech waren zijn blessures en dat ADO geen tweede elftal had", zegt Rankovic. De club achtte Schouten ondanks het positieve advies van Rankovic en twee eredivisiewedstrijden in het eerste niet rijp voor het grote werk en liet het talent vertrekken.
Schouten had, zoals hij zelf al aangaf, meer trainers kunnen danken. Mike Snoei bijvoorbeeld. Snoei was in 2017 trainer van Telstar en die club werd de volgende bestemming van Schouten.
'Hoeveel goals ga je maken?'
Snoei herinnert zich dat hij met technisch manager Piet Buter een eerste gesprek had met Schouten. "Hij was gehaald als nummer tien", weet Snoei. "Alle credits voor Piet. Die zag het. Hoeveel goals ga je maken, vroeg Piet in dat gesprek. Jerdy beloofde vijftien doelpunten."
Dat viel een beetje tegen. Schouten had het moeilijk in het begin, zag Snoei. "Het was zwaar. Je zag meteen zijn talent, maar hij moest enorm wennen aan het tempo in de opportunistische eerste divisie. Het hele team begon stroef. In de KNVB-beker werden we uitgeschakeld door VVSB."
Telstar verloor de wedstrijd tegen de amateurs uit Noordwijkerhout met 4-1. Schouten werd door Snoei in de rust gewisseld. "Na afloop had ik woorden met Jerdy", zegt Snoei. "Ik was teleurgesteld en zei tegen hem dat hij niet moest zeiken en juist nu moest knokken."
Schouten wees Snoei toen op zijn blessureverleden: "Trainer, ik kom van ver", zei de middenvelder uit Hellevoetsluis. Waarop Snoei antwoordde: "Kom op, Jerdy, doorbijten."
Snoei wilde meer voetbal van achteruit in de ploeg brengen, een betere opbouw, en besprak met technisch manager Buter de mogelijkheid om Schouten een andere positie te geven. Geen nummer tien meer, maar op zes, geen aanvallende middenvelder meer, maar controleur.
Het bleek een gouden zet. Vanaf dat moment ging het lopen bij de 'Witte Leeuwen'. Vader Henny Schouten was nog niet overtuigd. Snoei: "Die kwam naar me toe en zei: 'Hij is nog steeds een nummer tien, trainer. Dat je het weet.' Ik liet Jerdy toch maar staan."
'Twee boterhammen met pindakaas bij de lunch'
Snoei zag Schouten op zijn nieuwe positie uitblinken. "Positioneel was hij zo goed. Hij wist precies hoe hij vrij moest lopen en speelde elke bal naar voren. Precies zoals hij nu speelt. Die vijftien goals haalde hij niet, maar hij werd goud waard voor ons spel."
Vader Schouten was uiteindelijk ook overtuigd, net als Jerdy zelf. Schouten speelde dat seizoen 37 wedstrijden in de eerste divisie, waarvan 37 in de basis. "Dat had hij nodig. Ik zag hem fitter worden", zegt Snoei. "Hij had al zachte voeten en kreeg harde, pezige benen."
Telstar eindigde het seizoen op de zesde plaats en haalde de halve finales van de play-offs om promotie. Schouten vertrok naar Excelsior, werd volwassen bij Bologna in de Serie A en vierde afgelopen seizoen met PSV de landstitel.
De ervaringen bij ADO en Telstar maken Schouten mede de international die hij nu is. Of zoals Snoei het verwoordt: "Die twee boterhammen met pindakaas bij de lunch bij Telstar hebben hem goed gedaan."
