Aangebleven Lukkien oogst opnieuw succes in Emmen: 'Ben voorzitter heel dankbaar'

"We zijn er nog lang niet, maar we staan er goed voor", stelt Dick Lukkien. De trainer van FC Emmen blijft, zoals altijd, met beide benen op de grond. Maar ook hij kan er niet omheen: na een jaar afwezigheid lijken de Drenten weer terug te keren in de eredivisie.

En dat is een knappe prestatie, zeker gezien de stroeve start in de Keuken Kampioen Divisie. "We moesten veel mensen vervangen, uit mijn hoofd een stuk of twintig. Maar we zijn blijven geloven in ons idee. Zijn steeds beter gaan voetballen", aldus Lukkien.

Scepsis

Toch was er bij hem wel enige scepsis in augustus en begin september, met slechts vier punten uit vijf wedstrijden. "Dan weet je dat je de volgende moet winnen om het proces echt in gang te kunnen zetten. Ernstige twijfel had ik nooit, al hoort twijfel uiteraard ook bij ontwikkeling en dus ook bij mij."

De 7-1 overwinning tegen MVV kwam wat dat betreft als geroepen. Emmen liet in het vervolg weinig steken meer vallen, klom gestaag op de ranglijst en is nu al geruime tijd koploper, met dank aan de solide defensie.

"Ons geheim? We hebben met Jeroen Veldmate, Miguel Araujo, Lorenzo Burnet en mijn persoon redelijk wat ervaring in de laatste linie", verduidelijkt Keziah Veendorp. "En we hebben inmiddels een goede groep waarin iedereen elkaars kwaliteiten kent."

Promotie is mede daarom geen verboden woord meer, maar in Emmen gaan ze volgens Veendorp niet ineens zweven. "Nee, wij zijn nuchtere mensen in het noorden. Dat blijven we ook graag. Als het daadwerkelijk gebeurt, dan nemen we het woord promotie natuurlijk graag in onze mond."

Voor Lukkien is de aanstaande terugkeer in de eredivisie bijzonder, want in de opportunistische voetballerij ligt een ontslag altijd op de loer. Vorig seizoen sprokkelde Emmen op het hoogste niveau slechts vijf punten voor de winterstop.

Voorzitter Ronald Lubbers hield desondanks vast aan zijn trainer. "Ik heb een hele goede band met hem", vertelt Lukkien. "Hij zal vast ook zijn twijfels hebben gehad, maar als je in elkaar gelooft en al langere tijd met elkaar werkt, dan doe je wat hij blijkbaar heeft gedaan. Daar ben ik hem heel dankbaar voor."

Het vasthouden aan Lukkien werpt nu weer zijn vruchten af, al hoopt de Groninger bij promotie niet op een herhaling van zetten. Dus geen mannetje of vijfhonderd meer op het plein voor het stadion om hem en zijn spelersgroep op te beuren in een hopeloze strijd tegen degradatie. Hoe goed bedoeld ook. "Dat vond ik af en toe gênant, maar aan de andere kant voelde ik de steun richting mij en het elftal. Dat raakte me wel."