Terwijl lijst met dode voetballers groeit, begint Palestijns elftal aan WK-kwalificatie
"Ze leven nog", zegt Susan Shalabi, vice-voorzitter van de Palestijnse voetbalbond. Vanuit haar kantoor in Ramallah op de bezette Westelijke Jordaanoever haalt ze opgelucht adem.
Shalabi heeft het over drie spelers van het Palestijnse voetbalelftal uit Gaza. Voordat de oorlog uitbrak, lukte het al niet om ze Gaza uit te krijgen. En nu is dat al helemaal onmogelijk. "We maken ons grote zorgen. Nergens in Gaza is het nog veilig."
De drie spelers, Ibrahim Abuimeir, Khaled Al-Nabris, en Ahmed Al-Kayed, staan nu op de reservelijst voor de WK-kwalificatiewedstrijd die vandaag wordt gespeeld. Ze zijn de enige drie internationals van het Palestijnse elftal die uit Gaza komen. De rest speelt op de Westelijke Jordaanoever, of behoort tot de diaspora: Palestijnen die in het buitenland wonen.
Oorverdovende stilte
Shalabi staart in de verte, over het lege aangeharkte veld van het Faisal Al-Husseini Stadion in Ramallah, het thuishonk van het Palestijnse voetbal. Sinds 7 oktober ligt het voetbal hier compleet stil.
"De stilte is oorverdovend," zucht ze. Op de door Israël bezette Westelijke Jordaanoever, waar het hoofdkantoor van de Palestijnse voetbalbond staat, lopen de spanningen ook op. De competitie is gestopt, er wordt niet langer getraind.
Maar Shalabi is met haar hoofd vooral in Gaza. "We voelen ons machteloos. Er is niets dat we kunnen doen voor onze mensen daar. We zijn in shock over de buitenproportionele vernietiging van Gaza en het oplopende dodental. En ook over de internationale stilte, het feit dat de gebeurtenissen worden toegestaan."
Een paar dagen na het begin van de oorlog begon Shalabi namen door te krijgen van omgekomen voetballers, scheidsrechters, bondsmedewerkers en jeugdspelers van de academie in Gaza. Ze besloot de namen een gezicht te geven en hun foto's op een website te plaatsen . Ze scrollt omlaag. Tientallen foto's komen voorbij. Erboven staat een naam en soms wat meer informatie.
Shalabi gaat ze langs: Rachid Dabbour, speler bij de Gazaanse club Ahli Beit Hanoun. "Hij was kandidaat voor het nationale elftal. Bij een bombardement op 10 oktober is hij omgekomen."
Emad en Mohammad Akram Hijazi, talenten van de 'Score' jeugdopleiding in Rafah. "Twee broertjes, omgekomen samen met hun hele familie." Omar Al-Kilani. "Hij was een scheidsrechter van de voetbalbond, omgekomen bij een bombardement."
Zestig voetballers
De lijst is lang. Zo'n zestig dode voetballers staan erop en er komen regelmatig nieuwe namen bij. Yahia Manhal, coach van de Gazaanse club Shabab Rafah. Mohammad Al-Ghazali, jeugdspeler van de club Al-Sadaqa uit de tweede divisie.
"Ik noem het een plek van herdenking," zegt Shalabi over haar website. "De meeste slachtoffers zijn jeugdspelers."
Hij heeft zijn kinderen ondergebracht bij familieleden op verschillende plekken. Zodat hij ze niet allemaal tegelijk kwijtraakt als er een bom valt.
De Palestijnse voetbalbond heeft naast in Ramallah ook een afdeling in Gaza. Shalabi staat dagelijks in contact met haar collega's daar. "Ik probeer elke dag te bellen. Soms lukt het wel en soms niet."
De voorzitter van de Gaza-afdeling moest vluchten naar het zuiden van de Gazastrook, vertelt ze. "Hij is zijn gezin continu aan het verplaatsen. Hij heeft zijn kinderen ondergebracht bij familieleden op verschillende plekken. Zodat hij ze niet allemaal tegelijk kwijtraakt als er een bom valt."
Hoop
Ondanks de oorlog gaan de WK-kwalificatieduels van het Palestijnse elftal door. Het was geen makkelijke beslissing, maar wel een belangrijke. "Het geeft de mensen hoop dat het voetbalteam hen vertegenwoordigt."
Hoewel de Palestijnen geen eigen staat hebben, is er wel een nationaal voetbalelftal. Sinds 1998 wordt het officieel erkend door de FIFA. In 2015 en 2019 deed het team mee aan het Aziatisch kampioenschap, waar het strandde in de groepsfase.
Het Palestijnse elftal heeft zich ook geplaatst voor het komende Aziatisch kampioenschap dat in januari in Qatar van start gaat. Maar eerst staan twee kwalificatieduels voor het WK van 2026 op het programma. Vandaag een uitwedstrijd tegen Libanon, die in de Verenigde Arabische Emiraten wordt gespeeld, en dinsdag een 'thuisduel' met Australië in Koeweit.
Trainen in Jordanië
Eenvoudig was het niet om alle spelers het land uit te krijgen, vertelt Shalabi. Sinds de oorlog zijn de spanningen hoog. "De voetballers waren bezorgd. Ze wilden hun gezinnen niet achterlaten. Niemand weet of het hier ook zal escaleren."
"Uiteindelijk zijn ze allemaal gekomen en hebben we het team naar Jordanië gestuurd voor een trainingskamp. Dat was een dappere beslissing, waar ik groot respect voor heb."
Met een dubbel gevoel zullen de Palestijnse spelers op het veld staan. Want de lijst met dode voetballers die Shalabi bijhoudt, wordt elke dag langer. Ze kijkt naar een foto van een van de omgekomen jeugdtalenten in zijn trainingspak. "Ik vraag me af waar hij van droomde, wat hij wilde worden", zucht ze. "Het is te pijnlijk om naar te kijken."
