Praktisch vergeten prof in Nederland, maar eeuwige legende van Dundee United

• Oscar van der Horst

  redacteur NOS Sport

In Nederland is Guido van de Kamp de man die regelt dat er afvalcontainers op bouwterreinen komen te staan. In Schotland is hij tot op de dag van vandaag een held bij voetbalclub Dundee United, donderdag tegenstander van AZ.

En soms krijgt hij ineens een telefoontje, dat hem vanuit Noord-Brabant weer terugvoert naar die wondere wereld. Zoals nu.

Van de Kamp (58) was in Nederland reservekeeper bij FC Den Bosch en NEC, tot hij via een gelukje in Schotland belandde en onderdeel werd van een legendarisch elftal. "We haalden voor de zevende keer in de clubgeschiedenis de bekerfinale. De vorige werden allemaal verloren door Dundee United, maar van deze dag is me alles bijgebleven."

Zeg geen Dundee, benadrukt Van de Kamp. Want dan bedoel je die andere club van de stad, letterlijk aan de overkant van de straat. Ook al is de derby volgens hem een zuiver sportieve. En niet met diepere gronden, zoals die tussen Celtic en Rangers of die tussen Hearts en Hibernian.

Nergens in het Verenigd Koninkrijk zijn echter twee stadions te vinden die dichter bij elkaar liggen dan die in de vierde stad van Schotland. Dens Park, van FC Dundee. En Tannadice Park, waar AZ tegen Dundee United speelt. "En dus word ik al door supporters gebeld of ik meega."

De hele stad oranje

Het waren dezelfde fans die de stad oranje kleurden, in de lente van 1994. Glasgow Rangers was al kampioen en winnaar van het tweede bekertoernooi. "Ze gingen vol voor de treble, de drie nationale prijzen. Maar wij wonnen met 1-0, door een te korte terugspeelbal kort na rust. Eerst een inzet tegen de binnenkant van de paal en in de rebound was het raak."

De ontlading was enorm op Hampden Park, het nationale stadion in Glasgow. En een dag later nog een keer, toen in Dundee de huldiging plaatsvond.

"Het is zeker niet zo dat ik de held van de dag was, want we speelden gewoon een prima wedstrijd. Ik kan me nog wel reddingen herinneren op inzetten van Alexei Mikhailichenko en Mark Hately. En Duncan Ferguson kwam nog in de ploeg, dat was toen al een beest in de spits. Die speelde het jaar daarvoor nog bij ons."

Het Schotse voetbal gaf Van de Kamp een tweede leven als voetballer, doordat hij een paar keer precies op het goede moment op de goede plek was.

Voldaan kijkt hij ook zeker terug op zijn tijd bij FC Den Bosch, ook al kwam hij daar maar sporadisch in actie. "Ik heb daar alle mooie seizoenen in de eredivisie meegemaakt, zeg maar de Panasonic-jaren. Maar ik had nou eenmaal Jan van Grinsven voor me als keeper. Als ik daar de concurrentiestrijd van had willen winnen, had ik hem denk ik moeten opsluiten."

Om na de degradatie nog een jaartje op het hoogste niveau door te gaan als reservekeeper bij NEC, bleek een gouden greep.

"Wilfried Brookhuis was geschorst, dus mocht ik tegen het eind het seizoen de derby tegen Vitesse keepen. Dat was op Monnikenhuize, toen nog. En daar stond wat prestige op het spel. De manager van Dundee United zat op de tribune voor Cees Lok. Maar nadat ik in die wedstrijd de nul had gehouden, meldde hij zich meteen bij mij."

Daar hoefde hij geen twee keer over na te denken.

Hij zal de kennismaking met het Schotse voetbal nooit vergeten. "Na de eerste de beste hoge voorzet lag ik twee meter buiten het veld tegen de reclameborden en kreeg ik ook nog een corner tegen. Ja, daar leer je wel wat van. En die mentaliteit heb ik ook daarna wel meegenomen."

Schotland was in die tijd nog een vaste klant op de grote eindtoernooien, ook bij Dundee United speelde Van de Kamp samen met een paar internationals uit die tijd.

De passie, de beleving. En dat elke wedstrijd weer. Het was volop genieten, wedstrijden waar de vonken vanaf vlogen. "Die Schotten hebben een karakter, die blijven doorgaan. Dat is ook AZ nu kan verwachten, een ploeg die tot het eind zal vechten. En met ook best een paar aardige spelers."

Terug op hoogste niveau

Voorin loopt Steven Fletcher (35), na al zijn jaren in Europese topcompetities weer teruggekeerd in Schotland. Van de Kamp gaat nog regelmatig kijken. Na een moeilijke periode voor de club met zelfs een aantal seizoenen op het tweede niveau, staat er weer een leuke ploeg.

Ook in 1994 mocht Dundee United Europa in. Alleen heeft Van de Kamp dat nooit mogen meemaken. Door vastgelopen contractonderhandelingen kwam er na de bekerwinst een abrupt einde aan zijn periode daar.

"Tot mijn grote spijt kon ik echt niet akkoord gaan met dat voorstel. Ik ben daarna teruggegaan naar Nederland, om weer mee te trainen bij Den Bosch. Ook al had ik geen contract meer, de club kon nog steeds een transfersom vragen."

Die situatie veranderde een halfjaar later, toen Jean-Marc Bosman een zaak aanspande om dit soort situaties. "Op de dag dat Den Bosch me een voorstel wilde doen, kon ik ineens ook bij Dunfermline weer terug naar Schotland."

Daar sloot hij zijn carrière af. En gaf hij de liefde voor het land door aan zijn dochter, die er de eerste zeven jaar van haar leven woonde.

De band met Dundee United werd ook weer hersteld, met het mooist denkbare eerbetoon tot gevolg.

"Een jaar of vijf geleden kreeg ik een belletje, dat ze me wilden toevoegen aan de Hall of Fame. Tickets, overnachtingen, alles werd keurig geregeld rond de ceremonie. Met nog een paar oud-spelers mocht ik me melden in een zaaltje, waar iedereen ging staan en begon te klappen toen we binnenkwamen."

Alles kwam recht uit het hart.

"Zelfs mijn dochter krijgt nog cadeautjes en berichten van fans uit Schotland. Ze had altijd al gezegd dat ze daar later wilde trouwen. En het mooie is dat ze dat onlangs ook heeft gedaan."

Op straat herkend

Van de Kamp geniet extra van dat soort momenten, de bezoekjes aan het inmiddels vertrouwde Dundee. De club en het stadion zijn in de loop der jaren veranderd, honderden spelers kwamen en gingen, maar nog steeds wordt hij op straat wel herkend door supporters.

Alleen de bestuurskamer is nog precies hoe die was. "Al die meubels, van dat eikenhout. Bij al die clubs, hoor. Het zijn allemaal kleine voetbalmusea daar."

Met aan de muur oude foto's, allemaal keurig ingelijst. En daar hangt ook voor altijd Guido van de Kamp uit Sint-Michielsgestel. Medewerker buitendienst bij een afvalverwerker, maar vooral een clublegende die ze in Schotland tot in lengte van dagen met het diepste respect zullen behandelen.

Dus natuurlijk gaat hij mee aanmoedigen, uitgedost in het oranje-zwart.