Het nieuwe imago van Oranje: 'Mooi om te laten zien dat wij een knokploeg zijn'
Het lukt simpelweg niet. Lidewij Welten zou haar armen wel in de lucht willen steken en haar teamgenoten in de armen willen vallen, maar na het bevrijdende laatste fluitsignaal zit er zelfs geen energie meer in de tank van de hockeyster om ook maar een vuistje te ballen.
Zo diep heeft de aanvalster op haar 32ste verjaardag moeten gaan. "Ik was echt heel moe, kon totaal niet meer rennen. Want dit was wel echt een heel pittig potje."
Maar dat duel onder de brandende Spaanse zon leverde Oranje wel een 1-0 winst op Australië en een plek in de WK-finale op. Dat gegeven zal voor de argeloze buitenstaander volkomen logisch klinken. Nederland domineert immers al jaren in het vrouwenhockey en sinds de teleurstellende zesde plaats in 1994 haalde het zeven WK's op rij de eindstrijd, maar vanzelfsprekendheden bestaan niet meer.
Natuurlijk, vanzelfsprekend is een wereldtitel nooit geweest, maar Welten weet heus wel dat ze weleens zekerder een finale is ingegaan.
Op het WK in Den Haag in 2014 was Nederland zo gruwelijk dominant dat geen tegenstander ook maar kon denken aan scoren tegen Oranje, laat staan winnen. Vier jaar later in Londen was Ierland de verrassende tegenstander. Die jubelend van geluk van het veld stapte na de 6-0 nederlaag, want het land was wel mooi een WK-medaille rijker.
Argentinië ziet kansen
Maar als die reeks van gewonnen WK-finales een keer doorbroken kan worden, dan is het nu wel. Althans, zo klinkt het uit het Argentijnse kamp.
"Natuurlijk kunnen we dit keer winnen", klinkt Agustina Albertario stellig. "Wij zijn sterker dan ooit en we hebben geen angst voor Nederland. Het is een finale waarin alles mogelijk is."
Bekijk hier de samenvatting van de halve finale van Oranje tegen Australië:
Ze wil maar zeggen dat de finale niet op voorhand al gespeeld is. Dat er geen sprake meer is van een aura van onoverwinnelijkheid bij Nederland.
"Maar dat was ook wel een door anderen opgelegd imago", countert Welten. "Deels terecht natuurlijk, maar het was heus niet zo dat we altijd maar door toernooien heen fietsten en dan nu ineens de te pakken ploeg zijn."
Ik snap het wel, hoor, nu onze zeges zo krap zijn. Maar ik vind het alleen maar leuk dat tegenstanders dat nu roepen. Ik zeg: kom maar op!
Toch staan de uitspraken van de Argentijnsen niet op zichzelf. Het zijn teksten die lijken op de taal vol bravoure die de Belgische internationals verkondigden in de aanloop naar hun kwartfinale tegen Nederland. En dat voor een land dat nog nooit een competitieve interland gewonnen had van de regerend olympisch- en wereldkampioen.
Welten: "Ik snap het wel, hoor, nu onze zeges zo krap zijn. Maar ik vind het alleen maar leuk dat tegenstanders dat nu roepen. Ik zeg: kom maar op!"
Maar ook zonder dat aura en zonder hele wedstrijden de bovenliggende partij te zijn, wint Nederland tot nu toe wel alle wedstrijden op het WK. En ook dat is een kwaliteit, meent Welten.
De onverzettelijkheid van Welten tijdens de zwaarbevochten zege op Australië onderstreept die woorden. De voormalig wereldspeelster van het jaar jaagt voortdurend over het veld. Haar grootste daad is niet eens de actie die de beslissende strafcorner oplevert, veel belangrijker nog is de sprint in de laatste minuut waarmee ze een Australische strafcorner onschadelijk maakt. Daarmee voorkomt Welten dat het toch nog op shoot-outs aankomt.
Bekijk hier de reactie van Lidewij Welten na afloop van de halve finale:
Is die onverzettelijkheid dan juist dé kracht van dit Oranje? De patronen en automatismen op het veld mogen dan misschien geleden hebben onder de vele praatsessies die nodig waren na de onthutsende uitkomsten van de post-olympische evaluatie, als vechtmachine is Nederland er juist alleen maar sterker door geworden.
Hockeymeisjes leren knokken
"Wij worden altijd als die hockeymeisjes gezien, die van dat aantrekkelijke hockey. Maar ik vind het mooi om te laten zien dat wij ook een knokploeg zijn en dat we ook uitstralen dat we een echt team zijn en ook met lelijk hockey kunnen winnen."
Maakt dat de ploeg van interim-coach Jamilon Mülders toch 'gewoon' weer favoriet?
Voor de buitenwereld waarschijnlijk wel. Maar mocht Nederland daadwerkelijk voor de derde keer op rij de wereldtitel grijpen, dan zullen de vermoedelijk emotioneel geladen reacties bij de speelsters bewijzen dat het allemaal echt niet zo vanzelfsprekend meer was.
