Na weekje fietsen in de zon en opvallende diagnose kan In ’t Hof weer lachen
Strompelend ging Sanne in 't Hof eind oktober door Thialf, ruim een maand later zat ze huilend op het middenterrein bij een wereldbeker in Polen. Het voelde alsof ze "achteruit aan het schaatsen was", door aanhoudende knieklachten en de gevolgen van een longontsteking.
Bijna alle andere schaatsers hadden de hal in Tomaszów al verlaten, maar In 't Hof was nog geëmotioneerd in gesprek met haar coach Johan de Wit na een teleurstellende drie kilometer.
'Voelde me bergafwaarts gaan'
"Ik was echt een hoopje ellende. Voelde me niet fit, wist niet waarom mijn knie maar niet herstelde. De NK kwamen steeds dichterbij terwijl ik me bergafwaarts voelde gaan."
Vanavond rijdt In 't Hof bij de Daikin NK afstanden de drie kilometer, een dag later volgt haar favoriete vijf kilometer. Op die afstand haalde ze de afgelopen jaren de Olympische Spelen (zevende) en de WK afstanden (vijfde).
Bekijk hieronder het programma van de NK:
Terneergeslagen is In 't Hof niet meer na een weekje fietsen in de Spaanse zon, gevolgd door een ziekenhuisonderzoek dat een opmerkelijke diagnose aan het licht bracht.
In 't Hof bleek al sinds half oktober rond te rijden met een breukje in haar linkerbeen, net onder haar knie.
Wit streepje op haar bot
"Bij een scan was bij de spieren niks te zien, maar er was wel onregelmatigheid bij het bot. Ze zeiden: 'loop maar even door naar de röntgenafdeling'. Daar was het duidelijk: een wit streepje op het bot waar een breuk heeft gezeten."
"Dat zie je pas als het wit wordt, omdat er nieuw bot wordt aangemaakt. De week voor het kwalificatietoernooi was dat bij een MRI-scan nog niet te zien geweest, omdat het te kort daarvoor was gebeurd."
Hoe precies, weet ze niet, maar het gevolg was wel dat In 't Hof tijdens het kwalificatietoernooi beter kon schaatsen dan lopen. De knieklachten waren een paar weken daarvoor begonnen.
Ze hinkte de trap van het middenterrein naar de tunnel af, maar plaatste zich wel voor de wereldbekers.
Daarin kon In 't Hof geen hoge ogen gooien, met een dertiende plaats in Polen als dieptepunt. "Een paar weken daarvoor had ik in Peking een longontsteking opgelopen. Ook met antibiotica werd ik maar niet echt beter. Kreeg weer keelpijn of werd verkouden. En ik vocht al weken tegen die knie. Het werd er allemaal niet leuker van."
Maar zich terugtrekken uit de competitie was voor In 't Hof geen optie. "Ik geef nooit op en denk niet aan stoppen. Ik denk juist: het is nu slecht, wat ga ik eraan doen om weer beter te worden?"
Opeens hoorde ik: 'Hé San, sluit maar aan'. Ik dacht: huh, wie roept er San?
Coach De Wit stuurde In 't Hof naar het Spaanse Calpe, voor een trainingskamp op de fiets in de zon. In eerste instantie zag ze dat niet zitten. "Ik dacht: ik ben even helemaal klaar met alles en wil alleen maar naar huis."
"Maar ik besefte wel dat het was wat ik nodig had om weer fit te worden. In Calpe merkte ik dat mijn conditie weer de goede kant op ging."
In het wiel van haar oud-ploeggenoot
Bovendien vermaakte In 't Hof zich er goed, ook al was ze in haar eentje naar Spanje getrokken. "Ongeveer de hele wielerwereld zat daar. Ik kwam de vrouwen van FDJ tegen, de ploeg van Loes Adegeest, met wie ik nog in het gewest heb geschaatst."
"Opeens hoorde ik: 'Hé San, sluit maar aan'. Ik dacht: huh, wie roept er San? Oh hee, Loes!'"
"En toen ik tempoblokken moest doen, werd ik ingehaald door de mannen van Movistar. Dus ik: hup, erachteraan. Fietsen deed sowieso geen pijn al die tijd, maar in Calpe kon ik voor het eerst weer wandelen en rustig hardlopen. Dat stimuleert ook het aanmaken van het bot."
Bij terugkeer besloot In 't Hof zich toch nog eens te laten onderzoeken en toen bleek dat ze al twee maanden met een breukje in haar linkerbeen kampte.
Dat ze nu weet wat er mis is, voelt als een opluchting. "Ik weet dat het geen langslepende blessure aan een zenuw of een spier is. Als het bot geheeld is, zijn de klachten weg."
'Ik ga er blanco in'
Of ze goed genoeg is om bij de NK zich bij de beste twee te schaatsen, en zo WK-deelname af te dwingen, durft In 't Hof niet te zeggen. "Dat is wel mijn hoofddoel, maar ik schaats nog steeds niet pijnvrij. Omdat ik het been zo lang heb ontzien, is het krachtsverschil tussen links en rechts heel groot geworden."
"Ik ga er blanco in. Ik heb geen idee hoe mijn vorm gaat zijn en dan moet ik het opnemen tegen Irene Schouten en Marijke Groenewoud, die echt stappen heeft gezet op de vijf kilometer. Zij zijn allebei topfit, dus ik weet niet of het realistisch is."