De held van Knesselare stierf veel te vroeg, maar is nog niet vergeten
Als de Ronde van Vlaanderen zo'n vijftien kilometer onderweg is, passeren de renners Knesselare. Op grote schermen in het centrum van het dorp zullen op dat moment beelden te zien zijn van Bjorg Lambrecht. Ook wapperen er grote vlaggen met zijn beeltenis en er is zelfs een show met vier vliegtuigen van de lokale vliegclub.
Knesselare was de woonplaats van Lambrecht, die in 2019 op 22-jarige leeftijd om het leven kwam na een val in de derde etappe van de Ronde van Polen. Zondag is tevens de dag waarop hij jarig zou zijn geweest. Reden voor zijn nog altijd actieve supportersclub om een groot eerbetoon te organiseren.
'Ze mochten hem allemaal graag'
"Het is mooi dat ze hem blijven herinneren, dat biedt een zekere troost", zegt vader Kurt Lambrecht (53). Hij zit thuis op de bank. Achter hem hangt aan de muur een groot kleed met de tekst 'Niets blijft, niets gaat ten onder'.
Zijn zoon was geliefd in Knesselare, een dorp met zo'n vijfduizend inwoners waar iedereen elkaar kent. "Ze mochten Bjorg allemaal graag. Als hij door het dorp fietste, zwaaide hij naar iedereen, of dat nou Jan-met-de-pet was of de burgemeester."
"Wielrennen leeft hier enorm", zegt zus Britt (22). "Iedereen was wel met Bjorg bezig. Er werden busreizen georganiseerd naar zijn wedstrijden. Hij was een beetje de held van Knesselare."
Britt is sinds dit jaar zelf ook actief in het wielrennen. Ze is diëtiste bij Lotto-Dstny, de ploeg waarvoor haar broer fietste. "Dat is prettig, omdat ze weten wie ik ben", vertelt ze in de lobby van het hotel waar het team momenteel verblijft.
Ze is bezig met het invoeren van voedingsschema's in een app, zodat de renners precies weten wat ze wanneer moeten eten. "Zij vinden het allemaal nog steeds heel moeilijk om over Bjorg te praten."
Veelbelovende carrière
Bjorg Lambrecht stond aan het begin van een veelbelovende carrière. De goedlachse coureur werd samen met Remco Evenepoel en Jasper Philipsen gezien als de toekomst van het Belgische wielrennen. Een kleine, lichte klimmer met een felle eindsprint.
In 2019, zijn tweede jaar als prof, was hij bezig aan zijn doorbraak. Hij won het jongerenklassement van de Dauphiné, werd vijfde in de Waalse Pijl en zesde in de Amstel Gold Race.
Ik voelde direct dat het niet goed was.
Op 5 augustus knakte zijn carrière in de dop. Britt zat op dat moment aan haar bureau te studeren. Ze was alleen thuis, haar ouders waren mee naar Polen.
"Ik zag op mijn laptop een Facebookbericht van een vriend binnenkomen. Ik voelde direct dat het niet goed was. Vanaf dat moment is alles een soort waas. Ik werd gebeld door papa met het slechte nieuws. Al mijn vrienden kwamen naar mijn huis."
Betonnen rioolbuis
In de weken die volgden, werd duidelijk wat er mis was gegaan. Bjorg Lambrecht zat aan het begin van de etappe in het peloton, het had geregend. Hij reed over een wegdekreflector heen en raakte uit balans. Zijn stuur ging naar rechts en direct daarna naar links en hij schoot van de weg.
Hij viel in de sloot en botste hard met zijn bovenlichaam op een betonnen rioolbuis. Daarbij liep hij een grote scheur in zijn lever op. Hij overleed op de operatietafel.
Vader Kurt vindt het nog steeds moeilijk om te accepteren wat er gebeurd is. "Als je ziet dat andere renners veel zwaarder vallen dan Bjorg en dat het bij hem fataal is, terwijl anderen na zes maanden weer kunnen koersen... dat is moeilijk voor ons om mee om te gaan."
"Je probeert ermee te leven, soms van dag tot dag, soms van week tot week. Maar het is moeilijk om zo'n verlies een plek te geven."
'Gemis wordt steeds groter'
Dat geldt ook voor zus Britt. "De eerste twee jaar na zijn dood beseften we het eigenlijk niet. Je had het gevoel dat hij elk moment nog binnen kon lopen. Het gemis wordt steeds groter, omdat het besef er ook steeds meer is dat hij niet meer terugkomt."
Ze is veel met zondag bezig, zegt ze, meer dan ze had verwacht. "Het gaat zwaar zijn, maar we proberen het zo veel mogelijk als een positieve dag te zien. Als Bjorg erbij was geweest en de renners door Knesselare had zien rijden, dat had hij zeker supertof gevonden."
