Stuntduo na 'bizar' EK weer uit elkaar: 'Met twee dezelfde types bereik je wereldtop niet'
Anne van Eijk
Anne van Eijk
Eigenlijk zou Leon Luini afgelopen weekend aan zijn scriptie werken. De 22-jarige beachvolleyballer had in zijn planning alleen even geen rekening gehouden met de EK-finale. Niemand eigenlijk, want Luini hoorde pas drie dagen voor het toernooi dat hij een duo zou gaan vormen met de 23-jarige Yorick de Groot.
Het gelegenheidsduo boekte geheel tegen ieders verwachting in de ene na de andere zege in Wenen. Het bracht hen tot de finale, waarin ze hun meerdere moesten erkennen in de Zweedse titelhouders David Ahman en Jonatan Hellvig.
"Bizar, onvoorstelbaar", zoekt Luini een dag na het in ontvangst nemen van de zilveren medaille nog altijd naar woorden. "We begonnen zelf ook zonder enige verwachting aan het toernooi."
Korte voorbereiding
Het zilveren sprookje van Luini en De Groot begon precies een week geleden. "Ik zat er best een beetje doorheen", erkent Luini, die toen net te horen had gekregen dat zijn vaste partner Christiaan Varenhorst vanwege een blessure de EK aan zich voorbij moest laten gaan.
Maar de bond had een oplossing en liet de twee jonge twintigers aan elkaars zijde het Oostenrijkse zand betreden. "Waarom niet?", zegt Luini over die keuze. "We zijn allebei goede volleyballers en het is voor onze eigen ervaring alleen maar goed."
Slechts één training hadden de twee samen gehad in Wenen voordat het toernooi begon, vertelt De Groot, die samen met Boermans twee jaar geleden ook al eens zilver haalde op de EK. "Vanuit die ene training zijn we het toernooi ingegaan. Dat was best wel een chaotisch begin."
Ongewone combinatie
Ze begonnen dus zonder veel verwachtingen aan het Europese titeltoernooi. "Ook omdat we allebei verdedigers zijn", aldus De Groot, die het vervolgens wat verder uitlegt.
"Normaal gesproken speel je namelijk in het beachvolleybal altijd met iemand die aan het net de ballen blokkeert en een verdediger. De speler aan het net is vaak twee meter of zelfs langer. Leon heeft met Christaan iemand van 2,12 meter naast zich en ik met Stefan iemand van 2,05 meter."
Of zoals Luini het zegt: "De verdediger is vaak een kleine, handige jongen, de blokkeerder een lange vent."
Tijdens de EK moest Luini, die met zijn 1,97 meter net iets langer is dan de 1,92 meter lange De Groot, opeens de rol van blokkeerder innemen. De Groot: "We wisten dat het heel moeilijk ging worden, maar het is uiteindelijk ook maar een deel van het spel. Met goed serveren en verdedigen konden we een hoop punten goedmaken."
Lastig voor tegenstanders
Waar Luini en De Groot dus moesten wennen aan elkaar, was het voor de tegenstanders ook lastig om tegen een gelegenheidsduo aan te treden. "Zij hebben dan waarschijnlijk zoiets van: shit, we spelen tegen twee verdedigers. Dit móéten we wel gaan winnen."
De Groot: "Dat brengt bij hen een ander soort druk met zich mee, terwijl wij juist vrijuit konden spelen, omdat we zonder verwachting begonnen aan het toernooi."
En dat bracht de twee heel ver. Zelfs de regerend wereld- en olympisch kampioenen Anders Mol en Christian Sørum werden verslagen. De Groot: "Dat is het beste beachvolleybalteam van de afgelopen jaren. Heel bijzonder dat we daarvan wisten te winnen."
Luini, wiens oom Emiel Boersma elf jaar geleden ook EK-zilver veroverde, werd in het Weense beachvolleybalstadion aangemoedigd door zijn moeder (en voormalig topvolleybalster) Cintha Boersma en zijn oma Carla. "Ik kom uit een echte volleybalfamilie. Ze zijn altijd superbetrokken en geven vaak goedbedoelde tips."
"Soms is dat ook wel irritant, hoor", lacht de masterstudent Financiële Economie. "Maar dit toernooi hadden ze niks aan te merken."
Een voorbode voor een langere samenwerking? Luini "sluit het niet volledig uit" en ook De Groot ziet dat de twee "een hele goede combinatie" zijn. "Maar met twee dezelfde type spelers ga je niet de wereldtop bereiken", is Luini realistisch.
"En uiteindelijk wil Leon ook graag weer verdedigen", aldus De Groot. Na het zilveren succes en het "goede feestje" dat zondagavond daarop volgde, hopen de twee toch dat hun vaste partners snel weer wedstrijdfit zijn. "Zodat we allebei weer op de positie staan waar we onszelf prettig voelen."