'Rookmagiër' Djurovski op trieste dag terug bij Groningen: 'Er klopt iets niet'
Hij had niet bepaald een gelukkig moment uitgekozen om weer eens een wedstrijd van zijn oude club bij te wonen. Milko Djurovski had ook niet kunnen weten dat het duel van 'zijn' FC Groningen zondag met Ajax na amper negen minuten alweer afgelopen zou zijn.
Misschien schuilt er wel symboliek in het feit dat 'de rookmagiër' live aanwezig was toen rookbommen, die op het veld werden gegooid door supporters, een vroegtijdig einde maakten aan wat een mooie middag had moeten worden.
'Rookmagiër' rookt niet meer
'Rookmagiër'. Die bijnaam kreeg Djurovski na een Europa Cup-ontmoeting in 1989, toen hij namens Partizan Belgrado de spelers van Groningen tureluurs had gevoetbald, nadat ze hem voorafgaand aan de wedstrijd nog vooral de ene na de andere sigaret weg hadden zien werken.
Een flinke wolk tabaksrook omhulde Djurovski meestal ook tijdens zijn verblijf in Groningen, waar hij van 1990 tot 1994 speelde. "Ze noemen mij 'de rookmagiër', maar ik rook al drie jaar niet meer", lacht de nu 60-jarige oud-voetballer.
Het losbandige leven ("ik heb hier gerookt, gedronken en lol gemaakt") ligt achter hem. Djurovski: "Ik drink al meer dan twintig jaar niet meer. Ik ben in 1998 gestopt. Gezondheid komt met de jaren. Ik ben zestig en zo voel ik me ook."
'Levensgenieter en vrije geest'
Zijn prestaties in zijn eerste seizoen in het Oosterpark-stadion leverden Djurovski een (cult)heldenstatus op. De Macedonische spits maakte veertien goals en speelde een sleutelrol bij de ploeg, die achter PSV en Ajax, de derde plaats bereikte.
"Ik merkte dat de toenmalige selectie iemand nodig had om de boel op te schudden. Iemand moest de ploeg optillen", zegt Djurovski. "Ik denk dat ik daaraan heb bijgedragen. Uiteraard met meerdere goede, ervaren spelers als Jan Olde Riekerink, Jan van Dijk, Harris Huizingh en Henny Meijer."
In 2014 maakte Frank Heinen in het kader van zestig jaar betaald voetbal het onderstaande eerbetoon aan Milko Djurovski.
Djurovski: "Ik ben altijd al een levensgenieter en een vrije geest geweest. Of ik nu wel of niet speelde. Vrijheid is voor mij het allerbelangrijkste. Ik voetbalde ook zoals ik dat zelf wilde. Niemand hoefde mij uit te leggen wat ik moest doen. Maar dat was natuurlijk nooit met de bedoeling om de club te benadelen."
Sportieve malaise stemt Djurovski triest
Zoals iedereen met een wit-groen-wit hart betreurt Djurovski het huidige sportieve verval van FC Groningen, dat na dit seizoen zal degraderen. Hoewel hij de club nog steeds volgt vanuit Slovenië, waar hij nu woont, tast 'de rookmagïer' in het duister over het hoe en waarom.
"Ze hebben een fenomenaal stadion, volop publiek. Er is iets gebeurd, er klopt iets niet. Misschien hebben ze geen goede selectie samengesteld. Misschien hadden ze hier nooit op gerekend", aldus Djurovski. "Natuurlijk raakt het me. Dit is mijn club. Ik weet niet wat hier is misgegaan."
