Ploeggenoot Rijsbergen leerde Beckenbauer in de VS kennen als 'gewone, leuke man'

• Nanko Boelman

  redacteur Sport

In Duitsland en de rest van Europa gold de zondag overleden Franz Beckenbauer als een absolute sterspeler en een grote beroemdheid. Maar voormalig ploeggenoot Wim Rijsbergen maakte in de Verenigde Staten mee hoe 'Der Kaiser' in de nadagen van zijn carrière ontspannen over straat kon.

Het was een weergaloos elftal, het team van New York Cosmos in 1979. Pelé was weliswaar net vertrokken, maar met spelers als Carlos Alberto, Johan Neeskens, Marinho, Beckenbauer en Rijsbergen stond er nog steeds een team vol grote namen. "Het was een goed team, met unieke mensen", zegt Rijsbergen daarover.

Uniek in de positieve zin van het woord. Want Rijsbergen heeft het niet zo op sterren die vedettegedrag vertonen of uit de hoogte doen. "Grote mensen hebben het niet nodig om raar te doen", zegt de voormalige verdediger, inmiddels 71 jaar.

Hij is de enige nog levende verdediger van de superachterhoede van destijds, nu Beckenbauer (78) is overleden. De viermansdefensie van New York Cosmos bestond uit de Brazilianen Carlos Alberto en Marinho, Rijsbergen en Beckenbauer.

Het overlijden van die laatste grijpt Rijsbergen dan ook aan. Omdat hijzelf nu de laatst levende is, maar ook omdat er een mooi mens is heengegaan. "Hij was niet alleen als speler een van de besten aller tijden, maar ook een leuke man. Hoe groot die topspelers ook waren, zo leuk waren ze ook."

Geen paparazzi

Dat had niet in de laatste plaats te maken met het leven in New York, legt Rijsbergen uit. "In Duitsland stond hij elke dag in BILD, hier kon hij redelijk anoniem, ontspannen, door het leven gaan." Want ook al was het een sterrenensemble, echte celebrities waren de voetballers niet in de Verenigde Staten.

Spelers als Beckenbauer, Pelé en Johan Cruijff werden eind jaren '70 naar de VS gehaald om meer aandacht te genereren voor voetbal. "Zo stonden we geregeld op een vrije middag met 200 jongens en 200 meisjes op het veld om clinics te geven, om de sport onder de aandacht te brengen", vertelt Rijsbergen. "Ook grote spelers als Beckenbauer deden dat gewoon."

Na de voor Oranje pijnlijke WK-finale van 1974, waarin Beckenbauer wereldkampioen werd ten koste van het Nederlands elftal met Rijsbergen, volgden er nog vele ontmoetingen. Als ploeggenoten in de VS. Maar ook daarna.

Rijsbergen en Beckenbauer spraken elkaar weleens als er een reünie was van bijvoorbeeld oud-internationals en voormalige spelers van 'Die Mannschaft'. De laatste lange ontmoeting was in 2006, tijdens het WK in Duitsland. Een toernooi waar Beckenbauer betrokken was bij de organisatie. Rijsbergen was er als assistent van bondscoach Leo Beenhakker van Trinidad en Tobago.

"Beckenbauer nam toen in Berlijn een hele middag de tijd voor een gesprek met ons", vertelt Rijsbergen. Het zijn mooie herinneringen aan 'Der Kaiser'. Een "uniek mens", zoals Rijsbergen hem omschrijft.