Gravelspecialisten zien Van der Poel op startlijst WK: 'Schrikken natuurlijk'
Peter Sagan, Greg Van Avermaet, Zdenek Stybar, Aleksej Loetsenko, Magnus Cort Nielsen, Miguel Ángel López, Mathieu van der Poel.
"Schrikken natuurlijk", bekent Jasper Ockeloen, nadat hij de startlijst voor het eerste WK gravelracen van zondag onder ogen had gekregen. "Niet normaal. Er staan wel twintig serieus goede profs op de lijst. En ook niet de minsten."
Tot Van der Poel vorige week zijn deelname bekendmaakte, dachten doorgewinterde gravelprofs als Ockeloen en Ivar Slik onderling te gaan strijden voor de eerste regenboogtrui in de steeds populairder wordende fietsdiscipline.
"Bij de wegprofs is het wel de vraag hoe serieus ze het nemen", denkt Ockeloen. "Ze hebben sowieso minder ervaring en zijn misschien ook wel wat minder gemotiveerd dan wij. Voor ons is dit WK gewoon een hoofddoel."
Bakermat van het gravelen
De Verenigde Staten mag je gerust de bakermat van het gravelracen noemen. Laurens ten Dam effende de (grind)weg in het Amerikaanse circuit en in zijn spoor volgden Ockeloen, Slik, Piotr Havik en zelfs Thomas Dekker. Met succes.
Ockeloen was dit jaar de beste in Gravel Locos. En Slik won een loodzware editie van Unbound, de zwaarste en meest prestigieuze gravelrace op de kalender. 'Dutch mafia', zo worden ze inmiddels genoemd.
Bekijk hieronder hoe Ivar Slik de eerste Nederlandse winnaar werd van de gravelhoogmis Unbound. Laurens ten Dam werd vierde, Jasper Ockeloen twintigste.
"Gravelen is een beetje old school", zegt Slik. "Er zijn geen volgwagens, je moet voor jezelf zorgen. In Amerika rijd je met een camelback met water op je rug en heb je de zakken vol met pluggen om gaatjes in je band te stoppen."
"Mensen kopen geen kaartje om te komen kijken, maar om mee te doen", vult Ockeloen aan. "Voor en na de wedstrijd is het een soort festival. Deze UCI-wedstrijden hebben meer een topsportsfeer."
Dringen tussen de WorldTour-renners
Dinsdag en woensdag verkenden Slik (29) en Ockeloen (32) het WK-parcours in het Italiaanse Veneto. De mannen moeten 190 kilometer afleggen van Vicenza via Padua naar Citadella.
"Het eerste uur is best wel technisch, met wat hoogtemeters en zelfs een paar stukjes single track", vertelt Ockeloen. "Dat vind ik wel heel gaaf. Het zal wat meer dringen worden met 150 man, maar daar heb ik wel vertrouwen in. Daarna wordt het wel een stuk simpeler en vlakker. Het zou best kunnen dat het wat meer op een wegwedstrijd gaat lijken."
"Het parcours is niet heel moeilijk", aldus Slik. "Op grind heb je niet veel profijt van in een peloton rijden. Je moet toch gewoon die wattages trappen. Ploegentactiek is ook best wel ingewikkeld. Normaal blijft de sterkste over, maar dit gaat anders worden."
Amerikaanse top ontbreekt
Juist de Amerikaanse toppers ontbreken op dit WK. Geen Ian Boswell of Peter Stetina. Ook Keegan Swenson, de nummer twee van Unbound achter Slik, ontbreekt in Italië, nadat hij onverwacht aan de start had gestaan bij de WK op de weg in Australië.
"De Amerikanen moeten nog aan het idee wennen", denkt Slik. "En Laurens doet ook niet mee."
Getuige onderstaande tweet heeft Laurens ten Dam verplichtingen met zijn voetballende zoons op de dag van het WK:
"Dit wordt het eerste WK gravel", vult Ockeloen aan. "Pas de laatste week is het ontploft qua publiciteit en deelnemers. Dat hebben die gasten waarschijnlijk onderschat. Ik denk dat er volgend jaar wel wat meer gaan komen."
"Ik had twee grote doelen dit jaar: Unbound en het WK gravel", vertelt Slik. "Toen ik Unbound won, merkte ik al hoe het leefde. Als je deze eerste regenboogtrui pakt, ga je toch voor altijd de boeken in".
Twee regenboogtruien onder één dak?
Of zou het kunnen dat er straks twee regenboogtruien hangen in huize Ockeloen? Riejanne Markus, Nederlands kampioene op de weg en vriendin van Ockeloen, start zaterdag bij het WK gravel voor vrouwen (139,2 kilometer) op hetzelfde parcours als de mannen.
"In theorie zou dat kunnen", lacht Ockeloen. "Maar ik denk dat voor mij de overwinning niet realistisch is. Van Van der Poel verlies ik natuurlijk 999 van de 1.000 keer. Ik zou al heel blij zijn met een toptien. En Riejanne heeft nog nooit een gravelrace gereden. Sterker, morgen krijgt ze haar gravelfiets pas. Het is meer een leuk experiment."
Bij het eerste WK gravel voor vrouwen krijgt Markus te maken met onder anderen Pauline Ferrand-Prévot, die haar collectie regenboogtruien - weg, veld en mountainbike in drie disciplines - graag wil opkrikken.
Wat er ook gebeurt, zondag staat ze langs de weg met bidons en gelletjes voor haar vriend. Is dat andersom ook zo?
"Nou, daar heb ik wel over nagedacht", vertelt Ockeloen plichtsbewust. "Ik wil het graag doen, maar het is toch best wel vermoeiend omdat je die spanning meevoelt. Dus ik denk niet dat het een goede voorbereiding is. Maar ik ga zeker wel even kijken zaterdag."
Ockeloen won twee van de elf wedstrijden in de UCI World Gravel Series, de serie gravelwedstrijden die uitmonden in het WK. Havik won er één en Slik reed verschillende ereplaatsen bijeen.
Terpstra is er niet bij
En in het Franse Millau was Niki Terpstra de beste. Dit WK is Terpstra verhinderd. Hij rijdt namelijk zijn laatste wedstrijd als profwielrenner over de deels onverharde wegen van Parijs-Tours.
Volgend jaar dan maar? Slik ziet het wel voor zich. "Niki en ik wonen allebei in Bergen en we trainen vaak samen met Noord-Hollands Best, een groepje waartoe ook Ten Dam, Ramon Sinkeldam en Cees Bol behoren. "Volgens mij is hij wel aangestoken door het virus."
"Er gingen zelfs geruchten dat Tadej Pogacar zou meedoen aan het WK", besluit Ockeloen. "Maar volgens mij had hij dan nu al op de startlijst moeten staan." Het moet voelen als een opluchting.
