Nageeye hervindt zich na mislukt WK op tijd voor New York: 'Ik moest door, net als Ajax'
Daar stond hij dan, begin september, een week na zijn zo teleurstellend verlopen WK in Boedapest waar hij op de marathon na 27 kilometer moest uitstappen met 'ballonbenen'. Terug op Afrikaanse bodem, bij zijn gezin, stond hij klaar om een klein stukje te lopen als remedie tegen het zware gemoed na de onvrijwillige overgave op Hongaarse bodem.
Abdi Nageeye zei het vrijdag, via een videoverbinding met New York, met een lach. "Ik heb nog nooit van mijn leven zoiets meegemaakt. Ik keek naar buiten en het was alsof de weg waarop ik wilde gaan trainen tegen me wilde zeggen: wat doe jij hier?"
De nationaal recordhouder op de 42.195 meter was zo verbaasd dat hij zich liet overrompelen door de negatieve gedachte. "Ik was zelfs niet in staat om tien kilometer te joggen."
Gifbeker
Er zat voor Nageeye (34) weinig anders op dan de teleurstelling over het vermaledijde WK te accepteren en de gifbeker tot op de bodem te ledigen. "Er ging aanvankelijk geen minuut van de dag voorbij dat ik niet aan het WK moest denken. Ik heb er bewust voor gekozen om die negatieve gedachten niet te blokkeren. Het kon geen kwaad om me te laten plagen door de omstandigheden."
Grinnikend: "Ik moest linksom of rechtsom toch door. Net als Ajax."
Rouwproces
Twee weken duurde het rouwproces, daarna scheen gaandeweg de zon weer voor Nageeye. "Langzaam maar zeker realiseerde ik me weer dat ik een bevoorrecht mens ben. Ik ben blij waar ik sta en dankbaar voor het leven dat ik leid. Hoe meer ik dat besefte, hoe meer zin ik kreeg om te trainen."
En zie. "Ik kan me niet herinneren dat ik meer heb genoten van de voorbereiding op een marathon dan deze keer."
Twee maanden lang werkte hij naar de marathon van New York toe. De laatste major van het jaar, met start op de Verrazano-Narrows Bridge en finish in Central Park, kent een slordige 290 hoogtemeters. Het was de reden dat Nageeye zich terugtrok in de heuvels van het Keniaanse Kaptagat, waar het tijdens duurtrainingen tot soms wel veertig kilometer voortdurend op en af ging.
Annemiek van Vleuten
Nageeye trainde op het zwaar geaccidenteerde terrein in het zuidwesten van Kenia alleen en, naar eigen zeggen, ook weer niet. Na de breuk met zijn trainer Gary Lough in 2022 maakte hij voornamelijk zijn eigen trainingsschema's. Ditmaal liet hij zich, op afstand, adviseren door Louis Delahaije.
Ik heb nog nooit zo genoten van de voorbereiding op een marathon als deze keer
De bewegingswetenschapper werkte in het verleden onder meer met wielrenster Annemiek van Vleuten en voorzag ook voormalig wereldrecordhouder op de marathon Eliud Kipchoge van adviezen.
"We hebben een keer of vier overleg gehad over mijn trainingen, waarin we voornamelijk mijn schema's hebben doorgenomen. Op die manier heb ik me eigenlijk nooit alleen gevoeld."
Randzaken
New York, weet Nageeye inmiddels, vraagt vele malen meer dan louter een gedegen voorbereiding. In 2021 finishte hij er, in de hoedanigheid van vice-olympisch kampioen van Tokio, als vijfde. Hij was destijds niet bij de les. Te veel bezig met randzaken, weet hij nu.
Vorig jaar eindigde hij als derde, waar een hogere klassering voor het grijpen lag. Hij stapte in een oude valkuil, nadat de Braziliaan Daniel do Nascimento als een bezetene van start ging en zelfs onder het schema van het wereldrecord liep.
Kopwerk
"Ik liet me veel te veel verleiden tot kopwerk, omdat die jongen lange tijd uit zicht was. Achteraf gezien heeft dat me behoorlijk opgebroken en een hogere klassering gekost."
New York is nu eenmaal een marathon waarin het draait om strijd, waar het in andere steden meestentijds gaat om tijd. Het is een van de redenen waarom Nageeye zo graag van start gaat aan de Amerikaanse oostkust.
Wachten, wachten, wachten
"Voor marathons als die van New York moet je slim zijn en geduld hebben. Er is maar één tactiek en dat is dat je moet zien te overleven. De bruggen overleven en loeren op je kansen. Die zijn groot zolang je je kunt beheersen."
"Alleen die laatste vier, vijf kilometers tellen. Het is eigenlijk hetzelfde als het lopen van een olympische marathon. Daarin gaat het ook maar om één ding en dat is wachten, wachten, wachten. En, in mijn geval, vertrouwen op mijn eindschot."
Nageeye en New York lijken voor elkaar gemaakt. Nou ja, wat betreft de marathon dan. Voor het overige heeft hij, zoals hij het zelf zegt, 'echt helemaal niets' met de stad die nooit slaapt.
Donderdag slenterde hij door de straten, op zoek naar een winkel waar hij gezond eten kon kopen. Hij passeerde iconische locaties als Broadway en Times Square, maar werd er niet warm of koud van. Om over finishlocatie Central Park nog maar te zwijgen.
"Een park noemen ze dat. Ik zie alleen maar asfalt en mensen op fietsen die boos zijn als je daar hardloopt. Zodra ik klaar ben, keer ik onmiddellijk terug naar huis. Buiten de marathon heb ik hier werkelijk niets te zoeken."
