Na ruim 6 jaar begint het proces tegen terreurverdachten aanslagen Brussel

• Aïda Brands

  redacteur Brussel

In Brussel start vandaag voor veel Belgen het proces van de eeuw. De negen verdachten van de bloedige aanslag in Brussel op 22 maart 2016 komen voor de rechter. Bij die bomaanslagen op metrostation Maalbeek in Brussel en de luchthaven Zaventem kwamen 32 mensen om het leven en meer dan 340 mensen raakten gewond.

Al dagen blikken Belgische media vooruit op de rechtszaak. Volgens justitie horen de negen mannen tot dezelfde terreurcel die verantwoordelijk was voor de aanslagen in Parijs eind 2015. Zo staat de enige aanslagpleger, Salah Abdeslam, die Parijs overleefde nu ook terecht voor de aanslagen in Brussel. Hij kreeg begin van deze zomer al een levenslange straf opgelegd in Frankrijk.

Hoewel de aanslagen in Brussel inmiddels 6,5 jaar geleden zijn, voelen veel slachtoffers nog altijd de gevolgen. Inne de Bruyn is die ochtend op het vliegveld met haar twee dochters en man. Ze zijn vroeg op Zaventem rekening houdend met de lange files in de ochtend tussen Antwerpen en Brussel.

Ze ontbijten samen bij een koffietentje op de luchthaven wanneer ze een oorverdovende knal horen. "Na de eerste ontploffing had mijn man gelijk door dat het om een bom ging. We hebben onze kinderen onder een tafel gebracht en zijn over ze heen gaan liggen. Toen ging de tweede bom", zegt De Bruyn.

Ze komt er samen met haar gezin relatief goed vanaf. Wel heeft haar man nog altijd last van oorsuizen. Een paar maanden na de aanslag hoort ze van de officier van justitie dat ze nog meer geluk hadden dan ze al dacht. De derde aanslagpleger die op het laatste moment besloot zijn tas niet tot ontploffing te brengen, zat slechts 5 meter van De Bruyn en haar gezin vandaan.

Nog elke dag denkt ze terug aan die momenten op het vliegveld. "Je hebt een vorm van constante waakzaamheid. Je bent altijd aan het kijken waar is de ingang, wie er bij je in de buurt staat. Je bent continu aan screenen. Dat is heel vermoeiend", vertelt De Bruyn. Zij en haar man slapen sinds de aanslagen ook niet meer samen omdat ze beiden nog elke nacht wakker schrikken van nachtmerries. Voor het hele gezin is dit proces belangrijk. De zitting van vandaag volgen ze vanuit huis maar ze willen er bij de inhoudelijke behandeling bij zijn.