Kan het bij dominante wielerploeg SD Worx nóg beter dan vorig jaar? 'Ehh... nee!'

SD Worx zet al jaren de toon in het vrouwenwielrennen. Maar zo dominant als vorig seizoen was de ploeg van Danny Stam nog nooit. De formatie kon met onder anderen de wereldtoppers Demi Vollering en Lotte Kopecky in de gelederen 62 overwinningen op de palmares bijschrijven.

Op de vraag of het het komend seizoen nóg beter gaat worden, heeft Stam tijdens de ploegpresentatie in Mechelen dan ook amper bedenktijd nodig: "Eh... Nee." Al is er wel nog wat op het verlanglijstje blijven staan. "Parijs-Roubaix is nog steeds een witte vlek op onze erelijst. Die willen we proberen weg te werken."

Zowel Vollering als Lorena Wiebes, de twee meest in het oog springende Nederlandse rensters in de succesformatie, zou dat klusje voor haar rekening kunnen nemen. Maar zij hebben hun voornaamste doelen toch ergens anders liggen.

Mooie finishfoto

Op een toon van 'wat dacht je anders?!' laat Wiebes weten: "De Olympische Spelen. Dat was een paar jaar geleden een langetermijndoel, maar dat is nu toch wel korte termijn geworden." Al moet ze de precieze datum van de race door Parijs even schuldig blijven. "Haha, ik twijfel tussen 4 en 5 augustus. Ik geloof 4 augustus."

Die datum klopt inderdaad. Ze zal dan ongetwijfeld op tijd aan de start staan. De Mijdrechtse glundert als het parcours ter sprake komt. "We hebben de verkenning gedaan en ik denk dat het wel iets moois kan worden."

"De plaatselijke rondjes zijn redelijk lastig, maar niet superlastig. De kans op een sprint is vrij groot. En de finish is wel een heel mooie finish. Recht voor de Eiffeltoren. Dat kan alleen maar een heel mooie finishfoto worden."

Olympisch goud zou een heerlijke kers op de taart zijn, maar er kan wat de 24-jarige Wiebes betreft - vorig jaar goed voor twaalf zeges - nog meer bij. "Ja, het liefst ook nog de gele trui in Nederland natuurlijk", heeft ze nu al zin in de eerste dagen van de Tour de France.

Rugnummer 1

Dat tricot wil ploeggenote Vollering ook dolgraag, en dan met name aan het eind van de achtste en laatste etappe, die eindigt op de Alpe d'Huez.

Maar ze kijkt hoe dan ook uit naar de Ronde van Frankrijk, de fameuze rittenkoers die ze in 2023 op haar naam schreef. "De Tour de France met de start in Rotterdam is natuurlijk heel speciaal. Zeker omdat ik daar dichtbij vandaan kom. En ik mag ook nog met rugnummer 1 rijden, in Nederland."

Maar er lonken nog meer 'grootste doelen'. "Ja, het is ook een olympisch jaar, hè? Bij de Olympische Spelen wil je natuurlijk sowieso goed zijn. Ik zou heel graag een gouden olympische medaille willen hebben. Die zijn zeldzaam, heel erg zeldzaam. En natuurlijk zijn er nog de WK in Zwitserland waar ik woon. Een heel lastige vraag dus. Maar ik ben wel erg gefocust op de Tour de France."

Het moge duidelijk zijn: de honger is nog niet gestild bij de 27-jarige renster die een buitengewoon sterk seizoen achter de rug heeft. "Natuurlijk kan het altijd beter, maar of dat realistisch is, is een ander verhaal. Alles klopte voor mijn gevoel vorig jaar. Dat ga ik zeker proberen na te bootsen."

Topseizoen

Dat belooft niet veel goeds voor de concurrentie, want tot nu toe heeft Vollering elk jaar nog progressie geboekt. Ook in 2023. "Ik ben in alles weer een klein beetje beter geworden. Ik ben fysiek sterker geworden, ik ben mentaal beter geworden, ik ben koerstactisch slimmer geworden. Al die dingetjes bij elkaar hebben ervoor gezorgd dat ik een topseizoen had."

"En voor mijn gevoel was de balans ook perfect. Dat kwam mede doordat ik veel won. Dan zit je sowieso lekker in je vel."

Toch is er ook wel iets minder geworden. "Ja, durven. Je voelt dat je ieder jaar wat meer angst krijgt. En dat is logisch. Dat heeft iedereen denk ik."

De vele valpartijen die ze de afgelopen jaren om zich heen heeft zien gebeuren, hebben hun sporen blijkbaar wel nagelaten. "Ook dat. Ik denk dat je iets beschadigd wordt daarin misschien. Je wordt ook gewoon wat ouder en wat wijzer, haha. Je denkt misschien wat meer na. En je ziet ook hoe dingen soms kunnen aflopen. Dat doet wat met je."

Rare sport

"Het is natuurlijk best een rare sport die wij doen", beseft Vollering. "We proberen allemaal het wielrennen veiliger te krijgen. Maar dat is best lastig, want we gaan steeds sneller op die fiets. Je ziet dat het niveau in het vrouwenwielrennen enorm aan het stijgen is. En tegelijkertijd zijn er ook meer wegobstakels, dat soort dingen."

De gevaren van het koersen houden haar bezig, maar dat heeft niet de overhand. "Nee, gelukkig niet. Je probeert daar zo rustig mogelijk in te blijven en vooral niet jezelf van slag te laten maken in de wedstrijd. Het helpt zeker om daarover te praten. En een beetje gezonde angst is natuurlijk goed. Dat heeft hopelijk iedereen. En dat houdt het misschien veilig."