Op naar mooie EK-zomer: met nieuw elan, meer keus en hopelijk minder blessures
In stijl kwalificeerde het Oranje van 2023, het Oranje van Ronald Koeman, zich voor het EK. Moeizaam, zonder sprankeling. Maar wie aandachtig kijkt, met een roze bril misschien, ziet het grotere, positieve plaatje.
Het was zaterdag in Amsterdam tegen Ierland (1-0) de negende interland van het jaar. Van Frankrijk, Kroatië, Italië en opnieuw Frankrijk werd verloren. Van Gibraltar, Griekenland, Ierland en wederom Griekenland en Ierland werd gewonnen.
Tegen de toplanden kwam Oranje tekort, tegen de mindere landen deed het Nederlands elftal wat het moest doen. Echt overtuigend was alleen de eerste helft tegen Griekenland in Eindhoven. Bij rust stond het toen al 3-0. Het was de wedstrijd van de systeemwissel, van 4-3-3 naar 3-4-3.
Zekerheidjes
Spits Wout Weghorst toonde na zijn WK-goals tegen Argentinië ook dit jaar zijn waarde. Hij scoorde thuis tegen Griekenland, uit tegen Ierland en was gisteren de matchwinner. Hij is de Nederlandse topscorer in de EK-kwalificatie.
Bekijk hieronder het interview van een geïrriteerde Wout Weghorst na afloop van de winst op Ierland.
Denzel Dumfries, net zo onverzettelijk. Heel belangrijk dit jaar met zes assists. Spelers waar je op kan bouwen. Zoals routiniers Daley Blind en Stefan de Vrij tegen de Ieren bevestigden dat Koeman ze nog steeds probleemloos kan inzetten.
Maar dat wist de bondscoach al. Zijn zekerheidjes.
Vernieuwing
Belangrijker was dat Oranje dit jaar nieuw elan kreeg, want dat was nodig. Om die toplanden volgend jaar wel te verslaan op het EK, moest het beter. De pech van de talloze blessures dwong Koeman mede tot vernieuwen en dat pakte in sommige gevallen uitstekend uit.
Frenkie de Jong, Memphis Depay, Matthijs de Ligt, Jurriën Timber, Justin Bijlow, Steven Bergwijn om maar wat namen te noemen. Ze waren er vaak niet door blessures. Alleen Virgil van Dijk, Xavi Simons en Wout Weghorst deden alle negen interlands mee.
De selectie werd breder. Negen spelers maakten tot nu toe hun debuut in 2023: Lutsharel Geertruida, Mats Wieffer, Joey Veerman, Tijjani Reijnders, Bart Verbruggen, Quilindschy Hartman, Jeremie Frimpong, Micky van de Ven en Brian Brobbey.
Wat kan Oranje zonder Frenkie de Jong? Weinig, was tot dit jaar het antwoord. Maar met de ontwikkeling van Reijnders kreeg Koeman een middenveldgeschenk uit de hemel. Verdedigend overtuigden Geertruida en Hartman, de Feyenoorders kregen een serieuze kans.
In die zin was het optreden van Jerdy Schouten tegen Ierland een tegenvaller. Met name voor rust leed de middenvelder te veel balverlies. De Champions League-vorm van de PSV'er bleef in het oranje achterwege. Achter de naam Schouten staat nog geen uitroepteken.
Bart Verbruggen liet na om in de concurrentiestrijd met Justin Bijlow terrein te winnen. Dat kwam door één hachelijk moment. De doelman van Brighton & Hove Albion liet een schot van Adam Idah door zijn benen glippen. Gelukkig voor Verbruggen telde het doelpunt niet, maar de slechte indruk bleef staan.
Afwachten
De keuze is reuze in de verdediging en over de keepers en middenvelders hoor je Koeman niet meer klagen, als iedereen fit is. Aanvallend is het afwachten. De aanval kan een impuls gebruiken. Zo is het wachten op de ware doorbraak van Xavi Simons.
Aan de werklust van de uitblinker van RB Leipzig ligt het zeker niet, een impuls geeft hij sowieso, maar in Oranje zit het hem nog niet mee, met nul goals en nul assists in tien interlands als voorlopige balans. Die impulsen moeten nog komen.
Een meevaller in het centrum van de aanval heeft Koeman nodig. Een echt fitte Memphis Depay is meer dan welkom, misschien tegen beter weten in.
Andere spitsen? Thijs Dallinga maakte op Koeman deze week een goede indruk. Oud-spits Wim Kieft sprak in De Telegraaf zijn geloof in Brian Brobbey (21) uit en Pierre van Hooijdonk stelde bij de NOS dat hij rekende op een oproep voor Bologna-spits Joshua Zirkzee (22).
Als dergelijke meevallers zich aandienen, als blessures minder talrijk zijn dan dit jaar, als Frenkie de Jong er weer bij is, kan het een een mooie zomer worden in Duitsland. De bondscoach weet van 1988 maar al te goed hoe mooi een Duitse zomer kan zijn.
