Nuis geniet van 'naïeve' nieuwkomer De Boo: 'Jaloers op zijn onbevangenheid'

• Joost Smedema

  redacteur schaatsen in Stavanger

Hij kan een klein vuistje en trotse blik niet onderdrukken. Waarom zou je ook als Kjeld Nuis zegt dat je "superhard" kunt schaatsen en "megaveel" talent hebt?

De 19-jarige Jenning de Boo, bezig aan de eerste wereldbekers in zijn eerste seizoen als fulltime langebaanschaatser, staat er prima op bij zijn ervaren Reggeborgh-teamgenoot.

Nuis had je tot voor kort vragend aangekeken bij het horen van de naam De Boo. "Wat ik een jaar geleden van hem wist? Helemaal niks. Ik kende hem niet."

Tot vorig seizoen was De Boo vooral nog shorttracker, tot hij door zijn trainer Dave Versteeg werd aangeboden bij Gerard van Velde, coach van langebaanploeg Reggeborgh.

"Ze dachten: met zijn tijden zit hij aan de onderkant van de ploeg. Maar fysiek deed hij niet onder voor Kjeld en Hein Otterspeer", zegt Versteeg. "Ik zei: jullie moeten hem vooral leren rechte stukken te rijden en goed te starten."

2,5 seconden van zijn PR

Wat goed is, komt snel. Vrijdagavond rijdt De Boo in het Noorse Stavanger de 1.000 meter. Op die afstand haalde hij tijdens het kwalificatietoernooi maar liefst tweeënhalve seconde van zijn persoonlijk record af. "Als ik dat nog een keer doe, eet ik mijn eigen schaats op."

Nuis, plagend: "Dat hebben we allemaal gehoord."

Bekijk hieronder het programma van de wereldbeker in Stavanger van dit weekeinde:

Qua ervaring zijn Nuis en De Boo twee uitersten in de Nederlandse ploeg. Nuis startte sinds 2009 al 150 keer bij een wereldbekerwedstrijd. De teller van De Boo staat op drie.

Bij de vorige wereldbeker in Peking won De Boo zijn eerste medaille, brons op de teamsprint. Een televisie-interview geven vond hij best spannend, hij gaf het eerlijk toe voor de camera.

Olympische legende

In Stavanger is van zenuwen niks te merken. Moeiteloos gaat De Boo mee in het verbale tempo van Nuis. Plaagstootje hier, plaagstootje daar. Waar Nuis De Boo onderbreekt en aanmoedigt over zijn eerste maanden in de ploeg te vertellen, pareert De Boo net zo ad rem.

"Ik heb de hele wereldbeker in Peking achter hem aan gehuppeld, zijn schema aangehouden. Hij weet wel wat hij doet", zegt De Boo eerst serieus, om dan een sarcastisch gezicht te trekken. "Van de olympische legende kan ik nog heel veel leren, hoor."

Nuis moet er alleen maar om lachen en is complimenteus. "Hij is een vrolijke Frans, nooit chagrijnig. En als hij dat wel is, laat hij dat niet merken. Hij zeurt nooit en als iemand zijn dag niet heeft, probeert hij je op te peppen. Hij is goedgemutst."

Om daaraan toe te voegen: "En je bent ook wel een beetje naïef."

"In de zomer reden we in Inzell een tempotraining. 400 meter, waarvan we de laatste 200 meter klokken", aldus Nuis. "Hij was de snelste van de dag. En hij vroeg: '11,83, is dat hard?' Ik dacht: dat is dezelfde tijd als mijn PR! En hij denkt: oh, oké."

"Dat is supergrappig. Aan de ene kant: alles wat hij leert en doet, is toch wel goed. Ik ben jaloers op zijn onbevangenheid. Maar het is wel echt exceptioneel goed. Zo zie je ze niet vaak."

De Boo geniet van zijn reuzensprongen in een nieuwe omgeving. "Ik heb in het shorttrack ook wel internationale wedstrijden gereden, maar dit is echt een ander niveau in een andere sport. Alles is nieuw. Sommige naïeve uitspraken komen echt vanuit nieuwsgierigheid en onwetendheid."

Nuis: "Gooi er nog eentje in anders..."

De Boo lijkt te weten wat komen gaat en schiet in de lach als Nuis hem nadoet. "Op de 1.000 meter, als ik nou buiten start, eindig ik dan ook buiten?" Een baanindeling die iedere schaatser kan dromen. Normaal gesproken. "En dan ook 1.08,14 rijden, dat is toch fantastisch?!"

De Boo: "Dat soort dingen, ik heb gewoon echt niet veel 1.000 meters gereden, dat komt er gewoon heel grappig uit."

Maar hoe snel zijn ontwikkeling ook gaat, De Boo realiseert dat hij er nog niet is. "In de trainingen rijd ik wel heel hard, maar in de wedstrijden zet hij me wel op meer dan een seconde. Er is dus nog wel wat te halen, zeg maar."

Nuis: "Je moet gewoon groeien en een perfecte rit neerleggen, dat komt met de jaren. Ik denk niet dat dat meteen gebeurt. Maar als het zo hard gaat, als je je bij de snelste jongens van Nederland rijdt, is de stap naar de top van de wereld ook niet zo groot."