Henk de Jong over leven in onzekerheid: 'Heb geluk dat ik beetje bekend ben'

Hoe gaat het nu echt met Henk de Jong? Sinds hij voor de derde keer noodgedwongen terugtrad als trainer van SC Cambuur, werd het angstvallig stil. En ook voor hem zelf.

Tot hij laatst op de boot naar Vlieland stond en plotseling een berichtje kreeg.

"Een internist benaderde me via LinkedIn. Zijn vrouw had precies hetzelfde als ik en die is geholpen. Ik was zo hyper dat ik dat bericht kreeg, dat eindelijk iemand snapte wat ik had", vertelt hij opgetogen in gesprek met de NOS. "Ik heb het geluk dat die dokter contact heeft gezocht."

Cyste

Ruim een jaar geleden werd er een cyste ontdekt in het hoofd van De Jong. Dankzij de bekendheid die een leven in de schijnwerpers van de voetballerij hem opleverde, is er dus hoop.

Toch heeft hij ook moeite met het stempel van bekende trainer.

Het verhaal van Henk de Jong (58) is dat van een simpel voetballertje uit Drachten dat het schopte tot de selectie van profclub sc Heerenveen, toen nog actief in de eerste divisie. Na zijn loopbaan als speler begon ook zijn leven als trainer bij VV Drachtster Boys. Toen leerde hij ook Diana kennen. Zijn huidige vrouw stond er achter de bar.

"Ik ben opgeklommen als normale amateurtrainer. Heb bij prachtige clubs gezeten. En dan breekt het je in een keer af. Dat is wel frustrerend."

Berichtje van Jürgen Klopp

De Jong zit nog vol dromen en ambities, maar de vraag is in hoeverre het leven met een cyste hem toestaat verder te schrijven aan zijn jongensboek. Hij kreeg een beterschapswens van Jürgen Klopp en Pepijn Lijnders, met de uitnodiging om eens een kijkje in de keuken te komen nemen bij Liverpool, een van de grootste clubs ter wereld.

Vooralsnog is een simpel ritje in de auto hem al te veel. Het flitsen van de felle lichten in het verkeer. "Dan begint het met activeren, dan komt het weer."

Door stress, druk en spanning kan hij dan zelfs bijna niets meer zien en wordt hij door zijn lichaam gedwongen een slaapje te doen om weer op krachten te komen. "Ik ben ondertussen dertien maanden verder, en het wordt alleen maar minder", ervaart hij. "Je wordt heel vermoeid. En dat wordt verhevigd. Het belemmert je leven. Het is een heel vervelende situatie."

En steeds sluit De Jong op dezelfde manier af, als hij het over zijn ziekte heeft. "Er zijn ergere dingen in het leven."

De Jong is de uitzonderlijk gewone man in de voetballerij. In een wereld van het grote geld, status en uiterlijk vertoon. Trainer van een volksclub, maar wel - zoals hij dat altijd zegt - een heel bijzondere. Zijn onbegrensde optimisme droeg eraan bij dat SC Cambuur met beperkte middelen boven zichzelf uitsteeg in de eredivisie.

"Cambuur stond op Europees voetbal toen ik dit kreeg. We waren al bijna gehandhaafd in de winterstop, man."

Einde van een tijdperk

Twee keer trad hij tijdelijk terug, de derde keer berichtte zijn club stellig over het einde van een tijdperk. "Ik voelde het zelf wel aankomen dat het de verkeerde kant op ging. Het was eigenlijk wel een opluchting", zegt hij nu, twee maanden later.

De stem van Diana had de doorslag gegeven, toen ze recht in zijn gezicht zei: "Henk, je moet nu stoppen." Hij liep de deur uit bij Cambuur en keerde er sindsdien niet meer terug.

De Jong nam zijn rol als trainer veel breder dan alleen de verantwoordelijkheid over de A-selectie. Hij was ook een soort manager van de club. Hij mist het om door de gangen van het stadion te lopen en zijn betrokkenheid te tonen bij het werk van iedereen die hij er tegen het lijf loopt. Goeiemorgen hier, goeiemorgen daar.

"Ik was ook blij dat het stopte, omdat ik niet meer de power had om Henk de Jong te zijn. Dan valt mijn kracht ook weg."

Nu wordt hij zelf aangesproken. Op de boot. Op straat. En in de stad. Hij is nu vooral Henk de Jong die zijn leven opnieuw probeert in te richten. Hij is al meerdere keren aangeschoten door lotgenoten. En dat raakt hem, het stimuleert hem zelfs. Zoals hij in het verleden zelf altijd de grote animator was voor zijn omgeving.

Dit verhaal van De Jong moet ook het hoofdstuk worden waaruit alle andere mensen die getroffen zijn, zoals hij, kracht kunnen putten. Houvast bieden aan misschien wel duizenden mensen die hetzelfde hebben als hij en nog steeds in de onzekerheid leven of ze ooit nog van hun kwalen en beperkingen verlost kunnen worden.

"Ik kan de hele wereld aan, maar ik word belemmerd", omschrijft De Jong zijn gevoel. "Ik hoop dat ik hulp krijg."

Komende weken

De komende weken verwacht hij duidelijkheid. Tot die tijd zijn de rollen in huize De Jong omgedraaid. Diana leidt de webshop, Henk pakt de dozen met bestellingen in. En daar haalt hij veel voldoening uit. Zoals uit meer kleine dingen in zijn leefomgeving. Dingen waar hij nooit bij stilstond in de jaren waarin hij roofbouw pleegde op zijn lichaam en gezinsleven als fulltime hoofdtrainer.

Vier weken geleden overleed zijn vader aan een tekenbeet. Iets onbenulligs, noemt hij het. Maar hij beseft des te meer dat het mooie leven zomaar voorbij kan zijn.

Het is een zwaar jaar geweest, maar door alle hulp en steunbetuigingen staat hij er niet alleen voor. En kan hij toch nog een beetje Henk de Jong blijven in al zijn positivisme. "Ik heb gewoon geluk dat ik in Nederland een beetje bekend ben."

"En ik hoop niet alleen dat ik zelf geholpen kan worden, maar dat ik ook andere mensen kan helpen", wenst hij. "Dan krijg je dus wel een behoorlijke operatie, want ze moeten je hoofd in."

Na een korte stilte: "Dat is wel risicovol, maar dat neem ik op de koop toe."