Japans spreekt hij niet, maar het land smult van gepeperde honkballer Nootbaar
Japanse sushi-chefs houden hun hart vast. Ze moeten extra voorzichtig zijn, zeker bij hun gepeperde gerechten. Want in heel het land zijn de pepermolens uitverkocht.
Dat heeft alles te maken met de prestaties van het Japanse honkbalteam. Afgelopen nacht bereikten de Japanners de finale van de World Baseball Classic, na een thriller tegen Mexico.
Komende nacht spelen ze de finale tegen de Verenigde Staten, een team met dertig absolute vedetten uit de Major League. De meeste aandacht gaat uit naar de 31ste Amerikaan in de finale, die voor Japan uitkomt. Een speler die twee weken geleden nog anoniem over straat kon lopen in Tokio, niemand die hem had herkend.
Nederlandse wortels
Inmiddels weet iedere Japanner wie Lars Nootbaar is, iedereen doet zijn pepermolengebaar na. En dan heeft het verhaal ook nog een Nederlandse oorsprong.
Laten we eerlijk zijn: de Amerikaanse selectie zou Nootbaar nooit gehaald hebben. In hem zit een degelijke, maar geen spectaculaire slagman. Als centrale buitenvelder blinkt hij vaker uit met spectaculaire vangballen, maar dat is niet genoeg voor een sterrenstatus.
Hij werd in 2018 pas in de achtste ronde gedraft door St. Louis Cardinals. Het afgelopen seizoen begon hij nog als vierde buitenvelder, waardoor hij weer buiten de boot zou vallen.
Door blessures van zijn concurrenten kreeg hij toch zijn kans. En die greep hij. Sterker, ook in St. Louis is Nootbaar uitgegroeid tot een publiekslieveling.
'Nooooooooooot'
De cultstatus van Nootbaar in St. Louis begon vanwege zijn opvallende naam. Op sociale media buitelden de fans over elkaar heen met grappen over exclusieve chocoladerepen met speciale noten.
Nootbaar zelf zag er de humor wel van in, zo bleek toen hem gevraagd werd een paar van de leukste tweets voor te lezen.
Het uitspreken van zijn achternaam bleef echter problematisch. Alleen 'Noot' was een stuk simpeler. Tegenwoordig schalt 'Noooooooot' van de tribunes in Busch Stadium als Nootbaar naar de slagplaat loopt.
En dat is niet het enige waarom Nootbaar nu al een cultstatus bezit.
Pepermolen
Wanneer en waarom hij het gebaar bedacht, weet Nootbaar zelf ook niet meer precies. Na elke honkslag balt hij zijn vuisten voor de borst en maakt hij een malende beweging, als een pepermolen.
'Grind the pepper' is het gaan heten in St. Louis, waar t-shirts van twee malende vuisten afgelopen seizoen al over de toonbank vlogen.
"Het gaat om 'grinding'", verklaarde Nootbaar eens. "Dat je tot het uiterste gaat om een honk verder te komen, dat je alles eruit haalt wat erin zit. Daar gaat die pepermolen over."
Het tekent Nootbaar. Een groot talent, maar geen honkbalvedette. Zijn doorzettingsvermogen is enorm, geholpen door een onbegrensd enthousiasme en een flinke dosis humor.
Beroemde overgrootvader 'zonder humor'
Zijn bijzondere naam dankt Nootbaar aan overgrootvader Max, die geboren werd in Hamburg in een gezin met Nederlandse wortels.
In 1884 maakte de pas 18-jarige Max Nootbaar de oversteek naar New York, op zoek naar een nieuw en beter bestaan. Toen zijn zoon Henry - de opa van Lars - in 1908 in Chicago geboren werd, was Max landelijk bekend als de crimefighter van Chicago.
In de onderwereld stond hij bekend als 'een man zonder gevoel voor humor', wat voor een ordehandhaver in een wereld vol corruptie als compliment beschouwd kan worden.
Zoon Henry koos een andere richting en werd een succesvol zakenman in Los Angeles. Een groot sportman zat niet in hem, maar wel drukte hij zijn stempel op het honkbal. Kort na de Tweede Wereldoorlog speelde hij zelfs een rol in het Nederlandse honkbal.
In de zomer van 1948 legde een vrachtschip vol honkbalspullen aan in de haven van Rotterdam. Na de Tweede Wereldoorlog was er in Nederland een chronisch gebrek aan handschoenen, ballen, tenues en schoenen.
En knuppels natuurlijk, want die waren tijdens de Hongerwinter allemaal opgestookt.
Neptunus
Sporthistoricus Jurryt van der Vooren vond uit dat een brief van Jan van Riet, voorzitter van de Rotterdamse honkbalclub Neptunus aan de basis had gelegen van de zending.
Van Riet vroeg het vermaarde New York Yankees om hulp en ontving een eerste lading met negen honkbalpetten, waaronder een exemplaar van de honkballegende Joe DiMaggio.
Daar bleef het niet bij. Van Riet ontving later namelijk een telegram vanuit New York dat 'een landelijke actie was begonnen voor jullie honkbalmateriaal'.
Ook aan de Amerikaanse westkust werd gehoor gegeven aan de oproep. Voortrekker daar was een zakenman met een Nederlands klinkende naam: Henry V. Nootbaar.
Opa Nootbaar overleed in 2016 op 108-jarige leeftijd. Hij heeft zijn honkballende kleinzoons nog aan het werk gezien in het naar hem vernoemde honkbalcomplex van de University of Southern California (USC), want daarin investeerde hij flink.
Zijn droom was om Lars in de Major League te zien. En vast ook in de finale van de World Baseball Classic. Maar... voor Japan?
Helemaal uit de lucht gegrepen is het ook weer niet. Nootbaar heeft namelijk een Japanse moeder, Kumike. Zijn volledige naam is Lars Taylor Tatsuji Nootbaar.
Sinds zijn jeugdjaren wil Nootbaar al voor Japan spelen, maar zat Japan wel op hem te wachten? Nog nooit was een speler die buiten Japan geboren was uitgenodigd voor het Japanse team.
Ohtani zelf polste Nootbaar
Toen niemand minder dan Shohei Ohtani zelf, de superster van het Japanse honkbal, hem polste voor het Japanse team hoefde Nootbaar niet lang na te denken. Via zijn tolk, dat wel. Want Japans spreekt Nootbaar nog niet.
Vanaf de eerste wedstrijd in de Tokyo Dome heeft Japan zijn Amerikaanse zoon en diens pepermolen in de armen gesloten.
