Vallen, terugkeren, winnen: Martínez en Izagirre vieren feest na knotsgek slot Baskenland
Dani Martínez heeft de 61ste editie van de Ronde van het Baskenland op zijn naam geschreven. In een knotsgekke slotrit reed de Colombiaan van Ineos Remco Evenepoel uit de leiderstrui.
De dagzege was voor Ion Izagirre, die bovendien voor de vijfde keer in de laatste zeven edities het eindpodium haalde in de ronde van zijn regio.
Zoals gebruikelijk was de korte en hevige slotrit van Eibar naar Arrate, met liefst zeven steile beklimmingen met prachtige Baskische namen als Elkorrieta, Azurki, Gorla en Orkalegi, weer een meeslepend spektakel vol plotwendingen.
Zoals de val van Ion Izagirre vlak onder de top van de slotklim. Izagirre keerde terug vooraan, won de sprint om de dagzege en werd zo bovendien nog tweede in het eindklassement. Aleksandr Vlasov mocht als derde mee naar het podium.
Garantie op spektakel
Vorig jaar snoepte Primoz Roglic na knap ploegenspel van Jumbo-Visma in extremis de eindzege af van UAE Emirates met leider Brandon McNulty en Tadej Pogacar in de gelederen.
Ook nu had Roglic een konijn uit de hoge hoed nodig om nog kans te maken op de eindzege. Vrijdag verloor hij zijn leiderstrui namelijk aan Remco Evenepoel, die in de finale zelf de lont in kruitvat stak en Roglic uiteindelijk meer dan een minuut aansmeerde.
Op papier leek de onregelmatige Krabelin (een andere weg naar Arrate, maar met 4,1 kilometer à 10,5 procent zeker niet minder zwaar) op 40 kilometer van de streep dé plek voor een putsch. En dat had Roglic begrepen. De Sloveen vertrok en kreeg Martínez, Enric Mas en Aleksandr Vlasov met zich mee.
Evenepoel stond er alleen voor, hoopte op steun, maar keek recht in het blozende gezicht van Roglic' teamgenoot Vingegaard. Toen de Deen even later wel de oversteek maakte, werd de jonge Belg mentaal echt op de proef gesteld.
Toch brak Evenepoel niet en op een strook van liefst 18 procent stijging sloot hij weer aan. Voor Mas was dat het sein om in de aanval te gaan en zo ontstond alsnog de putsch, waarvoor gevreesd was. Vingegaard, Ion Izagirre en Martínez sloten als eerste aan en later meldden ook Vlasov, Bilbao en Soler zich vooraan.
Evenepoel kwam boven met een seconde of twintig achterstand en moest in zijn eentje in de achtervolging.
Mas valt aan en valt weg
Na de Krabelin bleek waarom Movistar tijdrijder Nelson Oliveira al vroeg in de aanval had gestuurd. De Portugees liet zich terugzakken en ging tempo maken in dienst van Mas om het gat met Evenepoel zo groot mogelijk te maken.
Toch waren de kaarten nog lang niet geschud, want een valpartij van Oliveira en Mas zette de wedstrijd weer op zijn kop.
Ook Martínez en Soler werden opgehouden en vielen zo terug in de groep met Evenepoel.
Vooraan had Bilbao, winnaar van de derde etappe, opeens de beste papieren. Maar met Izagirre op een seconde, Vlasov op twee en Vingegaard op negen seconden - en bonificaties onderweg en aan de finish - kon de Bask van Bahrain zich nog niet rijk rekenen.
Evenepoel keert terug
Zeker niet omdat Evenepoel met geweldige afdalingen nog voor de bonificatiesprint in Eibar het gat naar de koplopers gedicht had. Martínez kon volgen en leek meteen te profiteren, maar ook zijn aanval werd geneutraliseerd.
Vlak voor de slotklim naar Arrate pakte Evenepoel nog even drie bonificatieseconden in een sprint met het mes tussen de tanden tegen Martínez en breidde zijn voorsprong op de Colombiaan zo uit naar drie seconden.
De grote vraag was echter of Evenepoel mee zou kunnen op de slotklim en dan ook Martínez nog van de dagzege - en tien bonificatieseconden - zou kunnen houden.
Spektakel op de slotklim
Davide Formolo, de enig overgebleven aanvaller van het eerste uur, begon als eerste aan de steile Ursatza en stierf duizend doden voor hij uiteindelijk werd ingerekend. De favorieten keken elkaar even aan, maar na een versnelling van Izagirre moest Evenepoel definitief passen.
Zonder de Belg was het hollen en stilstaan, maar toen Vlasov het tempo ging bepalen moesten de meesten passen. Izagirre en Martínez bogen niet en ook Vingegaard en Soler slaagden er op karakter in terug te keren.
Izagirre valt en wint
Alsof er nog niet genoeg geks gebeurde, veroorzaakte Vingegaard (net als vrijdag met Vlasov) een curieuze valpartij met Izagirre als slachtoffer. Toch wist de Bask, luidkeels aangemoedigd door het massale wielergekke publiek, nog terug te keren en verzekerde zich van zijn vijfde topdrieklassering (waaronder de zege in 2019) in zeven jaar.
En het werd nog mooier voor Izagirre, want ook de dagzege was voor hem. In de sprint hield hij Vlasov achter zich. Izagirre en Vlasov werden achter Martínez tweede en derde in het eindklassement.
De strijdende Evenepoel moest genoegen nemen met plek vier in de eindklassering.