Pogacar soleert met kramp in dijen naar derde zege op rij in Ronde van Lombardije

In Lombardije kan niemand Tadej Pogacar bijhouden. De Sloveens kampioen van UAE heeft voor de derde keer op rij de Ronde van Lombardije gewonnen. De 25-jarige kopman kwam solo aan in Bergamo, nadat hij in de afdaling van de laatste zware beklimming van de dag, de Passo di Ganda, was weggereden uit een kopgroep met onder anderen zijn grote concurrent Primoz Roglic.

Roglic verloor de sprint in de achtervolgende groep (+0.52) van nummer twee Andrea Bagioli. Pogacars andere concurrent voor de zege in het vijfde en laatste monument van dit wielerseizoen, Remco Evenepoel, kwam als negende op flinke achterstand (+1.26) binnen.

De Belgisch kampioen loste snel op de Passo di Ganda, nadat hij al vroeg op de dag hard ten val was gekomen en een wond aan de elleboog had opgelopen.

Pogacar heeft dit seizoen twee wielermonumenten gewonnen. Na de Ronde van Vlaanderen in het voorjaar, nu de Ronde van Lombardije. Hij is de derde renner in de geschiedenis die 'De Klassieker van de Vallende Bladeren' drie keer achter elkaar (2021, 2022, 2023) heeft gewonnen. Alleen Fausto Coppi (1946, 1947 1948 en 1949) en Alfredo Binda (1925, 1926 en 1927) deden het hem voor.

Kramp in laatste kilometers

In de laatste 26 kilometer die Pogacar solo reed, leek het bijna nog mis te gaan toen de Sloveen op zijn dijen begon te slaan. Kramp in de finale. De UAE-ploegwagen kwam ernaast rijden en even later ging het weer.

Pogacar bevestigde na de finish dat het inderdaad kramp was. "Eerst in mijn rechter", grinnikte de winnaar. "Na de krampaanval dacht ik: het is klaar. Maar ik duwde door, ik probeerde mij zo aerodynamisch mogelijk te maken en voor te bereiden op de laatste spurt omhoog." Op die Colle Aperto, een puistje in het slot van de 238 kilometer lange koers, bouwde Pogacar zijn voorsprong zelfs nog uit.

"Het is een droom om solo aan te komen", zei de Sloveen, die nu naast wielergrootheden staat in de Noord-Italiaanse wielergeschiedenis. "Ik genoot van de laatste kilometers, ook al was het heel pijnlijk. Het is ongelooflijk."

De wielerwereld had vooraf gehoopt op een groots gevecht tussen de drie toprenners Roglic, Evenepoel en Pogacar, maar die strijd kwam er nooit.

Roglic kwam in zijn allerlaatste race na acht jaar in het geel-zwart van Jumbo-Visma al snel in moeilijkheden toen Pogacar versnelde op de Passo di Ganda. Toen was Evenepoel al gelost, omdat hij ogenschijnlijk te veel last had van zijn valpartij op 217 kilometer van de finish. De Belg ging tegen het asfalt en fietste met een ingepakte elleboog verder.

Geen lekker begin van de 117de editie van 'La classica delle foglie morte', zoals de bijnaam van de Ronde van Lombardije luidt, waarin het tempo eigenlijk geen moment naar beneden ging. De bijna 240 kilometer met daarin 4.646 hoogtemeters werden afgelegd met een gemiddelde snelheid van ruim veertig kilometer per uur.

Vanaf de eerste seconde was het opletten geblazen. De strijd om een plekje in de kopgroep was onstuimig en zelfs toen de zestien vroege vluchters de ruimte kregen, hield het peloton geen moment de benen stil.

Jumbo-Visma en Soudal Quickstep - deze weken verwikkeld in een fusiesoap die vrijdag ten einde kwam - probeerden de koers te controleren. Maar ze konden niet voorkomen dat Ben Healy op 80 kilometer van de streep als eerste uit het peloton een poging waagde.

Healy bleef lang voorop, maar het peloton, met vooral Jumbo-Visma op kop, bulderde bij het ingaan van de finale richting de Passo di Ganda, de laatste van zes beklimmingen van de dag. In dat tumult klapten outsiders voor de zege Mikel Landa, Richard Carapaz en Thibaut Pinot tegen het asfalt. Ze konden allemaal verder en dat was vooral voor Pinot een opluchting.

Het was de laatste koersdag in de carrière van de 33-jarige Fransman, die voor de negende keer de Ronde van Lombardije reed. Pinot, die vrijdagavond zijn trouwe fanclub zingend en vuurwerk afstekend onder zijn hotelraam aantrof en groots werd uitgezwaaid in een speciale 'curva Pinot' in finishplaats Bergamo, won 'Il Lombardia' in 2018.

Bij het opdraaien van de Ganda had het peloton de laatste vluchter teruggehaald en werden de toprenners al snel van de gewone stervelingen gescheiden. Elf renners bleven over. En daar zat Evenepoel al niet meer bij.

Met nog 32 kilometer tot de finish zag Pogacar dat Roglic in moeilijkheden zat en demarreerde. Vlak voor de top werd hij bijgehaald door Carapaz, Aleksandr Vlasov, Carlos Rodriguez, Bagioli, Adam Yates, Simon Yates en toch weer Roglic, maar door zich zonder angst in de afdaling te storten, reed Pogacar alsnog bij ze weg.

Solo kwam Pogacar zo'n 25 kilometer later over de streep en claimde zijn plekje tussen de grootste heren die ooit tussen de vallende Noord-Italiaanse bladeren op een fiets stapten.