WK-droom van paar tellen blijkt bedrog, maar Vetter desondanks vervuld met trots
Welgeteld één verloren moment, ergens in die vijf eindeloos durende uren tussen het speerwerpen en die vermaledijde afsluitende 800 meter, schoot het Anouk Vetter maandag door het hoofd. Goud winnen op de meerkamp van de WK atletiek in Eugene? Het kón, besefte de leider van het klassement na zes van de zeven onderdelen.
"Ik dacht het een paar seconden", lachte de 29-jarige Amsterdamse na afloop, met uiteindelijk de zilveren medaille om haar nek. "Langer niet. Daarna zei ik meteen tegen mezelf dat ik gewoon mijn best moest gaan doen. Alles geven, zodat ik mezelf achteraf niets kwalijk kon nemen."
Dromen, ook al duren ze hooguit een handjevol tellen, bleken in het Hayward Field Stadium eens te meer bedrog. Vetter leidde het tussenklassement met nog één klus voor de boeg. Als ze ooit een kans kreeg om haar Belgische plaaggeest Nafissatou Thiam achter zich te laten, zo realiseerde ze, dan was het nu.
Vetter, vorig jaar winnares van het zilver tijdens de Zomerspelen van Tokio, mocht aan de Amerikaanse westkust op de afsluitende 800 meter hooguit 1,4 seconde toegeven op de olympisch kampioene. Hun beider persoonlijke records over twee ronden (2.15,24 om 2.17,71 in het voordeel van Thiam) lieten eigenlijk al het lastige van die opgave zien.
Niet langer verlamd
In het opnieuw matig gevulde atletiekstadion in Eugene werd Vetter voor de start door de speaker aangekondigd als 'race leader'. Het liet haar, naar eigen zeggen, Siberisch koud. "Ik ben inmiddels oud genoeg om daarmee om te gaan."
Ze is niet langer de atlete die extreem streng is voor zichzelf en verlamd raakt door hooggespannen verwachtingen, wilde ze er maar mee zeggen. Tijdens de vorige WK, die van 2019 in Doha, sloeg ze zo door in haar perfectionisme dat ze zich afmeldde voor het laatste onderdeel. Er kwam in het Emiraat destijds, zoals ze het zelf noemde, een grijze wolk over haar heen.
Met de hulp van een sportpsycholoog leerde ze dat ze beter lief voor zichzelf kan zijn. Haar motto sindsdien: houd verwachtingen laag en dingen simpel. Net als een jaar eerder in Tokio raapte ze tijdens de mondiale titelstrijd in de Verenigde Staten opnieuw met graagte de handschoen op.
In het spoor van Thiam blijven bleek uiteindelijk evenwel te veel gevraagd voor de specialiste op het onderdeel verspringen. Ze streed twee ronden over het tartan voor wat ze waard was, maar bleef uiteindelijk bijna zeven seconden verwijderd van de opponente op wie ze zich richtte. Haar tijd van 2.20,09 sprak, afgezet tegen de 2.13,00 van Thiam, boekdelen.
Op deze manier verliezen, door haar eigen race te lopen in plaats van de hielen van de dochter van een Senegalese vader en een Belgische moeder op te zoeken, maakte de nederlaag voor Vetter in ieder geval dragelijk.
Geen soelaas
"Ik bedoel: het is wel Nafi Thiam, hè?", zei ze. "Die heeft 7.000 punten als persoonlijk record staan. Misschien had ik met een andere tactiek een paar seconden sneller kunnen lopen."
Het had weinig soelaas geboden, wist ze ook. "Ik heb nu eenmaal pech dat die 800 meter niet mijn sterkste onderdeel is. En vergeet niet dat Thiam het natuurlijk geweldig gedaan heeft." Berustend: "Ik ben blij dat ik het in ieder geval spannend heb kunnen maken. Hopelijk lukt dat de komende toernooien ook."
Met de Europese titel van Amsterdam 2016, het WK-brons van Londen 2017 en het zilver van de Spelen van Tokio 2021 en, vers van de pers, de WK van Eugene 2022 heeft ze inmiddels in ieder geval een curriculum vitae opgebouwd dat haar ook de komende jaren tot de belangrijkste uitdager van Thiam maakt.
Wat haar ditmaal het meest met trots had vervuld? "Mijn instelling. Hoe ik hier stond. Ik kon genieten en was ontspannen. Het was geen stressvolle meerkamp."
Achtbaan
Ze had het voorafgaande aan de mondiale titelstrijd nog gezegd tegen trainingsmaatje Emma Oosterwegel, die de zevenkamp als zevende afsloot. "Precies een maand geleden liep ik een scheurtje in mijn hamstring op. Ik lag huilend op de baan en stuurde mijn vriend op dat moment een berichtje: 'Geen WK voor mij.' Zo voelde het op dat moment écht. Ik dacht serieus dat het onmogelijk was om binnen een maand weer fit te worden."
De mineur duurde een etmaal, daarna ging de knop om. Wat volgde was, zoals Vetter het noemde, een rit in een emotionele achtbaan die uiteindelijk in Eugene comfortabel tot stilstand kwam.
Bekijk hieronder interviews met winnares Nafissatou Thiam en Emma Oosterwegel, die zevende werd.
Dat Vetter tot een totaal van 6.867 punten kwam, een verbetering van haar eigen nationale record, was een meer dan aangename verrassing. "Ik zei vooraf nog zo dat ik vooral niet moest denken aan een persoonlijk record." Zo werkt het dus, lachte ze. "Je moet het een denken en vervolgens het ander doen."
In olympisch Tokio was het een jaar geleden een puntenscore van 6.791 om 6.689 in het voordeel van Thiam. Ditmaal stond er tegenover haar totaal een winnende score van 6.947. Of de Belgische in de toekomst door haar valt te verslaan, luidde de logische slotvraag. "Vast en zeker wel", klonk het stellig. "Ze is ook maar een mens."
Hoe dat moet gebeuren? Vetter houdt de dingen zoals gezegd heden ten dage graag simpel. Dus volgde een antwoord waar de logica van af droop. "Gewoon. Door nóg meer punten te halen."
