Alleskunner Schouten bewijst met marathontitel wéér ongelijk coach Anema
Ze had zich nog wel zo voorgenomen om het er in de zomer na haar olympische succesjaar eens flink van te nemen. Lange vakantie? Doen! Als in haar jonge jaren de Noord-Hollandse kermissen afstruinen? Check!
Het waren plannen en het bleven plannen. Want in plaats van te luieren op een tropisch bountystrand, met kokosnoot binnen handbereik in de verkoelende schaduw van een palmboom, vond Irene Schouten zichzelf een half jaar geleden terug op de asfaltwegen van Colombia, waar ze de skeelers onderbond en de basis legde voor een nieuw en succesvol schaatsseizoen.
Sabbatical?
Een sabbatical? Waarom zou ze? "Ik wil nu eenmaal altijd beter worden. Want er zit nog meer in dan er tot op heden uit is gekomen."
Het jaar 2023 was nog geen zeventien uur oud of Schouten wist weer waarom het ook alweer loont om twaalf maanden per jaar de schouders eronder te zetten. Op het schuurpapierijs van de onoverdekte Amsterdamse Jaap Edenbaan, volgens mensen met hang naar nostalgie de mooiste ijspiste van Nederland, werd ze voor de zevende maal op rij nationaal kampioene op de marathon.
En dat terwijl Schouten zondag in Amsterdam verre van fit aan de start verscheen. Griepverschijnselen noopten haar ertoe in de dagen voor de wedstrijd de ambities bij te stellen. Tijdens de laatste acht edities van het NK eindigde ze nooit buiten het podium. In 2015 was het de laatste keer dat ze genoegen moest nemen met de tweede plaats.
Ineens was het voor Schouten niet de vraag met hoeveel overmacht ze ditmaal zou winnen, maar of ze wel sterk genoeg was om de wedstrijd uit te rijden.
Prikkelende woorden Anema
Dat ze in de eindsprint desondanks met betrekkelijk gemak leek af te rekenen met ploeggenote Marijke Groenewoud, toonde eens te meer aan op welke eenzame hoogte Schouten staat. Onder alle omstandigheden is ze nu eenmaal een klasse apart. En dat hield zelfs haar trainer Jillert Anema voorafgaande aan jaargang 2022/2023 niet voor mogelijk.
De eigenzinnige Fries vertelde Schouten dat hij het na-olympisch jaar zonder hooggespannen verwachtingen in ging. Hij kende immers geen enkele meervoudig olympisch kampioen die in het jaar na de Spelen uitmuntend presteerde.
Woorden die hun uitwerking niet misten bij zijn pupil. "Ik dacht: daar ga ik verandering in brengen."
Op nadrukkelijk eigen verzoek pakte Schouten de zaken anders aan. Het na-olympische jaar is voor veel sporters immers een uitgelezen moment om de zaken rigoureus anders aan te pakken.
"Verandering is nodig om nieuwe energie te tanken", wist ook Schouten. "Soms is het goed om over te stappen naar een andere ploeg, om niet wéér voor de zoveelste keer dezelfde route te volgen met dezelfde trainingskampen op altijd maar dezelfde plekken. Ik ben bij dezelfde ploeg gebleven, maar heb wel een aantal veranderingen doorgevoerd."
De wijk nemen naar Colombia om daar tussen twee seizoenen door te skeeleren was zo'n nieuwe prikkel die zijn uitwerking niet miste. Het paste naadloos in een fase van haar leven waarin alles plotseling anders is, als uitvloeisel van haar drie gouden medailles en die vaak vergeten bronzen olympische plak.
Status
"Mijn status is veranderd. Er wordt altijd van alles van me verwacht. Terwijl het heel moeilijk is om het vorig seizoen te overtreffen."
Ze is bovendien iemand geworden om wie de buitenwereld niet heen lijkt te willen gaan. "Iedereen wil iets van me. Foto's, selfies, handtekeningen." Tijdens een betrekkelijk kleine wedstrijd als het World Cup-kwalificatietoernooi, eind oktober, meldden zich twee bussen vol supporters voor de deur van Thialf. Ze had in Heerenveen zelfs te maken met kinderen die spontaan in huilen uitbarstten als ze haar zagen.
"Best wel bijzonder", heet dat in nuchter Westfries. "Zulke dingen overkwamen me vorig jaar niet."
Bekijk hieronder een reportage uit september over het trainingskamp van Irene Schouten in Colombia.
En dat terwijl het, zo weet Schouten, een jaar is waarin het niet heel erg is wanneer ze onverhoopt minder rijdt. Het laat onverlet dat Schouten elke dag de ijzers onderbindt om beter te worden.
"Anders had ik er wel een jaar tussenuit kunnen gaan. Dat is in Nederland alleen 'not done' richting sponsoren. Ik ben bovendien te gretig om de teugels te laten vieren."
Piek tijdens WK afstanden
Anders dan in de twee jaar ervoor, toen in de trainingen het accent lag op de allround, is Schouten deze jaargang teruggekeerd naar Anema's marathonprogramma om een basis te leggen.
"Ik moet veel duurwerk doen om uiteindelijk steeds sneller te worden. Aan het einde van het seizoen, tijdens de WK afstanden in Heerenveen, moet op de drie en vijf kilometer de piek liggen."
Over twee maanden moet ze het in Thialf immers hebben van haar inhoud en blijft de verschroeiende eindspurt die haar zondag de zevende opeenvolgende marathontitel opleverde, in de kast. Alleskunner Schouten zal zich ook op die afspraak melden en er alles aan doen om Anema ook dan van zijn ongelijk te overtuigen.
